Jeremiah S. ❅
@jeremiahesra.bsky.social
Jeremiah Sinclair
18 | Lord | Y.4 | Justice & Compassion | INFJ
"ᴹᵃʸ ᶠˡᵒʷᵉʳˢ ᵍʳᵒʷ ⁱⁿ ᵗʰᵉ ˢᵃᵈᵈᵉˢᵗ ᵖᵃʳᵗˢ ᵒᶠ ʸᵒᵘ."
https://bit.ly/40WcA9r
18 | Lord | Y.4 | Justice & Compassion | INFJ
"ᴹᵃʸ ᶠˡᵒʷᵉʳˢ ᵍʳᵒʷ ⁱⁿ ᵗʰᵉ ˢᵃᵈᵈᵉˢᵗ ᵖᵃʳᵗˢ ᵒᶠ ʸᵒᵘ."
https://bit.ly/40WcA9r
November 14, 2025 at 2:21 AM
#ESRA_Roleplay #ESRA_Reflections
[ เช้าตรู่ | ทะเลสาบคริสตัล, เอลโวเรีย ]
@charlene-esra.bsky.social
ทะเลสาบยามเช้า เงาไม้ ภูเขา ท้องฟ้า เสียงนกป่า หมอกค้าง ทุกอย่างช่างลงตัวราวกับเป็นภาพที่ไม่ควรมีอยู่จริง
กับตัวเขา, เจเรเมีย ที่เตรียมมาร่วมพิธีกรรมแต่รุ่งสาง อาภรณ์ของเขาขาวสะอาดตามหลัก ผิวผุดผ่องปานหิมะ
ขณะยืนรับฟังเสียงพิณ ระหว่างรอใครคนหนึ่ง
[ เช้าตรู่ | ทะเลสาบคริสตัล, เอลโวเรีย ]
@charlene-esra.bsky.social
ทะเลสาบยามเช้า เงาไม้ ภูเขา ท้องฟ้า เสียงนกป่า หมอกค้าง ทุกอย่างช่างลงตัวราวกับเป็นภาพที่ไม่ควรมีอยู่จริง
กับตัวเขา, เจเรเมีย ที่เตรียมมาร่วมพิธีกรรมแต่รุ่งสาง อาภรณ์ของเขาขาวสะอาดตามหลัก ผิวผุดผ่องปานหิมะ
ขณะยืนรับฟังเสียงพิณ ระหว่างรอใครคนหนึ่ง
November 8, 2025 at 1:18 AM
#ESRA_Roleplay #ESRA_Reflections
[ เช้าตรู่ | ทะเลสาบคริสตัล, เอลโวเรีย ]
@charlene-esra.bsky.social
ทะเลสาบยามเช้า เงาไม้ ภูเขา ท้องฟ้า เสียงนกป่า หมอกค้าง ทุกอย่างช่างลงตัวราวกับเป็นภาพที่ไม่ควรมีอยู่จริง
กับตัวเขา, เจเรเมีย ที่เตรียมมาร่วมพิธีกรรมแต่รุ่งสาง อาภรณ์ของเขาขาวสะอาดตามหลัก ผิวผุดผ่องปานหิมะ
ขณะยืนรับฟังเสียงพิณ ระหว่างรอใครคนหนึ่ง
[ เช้าตรู่ | ทะเลสาบคริสตัล, เอลโวเรีย ]
@charlene-esra.bsky.social
ทะเลสาบยามเช้า เงาไม้ ภูเขา ท้องฟ้า เสียงนกป่า หมอกค้าง ทุกอย่างช่างลงตัวราวกับเป็นภาพที่ไม่ควรมีอยู่จริง
กับตัวเขา, เจเรเมีย ที่เตรียมมาร่วมพิธีกรรมแต่รุ่งสาง อาภรณ์ของเขาขาวสะอาดตามหลัก ผิวผุดผ่องปานหิมะ
ขณะยืนรับฟังเสียงพิณ ระหว่างรอใครคนหนึ่ง
หากมีพรใดที่เจเรเมียจะขอ
ก็คงจะเป็น
ขอให้รักของเราหมดอายุตอนหมื่นปี
ก็คงจะเป็น
ขอให้รักของเราหมดอายุตอนหมื่นปี
August 19, 2025 at 3:45 PM
หากมีพรใดที่เจเรเมียจะขอ
ก็คงจะเป็น
ขอให้รักของเราหมดอายุตอนหมื่นปี
ก็คงจะเป็น
ขอให้รักของเราหมดอายุตอนหมื่นปี
เพราะแบบนั้น กระทั่งตอนอยู่ในห้องที่น่าเกรงขามเมื่อครู่ยังกล้าเอ่ยขอเครื่องดื่มไป
มันทำให้เขาสบายใจ
…เช่นนั้นเอง
พลางว่า
“ทำไปทำมา ก็จะเสร็จแล้ว”
ดูออกมาใช้ได้อยู่นะ
มงกุฏแรกของเขา
หืม?
