แอบคิดนิส ๆ ว่าชีวิตเหมือนค่อย ๆ ดำเนินไปตามเบิ้ดช้าด 555555 เหมือนในที่สุดชั้นก้ต้องทำงานอื่นที่ไม่ใช่งานประจำ aka ธุรกิจส่วนตัว (ไม่ชอบ 🫠)

แต่ทำเองคือจะเอาเงินเปนสิบ ๆ ล้านมาจากไหน ขุดดินจะเจอไหมพี่ มีแต่อีก ชั้นคิดว่ากว่าเขาจะถอนทุนคืออย่างต่ำยี่สิบปี กุแก่โคส ล่ะแบบยังไงดี ค่ารีโนเวทตกมาที่เราแน่ ๆ ล่ะ ยิบย่อยอะ

รุ้สึกปรี้ดแตกครั้งแรกในชีวิต เขาก้ดุตกใจ5555555 ถ้ามันแย่ขึ้นเรื่อย ๆ ก้คงต้องทิ้งกันป่ะ แยกกันอยู่ ให้เขามีลูกชายคนเดียวไป ส่วนกุจะไปตายที่ไหนก้ไป

หลายเรื่องเกิน สภาพจิตใจกุเปราะบางมาก ๆ อยุ่แล้ววันนี้ เขาก้ยังจะสั่งสอนกุอยุ่นั่น ตอนนี้กุก้ไม่รุ้จะทำอะไร 55555555 ไม่รุ้ด้วยว่าจะคืนดีกันได้ไหม เพิ่งเหนเขาโมโหขนาดนั้น ก้พุดเบอร์นั้น ในหัวมีแต่คำว่าไม่รู้

กุตะคอกใส่ เขาชี้หน้าด่า ตามนั้น แบล้ง

กุไม่ได้ร้องไห้เพราะอะไรที่เกิดขึ้นกับตัวเองมานานแล้ว ร้องไห้เพราะสีรี่ซะเยอะนู่น ตอนนี้รู้สึกแย่มาก มันจะเปนทรอม่าที่หลอกหลอนกุไปอีกนานแค่ไหนเหรอ ไม่อยากทำอะไรแล้วอะตอนนี้ แต่ชีวิตก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นอีก

เกลียดที่มันไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย 55555555 ควาย หัวใจกูเหมือนถูกควัก ตัวตน คุณค่าถูกพรากออกไปด้วยคำพูดกับสายตามัน รู้สึกเหมือนจะไม่เหลืออะไรเลยแม้กระทั่งตัวเอง

กุแพนิกกับคน โดยเฉพาะผุ้ชายโคตรอะตอนนี้ ไม่รุ้ว่าเมนทัลเห้วจะกลับมาอยู่ในร่องในรอยเมื่อไหร่ ดูอะไรก็ไม่มีความสุข จะผ่านพรุ่งนี้ไปได้ยังไง ถามจริง 555555

กุเกิดคำถามเลยว่าถ้ากุเปนผุ้ชายมันจะกล้าทำงี้ไหม 55555 สันดานสัส

ขอให้พระเจ้าเอาคืนมันด้วยเหอะ ให้สมกับที่มันเหี้ยใส่เรา โคตรแทะโลม ไม่มีใครรับผิดชอบสุขภาพจิตกุได้สักคน ไม่อยากทเหี้ยไรแล้ว

ท้าทายมากดดด จะผันวรรณยุกต์อย่างไรห์

พอคิดแบบนั้นรู้สึกว่าความเป็นเจ้าของตัวเองมันหายไปแวบนึง ชั้นดำรงอยู่ในโลกสมมติแต่ดันเจ็บจริง ฮีลไม่หาย ฟาร์มของลำบาก แต่ก็นั่นแหละ ช่วยยกน้ำหนักหินได้อยู่นะ สองนิ้วพยุง?? (ฟังดูน้อยจังอะจาร 😭✌️)