boem knal

precies!

ik sta 150 keer per jaar voor groepen jonge leerlingen, en daar gebeurt het ook. ik ga gesprekken met ze aan, ik zie wat ze me voor teksten aanleveren, en hoe ze elkaar opnaaien. mijn invloed is relatief klein op zo'n moment, maar als ik het al zie, kan hun mentor/vader/... dat ook.

erken. praat.

ik ook niet

on point 👆🏻

oh 😔

priem :)

had ie wel een punt

jawel, dat is allemaal wel zo. maar dan moet IK dus iets aanpassen omdat ZIJ uit balans handelen. dat staat me tegen.
daarbij pas ik dan een ongebruikelijke structuur toe, die maakt dat men bij mij zal moeten wennen, of zelfs een drempel over, en dat is in mijn nadeel.

en toen dat 20.000 maar liefst 1% van de bevolking van 2 miljoen is.
dat zou hier dus om 180.000 vermoorde kinderen gaan.

maar het gebeurt niet hier. of in Engeland.
het gebeurt 'daar'.

(Ik had ooit een soort start-up: gepraat op maat)

ja, dit snap ik. doe dat met mijn webshop ook. maar mijn product is meestal de voordracht ván de tekst, dus die bestaat pas als ik 'm uitvoer.

ja, dit is dus waar, omdat een deel van dat 'lief zijn' ook zorgt voor vertrouwen in de opdracht.
(en überhaupt de opdracht zelf).
ik moet de kern uit een verhaal weten om te zetten, vertalen en uitdragen, waarbij hoofd en hart worden aangesproken - dat kan niet 'koud' worden aangenomen.

PRECIES. en dat probeer je als baas als het goed is ook te voorkomen. sterker nog, dat mág waarschijnlijk helemaal niet.

ze moeten eigenlijk al in 14 dagen betalen, maar na 30 krijgen ze pas een herinnering. aanbetalingen zijn wat ongebruikelijk. komen voor hoor, maar zelden.

preciés dit 👆🏻

terwijl je het loon van je werknemers natuurlijk nooit uitstelt tot wanneer het je weken later effies uitkomt