ของเธอสิ
มันทำให้เขาสบายใจ
…เช่นนั้นเอง
พลางว่า
“ทำไปทำมา ก็จะเสร็จแล้ว”
ดูออกมาใช้ได้อยู่นะ
มงกุฏแรกของเขา
หืม?
ของเธอสิ
August 16, 2025 at 6:41 PM
เพราะแบบนั้น กระทั่งตอนอยู่ในห้องที่น่าเกรงขามเมื่อครู่ยังกล้าเอ่ยขอเครื่องดื่มไป
มันทำให้เขาสบายใจ
…เช่นนั้นเอง
พลางว่า
“ทำไปทำมา ก็จะเสร็จแล้ว”
ดูออกมาใช้ได้อยู่นะ
มงกุฏแรกของเขา
หืม?
ของเธอสิ
มันทำให้เขาสบายใจ
…เช่นนั้นเอง
พลางว่า
“ทำไปทำมา ก็จะเสร็จแล้ว”
ดูออกมาใช้ได้อยู่นะ
มงกุฏแรกของเขา
หืม?
ของเธอสิ
ลมพัดแผ่วพาสายแดดลอดร่มไม้ลงมาแต้มเงาสีทองบนพื้น เสียงใบไม้เสียดสีกันเบาๆ และกลิ่นหอมอ่อนของดอกไม้ลอยคลุ้งไปพร้อมกับก้าวเดินของเธอที่นำพาเขาออกมาจากจุดเดิม
“หืม…”
เจเรเมียไม่ได้คิดว่าแปลกหรือกระทั่งหึงหวงอะไรหลังได้ฟัง
กลับกัน เขาว่า
“ไว้คราวหน้าคงต้องเตรียมของมาให้นางด้วยเสียแล้ว”
เพราะคุณผู้หญิงคนนั้นช่วยดูแลให้ชาร์ลีนของเขาไม่เหงาจนเกินไปนี่
+
“หืม…”
เจเรเมียไม่ได้คิดว่าแปลกหรือกระทั่งหึงหวงอะไรหลังได้ฟัง
กลับกัน เขาว่า
“ไว้คราวหน้าคงต้องเตรียมของมาให้นางด้วยเสียแล้ว”
เพราะคุณผู้หญิงคนนั้นช่วยดูแลให้ชาร์ลีนของเขาไม่เหงาจนเกินไปนี่
+
August 12, 2025 at 9:21 AM
ลมพัดแผ่วพาสายแดดลอดร่มไม้ลงมาแต้มเงาสีทองบนพื้น เสียงใบไม้เสียดสีกันเบาๆ และกลิ่นหอมอ่อนของดอกไม้ลอยคลุ้งไปพร้อมกับก้าวเดินของเธอที่นำพาเขาออกมาจากจุดเดิม
“หืม…”
เจเรเมียไม่ได้คิดว่าแปลกหรือกระทั่งหึงหวงอะไรหลังได้ฟัง
กลับกัน เขาว่า
“ไว้คราวหน้าคงต้องเตรียมของมาให้นางด้วยเสียแล้ว”
เพราะคุณผู้หญิงคนนั้นช่วยดูแลให้ชาร์ลีนของเขาไม่เหงาจนเกินไปนี่
+
“หืม…”
เจเรเมียไม่ได้คิดว่าแปลกหรือกระทั่งหึงหวงอะไรหลังได้ฟัง
กลับกัน เขาว่า
“ไว้คราวหน้าคงต้องเตรียมของมาให้นางด้วยเสียแล้ว”
เพราะคุณผู้หญิงคนนั้นช่วยดูแลให้ชาร์ลีนของเขาไม่เหงาจนเกินไปนี่
+
August 10, 2025 at 5:48 PM
August 10, 2025 at 5:47 PM
August 10, 2025 at 5:47 PM
August 10, 2025 at 5:46 PM
August 10, 2025 at 5:43 PM
August 8, 2025 at 10:29 AM
( ขอมาทิ้งท้าย 🤍 )
July 27, 2025 at 12:53 PM
( ขอมาทิ้งท้าย 🤍 )
“คงเพราะเลดี้ดูเข้มแข็งกระมัง”
เขาตอบไปตามตรง
ดวงตาสีขุ่นจ้องมองยังหญิงสาว ที่มีทั้งความฝัน มีทั้งความรัก และก็เรียนรู้ที่จะรับฟังความปรารถนาของตัวเอง
