ขณะเดียวกันก็ยื่นมือที่กำบางอย่างไว้ตั้งแต่แรกออกไปเบื้องหน้า

ปิ่นปักผมอันเล็ก ทำจากไม้เนื้อดี แกะสลักเป็นรูปดอกอาจิไซสีฟ้าคราม ประดับด้วยหยดน้ำค้างที่ทำจากแก้วใส

“ผมนึกขึ้นได้ มันน่าจะเข้ากับชุดของคุณ"

เสียงฝีเท้าแผ่วเบา แทบจะกลืนหายไปกับความเงียบของยามค่ำคืน เทศกาลทานาบาตะปีนี้ไม่ได้คึกคักเหมือนในความทรงจำ

ไคโรก้าวเดินสม่ำเสมอ ชุดยูกาตะสีน้ำหมึกขับให้ผิวกายเขาดูโดดเด่นขึ้นภายใต้แสงไฟ จนกระทั่งหยุดยืนอยู่ด้านหลังของคู่หมั้นสาว เขายืนสังเกตเธออยู่ครู่หนึ่ง รับรู้ได้ถึงภวังค์ความคิดที่เด็กสาวจมดิ่งลงไป ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยทักทาย

"ขอโทษที่มาช้าครับ"

"คุณ…รอผมนานหรือเปล่า"

+