(ไม่ดีกว่านะครับ)

(เอเลี่ยนบังตาไปแล้วรึยังนะเนี่ย)

📢 แบบฟอร์มส่งคะแนนเปิดให้ส่งได้แล้วตามปกติ
ปิดรับคะแนนวันที่ 6 ต.ค. (23:59)
สามารถลงโพสต์ภายใต้แฮชแท็กได้ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
แมกมาสำหรับอีเว้นท์นี้ : magma.com/d/0HUkwp6OIg

(ต้องจับมัดซะแล้วล่ะ)

(จากที่เห็น ฉันว่าเธอคนเดียวก็สนุกแล้ว)

(เอาสิ เธอคุยคนเดียวกับฉันได้เลย)

(พูดไม่ฟังเหรอครับคนนี้)

"รู้ได้ยังไงกันเนี่ย?"

ทำเป็นเลิ่กคิ้วเบิกตาโต ถามออกไปทั้ง ๆ ที่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่คำถามนี้เกิดขึ้น

"แต่ก็ใช่ นอนไม่หลับ"

"พอคิดว่าอยากไปไหนสักที่ ก็มาลงเอยตรงนี้อย่างช่วยไม่ได้นั่นแหละ อะ...หรือว่าที่ป้ายรอรถจะมีพวกแรงดึงดูดอะไรแบบนั้น?"

เขาไม่ได้ตอบออกไปในทันที เว้นช่วงเงียบอยู่นานหลายอึดใจ ก่อนหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ พลางยกมือขึ้นยีหัวอีกฝ่ายผ่านหมวกกั้นหนึ่งใบ

"ถ้าจะอ้วกล่ะก็ฉันไม่มีถุงให้แล้วนะ"

ตัดสินใจปล่อยให้เจ้าตัวเข้าใจผิดไปโดยไม่ได้แก้ต่างอะไร
'เพราะถึงพูดไปก็ไม่ฟังอยู่ดีนั่นแหละ'

"จริงสิ อยากจะเปิดหน้าต่างสักหน่อยไหม?"

จากนั้นรีบละมือออกมาเฉไฉไปเรื่อยก่อนจะโดนประทุษร้ายเข้าเสียก่อน

"อา ๆ ครับ ๆ ฉันแตะต้องคนโปรดนายไม่ได้เลยสินะ"

พอเห็นว่าอีกฝั่งไม่แม้แต่จะชำเลืองมองจึงหันกลับมานั่งตรง ๆ ตามเดิม เอนหัวพิงบานหน้าต่างรถเมล์จากนั้นถอนหายใจแผ่ว

"เพราะไม่อยากให้หาเจอไง"

เขาคิดว่าอีกคนตั้งคำถามอะไรแปลก ๆ

"โห ดุมาตั้งแต่ประตูเปิดเลยเชียว?"

เจ้าตัวปัญหาโคลงหัวไม่คิดว่าตัวเองทำเรื่องผิดร้ายแรงอะไร ไม่ก็ไม่ได้ใส่ใจที่ทำให้คนอื่นลำบาก ซ้ำร้ายยังหัวเราะผะแผ่วชวนตี

"โชคงขอให้มาอีกสิท่า ทำไมไม่ตอบไปล่ะว่าเดี๋ยวก็กลับ? ทั้งเขาทั้งนายน่าจะรู้ว่าฉันอยู่ไหน"

เขาเบี่ยงตัวหันไปหาอีกฝ่ายเล็กน้อยให้พูดคุยกันสะดวกขึ้น

(น่ารักสดใส อ่อนกว่าวัยสุด ๆ ไปเลยครับอาจารย์)