“ฉันเชื่อว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เปลวไฟดวงน้อยของเธอก็คงไม่หายไปไหน”
มันอาจจะมีวันที่ริบหรี่บ้าง แต่แล้วเธอจะจุดประกายมันใหม่อีกครั้งได้
”…ไปเต้นรำกันไหม หากเลดี้ไม่รังเกียจ“
เจเรเมียผายมือออกไป พร้อมรอยยิ้มแห่งปรารถนาดี
เขาตอบไปตามตรง
ดวงตาสีขุ่นจ้องมองยังหญิงสาว ที่มีทั้งความฝัน มีทั้งความรัก และก็เรียนรู้ที่จะรับฟังความปรารถนาของตัวเอง
“ฉันเชื่อว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เปลวไฟดวงน้อยของเธอก็คงไม่หายไปไหน”
มันอาจจะมีวันที่ริบหรี่บ้าง แต่แล้วเธอจะจุดประกายมันใหม่อีกครั้งได้
”…ไปเต้นรำกันไหม หากเลดี้ไม่รังเกียจ“
เจเรเมียผายมือออกไป พร้อมรอยยิ้มแห่งปรารถนาดี
July 23, 2025 at 6:29 PM
“คงเพราะเลดี้ดูเข้มแข็งกระมัง”
เขาตอบไปตามตรง
ดวงตาสีขุ่นจ้องมองยังหญิงสาว ที่มีทั้งความฝัน มีทั้งความรัก และก็เรียนรู้ที่จะรับฟังความปรารถนาของตัวเอง
“ฉันเชื่อว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เปลวไฟดวงน้อยของเธอก็คงไม่หายไปไหน”
มันอาจจะมีวันที่ริบหรี่บ้าง แต่แล้วเธอจะจุดประกายมันใหม่อีกครั้งได้
”…ไปเต้นรำกันไหม หากเลดี้ไม่รังเกียจ“
เจเรเมียผายมือออกไป พร้อมรอยยิ้มแห่งปรารถนาดี
เขาตอบไปตามตรง
ดวงตาสีขุ่นจ้องมองยังหญิงสาว ที่มีทั้งความฝัน มีทั้งความรัก และก็เรียนรู้ที่จะรับฟังความปรารถนาของตัวเอง
“ฉันเชื่อว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เปลวไฟดวงน้อยของเธอก็คงไม่หายไปไหน”
มันอาจจะมีวันที่ริบหรี่บ้าง แต่แล้วเธอจะจุดประกายมันใหม่อีกครั้งได้
”…ไปเต้นรำกันไหม หากเลดี้ไม่รังเกียจ“
เจเรเมียผายมือออกไป พร้อมรอยยิ้มแห่งปรารถนาดี
สำหรับดัชเชสคาเมเลียเป็นพัดสีบริสุทธิ์ดั่งหงส์ และสำหรับดยุคชาฮันนั้นเป็นปากกาสลัก
จากนั้นคนรับใช้ก็ถอยออกไป
“ในฐานะบุตรชาย ต้องขออภัยที่ท่านพ่อท่านแม่ของผมไม่ได้มาพบด้วยตนเองในวันนี้”
“แม้วันนี้พวกท่านจะไม่สามารถมาได้ แต่ผมหวังว่าจะได้ถ่ายทอดความนับถือไปถึงท่านทั้งสองด้วยจดหมายในเร็ววัน”
พลางส่งยิ้มนอบน้อมให้ส่งท้าย ดูอ่อนโยนกว่ายามพูดคุยก่อนหน้าหลายระดับ
จากนั้นคนรับใช้ก็ถอยออกไป
“ในฐานะบุตรชาย ต้องขออภัยที่ท่านพ่อท่านแม่ของผมไม่ได้มาพบด้วยตนเองในวันนี้”
“แม้วันนี้พวกท่านจะไม่สามารถมาได้ แต่ผมหวังว่าจะได้ถ่ายทอดความนับถือไปถึงท่านทั้งสองด้วยจดหมายในเร็ววัน”
