En ook: als je als journalist het woord 'illegalen' in eerste instantie gebruikt ben je eigenlijk al af.

Toch weer kiest om te zwijgen. Toch weer niet bereid blijkt om op te komen voor gerechtigheid. Dat doet zeer. Dat baart zorgen. Maar dat voedt ook de vlam. 🔚

En hoewel de plechtigheden zo mooi en ontroerend zijn, is het zo'n schande dat het voor zoveel, voor te veel, daar bij blijft. Dat het blijft bij woorden en wensen. Dat het grootste deel, er toch weer voor kiest om weg te kijken.

Het vergelijken van leed, daar heeft natuurlijk niemand iets aan. Maar aan de uitspraak 'Dit nooit meer', zit een verantwoordelijkheid gebonden. Namelijk de verantwoordelijkheid om vandaag de dag, in het hier en nu, niet weg te kijken, niet te zwijgen, en om in actie te komen in het oog van onrecht.

Ondertussen blijft extreemrechts alleen maar meer terrein winnen. Worden ze steeds duidelijker en brutaler in hun bedoelingen. Zij bedreigen niet alleen de vrijheden en het bestaansrecht van de kwetsbare en gemarginaliseerde groepen onder ons, maar die van ons allemaal. Gevolgen? Die zijn er niet.

Terwijl op het ene kanaal de plechtigheden te volgen zijn, zendt het andere kanaal een livestream uit van de honderdduizenden Palestijnen die terugkeren naar het vernietigde noorden van Gaza. Waar tussen de brokstukken de botten van hun geliefden op hen wachten.

/s