ข้าวมา โอเค แดกเลย ด้วยความหิวโหย ซัดจนจะหมด คีบสิ่งที่คิดว่ามันคือไก่ชิ้นสุดท้ายขึ้นมากิน อ้าวเชี่ย!! แม่งเป็ดนี่หว่า ลืมสั่งว่าไม่เอาเป็ด(ร้านไม่ผิด เราเบลอเอง ; ;) เพราะเราไม่กินเป็ด ทีนี้กลิ่นสาบเป็ดตีขึ้น จากที่พะอืดพะอมก็กลายเป็นจะอ้วกของแท้ น้ำซ่าๆก็ไม่ได้สั่ง เลยรีบเช็คบิลแล้วไปห้องน้ำ จีจี
เสร็จก็ไปหาน้ำซ่าๆเปรี้ยวๆกิน พร้อมสูดยาดมเต็มปอด

ตอนนี้ถึงบ้านปลอดภัยและกำลังจะนอนพัก สวัสดี

ทีนี้ก็เลยจะนั่งไปT21 ไปกินข้าวตรงนั้นน่าจะดีเพราะแถวนั้นไม่มีร้านอะไรที่อยู่ในแอร์เลย ยกเว้น KFC ที่กูกินของทอดไม่ได้ ฟัคมาก อ่ะนั่งรถเมล์ไป ดมยาดมไป สักพักคนแน่นรถ แอร์สู้ไม่ไหว ร้อนอีก รถติดอีก ใกล้ตายของแท้ กว่าจะถึงT21ก็เกือบบ่ายล่ะ
โอเค มุ่งหาอะไรกิน ร้านคนก็เยอะตามปกติ เลยกะว่าจะไปกินร้านฮาไก่ราเม็ง คนน้อยน่าจะได้เร็ว สั่งข้าวชาชูด้งไป ระหว่างรอก็ดมยาดม แอร์ร้อนมาก

ความพีคคือห้องสอบเป็นพัดลม แถมอากาศวันนี้ร้อนส้นตีนแตกมากๆ นั่งสอบไปสักพัก เชี่ยยย เวียนหัวว่ะ ปวดหัวตุ้บๆ น่าจะไมเกรนแดกแล้ว แถมพะอืดพะอมเล็กน้อย ทำข้อสอบเสร็จ 11 โมง ประเมินตัวเองแล้วว่าสอบบ่ายไม่ไหวแน่ อาจเป็นลมคาข้อสอบเลยตัดสินใจทิ้งวิชาบ่ายแล้วกลับบ้าน
ทางเดินจากตึกสอบไปหน้าม.ก็โคตรจะไกล อห. แล้วแดดร้อนอีก ดีที่รถเมล์รอไม่นาน แถมได้นั่งรถแอร์

อึ้ยยย คิดแล้วเจ็บหัวเลยฮะ 🙀