พลางส่งยิ้มนอบน้อมให้ส่งท้าย ดูอ่อนโยนกว่ายามพูดคุยก่อนหน้าหลายระดับ
July 22, 2025 at 6:15 PM
สำหรับดัชเชสคาเมเลียเป็นพัดสีบริสุทธิ์ดั่งหงส์ และสำหรับดยุคชาฮันนั้นเป็นปากกาสลัก
จากนั้นคนรับใช้ก็ถอยออกไป
“ในฐานะบุตรชาย ต้องขออภัยที่ท่านพ่อท่านแม่ของผมไม่ได้มาพบด้วยตนเองในวันนี้”
“แม้วันนี้พวกท่านจะไม่สามารถมาได้ แต่ผมหวังว่าจะได้ถ่ายทอดความนับถือไปถึงท่านทั้งสองด้วยจดหมายในเร็ววัน”
พลางส่งยิ้มนอบน้อมให้ส่งท้าย ดูอ่อนโยนกว่ายามพูดคุยก่อนหน้าหลายระดับ
จากนั้นคนรับใช้ก็ถอยออกไป
“ในฐานะบุตรชาย ต้องขออภัยที่ท่านพ่อท่านแม่ของผมไม่ได้มาพบด้วยตนเองในวันนี้”
“แม้วันนี้พวกท่านจะไม่สามารถมาได้ แต่ผมหวังว่าจะได้ถ่ายทอดความนับถือไปถึงท่านทั้งสองด้วยจดหมายในเร็ววัน”
พลางส่งยิ้มนอบน้อมให้ส่งท้าย ดูอ่อนโยนกว่ายามพูดคุยก่อนหน้าหลายระดับ
เจเรเมียลุกขึ้นยืน แล้วจึงกล่าวกับดยุคและดัชเชส
“แม้จะไม่อาจตอบแทนไมตรีจิตของท่านได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อย…ผมหวังว่าสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ จะเป็นเครื่องแสดงความเคารพและขอบคุณจากตระกูลซินแคลร์ครับ”
ขณะโค้งตัวตามธรรมเนียม คนใช้ของเขาก็ยกของไปส่งให้กับผู้ใหญ่ทั้งสอง พร้อมกล่องของขวัญสำหรับคาเอลและไคเอน
เป็นต่างหูสองคู่ที่สีต่างกัน
+
“แม้จะไม่อาจตอบแทนไมตรีจิตของท่านได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อย…ผมหวังว่าสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ จะเป็นเครื่องแสดงความเคารพและขอบคุณจากตระกูลซินแคลร์ครับ”
ขณะโค้งตัวตามธรรมเนียม คนใช้ของเขาก็ยกของไปส่งให้กับผู้ใหญ่ทั้งสอง พร้อมกล่องของขวัญสำหรับคาเอลและไคเอน
เป็นต่างหูสองคู่ที่สีต่างกัน
+
July 22, 2025 at 6:05 PM
เจเรเมียลุกขึ้นยืน แล้วจึงกล่าวกับดยุคและดัชเชส
“แม้จะไม่อาจตอบแทนไมตรีจิตของท่านได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อย…ผมหวังว่าสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ จะเป็นเครื่องแสดงความเคารพและขอบคุณจากตระกูลซินแคลร์ครับ”
ขณะโค้งตัวตามธรรมเนียม คนใช้ของเขาก็ยกของไปส่งให้กับผู้ใหญ่ทั้งสอง พร้อมกล่องของขวัญสำหรับคาเอลและไคเอน
เป็นต่างหูสองคู่ที่สีต่างกัน
+
“แม้จะไม่อาจตอบแทนไมตรีจิตของท่านได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อย…ผมหวังว่าสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ จะเป็นเครื่องแสดงความเคารพและขอบคุณจากตระกูลซินแคลร์ครับ”
ขณะโค้งตัวตามธรรมเนียม คนใช้ของเขาก็ยกของไปส่งให้กับผู้ใหญ่ทั้งสอง พร้อมกล่องของขวัญสำหรับคาเอลและไคเอน
เป็นต่างหูสองคู่ที่สีต่างกัน
+
ᵀʰᵉ ᴿᵉᵃˢᵒⁿˢ ᵒᶠ ᴹʸ ˢᵐⁱˡᵉˢ
July 19, 2025 at 1:29 PM
ᵀʰᵉ ᴿᵉᵃˢᵒⁿˢ ᵒᶠ ᴹʸ ˢᵐⁱˡᵉˢ
July 19, 2025 at 1:27 PM
#ESRA_Roleplay
[ Jeremiah’s Story ]
สายลมหนาวพัดเอาหนังสือพิมพ์แผ่นหนึ่งปลิวผ่านพื้นหินของจัตุรัสกลางเมือง ใต้เงาสะท้อนของหอนาฬิกา เสียงกระซิบกระซาบของเหล่าพ่อค้าและแม่บ้านยังดังขึ้นต่อเนื่อง
“เขาว่าท่านมาร์ควิสใช้ทหารจับชาวบ้าน”
“แล้วเรื่องกองเสบียงล่ะ? มีคนเห็นว่าเรือสินค้าหลวงเทียบท่าแล้วหายไปเฉยๆ ด้วย”
“จะว่าไป พวกซินแคลร์ก็มีคำสาปอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
+
[ Jeremiah’s Story ]
สายลมหนาวพัดเอาหนังสือพิมพ์แผ่นหนึ่งปลิวผ่านพื้นหินของจัตุรัสกลางเมือง ใต้เงาสะท้อนของหอนาฬิกา เสียงกระซิบกระซาบของเหล่าพ่อค้าและแม่บ้านยังดังขึ้นต่อเนื่อง
“เขาว่าท่านมาร์ควิสใช้ทหารจับชาวบ้าน”
“แล้วเรื่องกองเสบียงล่ะ? มีคนเห็นว่าเรือสินค้าหลวงเทียบท่าแล้วหายไปเฉยๆ ด้วย”
“จะว่าไป พวกซินแคลร์ก็มีคำสาปอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
+
July 19, 2025 at 9:33 AM
#ESRA_Roleplay
[ Jeremiah’s Story ]
สายลมหนาวพัดเอาหนังสือพิมพ์แผ่นหนึ่งปลิวผ่านพื้นหินของจัตุรัสกลางเมือง ใต้เงาสะท้อนของหอนาฬิกา เสียงกระซิบกระซาบของเหล่าพ่อค้าและแม่บ้านยังดังขึ้นต่อเนื่อง
“เขาว่าท่านมาร์ควิสใช้ทหารจับชาวบ้าน”
“แล้วเรื่องกองเสบียงล่ะ? มีคนเห็นว่าเรือสินค้าหลวงเทียบท่าแล้วหายไปเฉยๆ ด้วย”
“จะว่าไป พวกซินแคลร์ก็มีคำสาปอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
+
[ Jeremiah’s Story ]
สายลมหนาวพัดเอาหนังสือพิมพ์แผ่นหนึ่งปลิวผ่านพื้นหินของจัตุรัสกลางเมือง ใต้เงาสะท้อนของหอนาฬิกา เสียงกระซิบกระซาบของเหล่าพ่อค้าและแม่บ้านยังดังขึ้นต่อเนื่อง
“เขาว่าท่านมาร์ควิสใช้ทหารจับชาวบ้าน”
“แล้วเรื่องกองเสบียงล่ะ? มีคนเห็นว่าเรือสินค้าหลวงเทียบท่าแล้วหายไปเฉยๆ ด้วย”
“จะว่าไป พวกซินแคลร์ก็มีคำสาปอยู่ไม่ใช่เหรอ?”
+
#ESRA_Roleplay
[ 8 Jun | 11:00 | Monaco ]
@charlene-esra.bsky.social
รถม้าสีขาวประดับโลหะเงินเงาวาวเคลื่อนผ่านจตุรัสกลางเมือง ฝ่าฝูงชนที่แห่กันมาตามถนนสายหลัก
สำหรับเจเรเมียแล้ว นี่คืออาณาจักรอีกฟากฟ้าหนึ่ง—ดินแดนที่อ่อนโยนเกินกว่าที่เขาคุ้นชิน
เขาแทบไม่สนใจทิวทัศน์อาคาร สิ่งที่จับจ้องกลับเป็นเพียงใบหน้าของผู้คน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะและแววตาที่เปล่งประกาย
+
[ 8 Jun | 11:00 | Monaco ]
@charlene-esra.bsky.social
รถม้าสีขาวประดับโลหะเงินเงาวาวเคลื่อนผ่านจตุรัสกลางเมือง ฝ่าฝูงชนที่แห่กันมาตามถนนสายหลัก
สำหรับเจเรเมียแล้ว นี่คืออาณาจักรอีกฟากฟ้าหนึ่ง—ดินแดนที่อ่อนโยนเกินกว่าที่เขาคุ้นชิน
เขาแทบไม่สนใจทิวทัศน์อาคาร สิ่งที่จับจ้องกลับเป็นเพียงใบหน้าของผู้คน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะและแววตาที่เปล่งประกาย
+
July 19, 2025 at 7:41 AM
#ESRA_Roleplay
[ 8 Jun | 11:00 | Monaco ]
@charlene-esra.bsky.social
รถม้าสีขาวประดับโลหะเงินเงาวาวเคลื่อนผ่านจตุรัสกลางเมือง ฝ่าฝูงชนที่แห่กันมาตามถนนสายหลัก
สำหรับเจเรเมียแล้ว นี่คืออาณาจักรอีกฟากฟ้าหนึ่ง—ดินแดนที่อ่อนโยนเกินกว่าที่เขาคุ้นชิน
เขาแทบไม่สนใจทิวทัศน์อาคาร สิ่งที่จับจ้องกลับเป็นเพียงใบหน้าของผู้คน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะและแววตาที่เปล่งประกาย
+
[ 8 Jun | 11:00 | Monaco ]
@charlene-esra.bsky.social
รถม้าสีขาวประดับโลหะเงินเงาวาวเคลื่อนผ่านจตุรัสกลางเมือง ฝ่าฝูงชนที่แห่กันมาตามถนนสายหลัก
สำหรับเจเรเมียแล้ว นี่คืออาณาจักรอีกฟากฟ้าหนึ่ง—ดินแดนที่อ่อนโยนเกินกว่าที่เขาคุ้นชิน
เขาแทบไม่สนใจทิวทัศน์อาคาร สิ่งที่จับจ้องกลับเป็นเพียงใบหน้าของผู้คน รอยยิ้ม เสียงหัวเราะและแววตาที่เปล่งประกาย
+
แม้การรีบหยิบมันด้วยมุมองศาที่ไม่ถนัดจะทำให้มือพลาดพลั้งไปโดนคมมีด แต่หญิงสาวก็ดูไร้ความเจ็บปวด
ก่อนจะยืดตัวตรง มองชายหนุ่มตรงหน้า
“…แล้วนายเนี่ย“
”อยู่ในฐานะวิเศษวิโสขนาดนั้นเลยเหรอ“
เสียงนั้นเอื้อนเอ่ยช้าๆ พร้อมแค่นหัวเราะออกมา
”พวกขุนนางก็เป็นแบบนี้ไปซะหมด“
”มีมากกว่าคนอื่นหน่อย ก็คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าขึ้นมา“
”…อะไรแบบนั้น“
+
ก่อนจะยืดตัวตรง มองชายหนุ่มตรงหน้า
“…แล้วนายเนี่ย“
”อยู่ในฐานะวิเศษวิโสขนาดนั้นเลยเหรอ“
เสียงนั้นเอื้อนเอ่ยช้าๆ พร้อมแค่นหัวเราะออกมา
”พวกขุนนางก็เป็นแบบนี้ไปซะหมด“
”มีมากกว่าคนอื่นหน่อย ก็คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าขึ้นมา“
”…อะไรแบบนั้น“
+
July 18, 2025 at 2:19 PM
แม้การรีบหยิบมันด้วยมุมองศาที่ไม่ถนัดจะทำให้มือพลาดพลั้งไปโดนคมมีด แต่หญิงสาวก็ดูไร้ความเจ็บปวด
ก่อนจะยืดตัวตรง มองชายหนุ่มตรงหน้า
“…แล้วนายเนี่ย“
”อยู่ในฐานะวิเศษวิโสขนาดนั้นเลยเหรอ“
เสียงนั้นเอื้อนเอ่ยช้าๆ พร้อมแค่นหัวเราะออกมา
”พวกขุนนางก็เป็นแบบนี้ไปซะหมด“
”มีมากกว่าคนอื่นหน่อย ก็คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าขึ้นมา“
”…อะไรแบบนั้น“
+
ก่อนจะยืดตัวตรง มองชายหนุ่มตรงหน้า
“…แล้วนายเนี่ย“
”อยู่ในฐานะวิเศษวิโสขนาดนั้นเลยเหรอ“
เสียงนั้นเอื้อนเอ่ยช้าๆ พร้อมแค่นหัวเราะออกมา
”พวกขุนนางก็เป็นแบบนี้ไปซะหมด“
”มีมากกว่าคนอื่นหน่อย ก็คิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้าขึ้นมา“
”…อะไรแบบนั้น“
+
“นั่นสินะ”
แน่นอนว่าเห็นด้วยทันที เขาไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลก แล้วก็เข้าใจว่าเด็กส่วนใหญ่คงจะเล่นอะไรแบบนี้แหละ
และระหว่างทางเดินไปจะจ่ายเงิน มือก็พลันหยิบเหล่าไม้สลักเป็นโมเดลสัตว์ต่างๆ ติดมาด้วย
อาจจะเพราะตาไปสบกับหมีทำท่าจะหวดอะไรสักอย่าง แล้วเจเรเมียก็มองว่ามันน่ารักดี
ก็เลยได้คุณหมีมาเป็นกอง
+
แน่นอนว่าเห็นด้วยทันที เขาไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลก แล้วก็เข้าใจว่าเด็กส่วนใหญ่คงจะเล่นอะไรแบบนี้แหละ
และระหว่างทางเดินไปจะจ่ายเงิน มือก็พลันหยิบเหล่าไม้สลักเป็นโมเดลสัตว์ต่างๆ ติดมาด้วย
อาจจะเพราะตาไปสบกับหมีทำท่าจะหวดอะไรสักอย่าง แล้วเจเรเมียก็มองว่ามันน่ารักดี
ก็เลยได้คุณหมีมาเป็นกอง
+
July 12, 2025 at 11:29 AM
“นั่นสินะ”
แน่นอนว่าเห็นด้วยทันที เขาไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลก แล้วก็เข้าใจว่าเด็กส่วนใหญ่คงจะเล่นอะไรแบบนี้แหละ
และระหว่างทางเดินไปจะจ่ายเงิน มือก็พลันหยิบเหล่าไม้สลักเป็นโมเดลสัตว์ต่างๆ ติดมาด้วย
อาจจะเพราะตาไปสบกับหมีทำท่าจะหวดอะไรสักอย่าง แล้วเจเรเมียก็มองว่ามันน่ารักดี
ก็เลยได้คุณหมีมาเป็นกอง
+
แน่นอนว่าเห็นด้วยทันที เขาไม่ได้รู้สึกว่ามันแปลก แล้วก็เข้าใจว่าเด็กส่วนใหญ่คงจะเล่นอะไรแบบนี้แหละ
และระหว่างทางเดินไปจะจ่ายเงิน มือก็พลันหยิบเหล่าไม้สลักเป็นโมเดลสัตว์ต่างๆ ติดมาด้วย
อาจจะเพราะตาไปสบกับหมีทำท่าจะหวดอะไรสักอย่าง แล้วเจเรเมียก็มองว่ามันน่ารักดี
ก็เลยได้คุณหมีมาเป็นกอง
+
ไม่นานนักสายตาเจ้ากรรมก็ได้ไปหยุดที่โซนกล่องไม้ปริศนา ที่ผู้เล่นจะต้องไขพัซเซิลไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเปิดมันออกมาได้
“ตอนเด็กฉันชอบอะไรแบบนี้มาก”
หรือแปลอีกนัยได้ว่า คนอย่างเขาคงไม่สามารถเลือกของเล่นปกติให้เด็กๆ ได้จริงๆ (…)
“ตอนเด็กฉันชอบอะไรแบบนี้มาก”
หรือแปลอีกนัยได้ว่า คนอย่างเขาคงไม่สามารถเลือกของเล่นปกติให้เด็กๆ ได้จริงๆ (…)
July 12, 2025 at 10:39 AM
ไม่นานนักสายตาเจ้ากรรมก็ได้ไปหยุดที่โซนกล่องไม้ปริศนา ที่ผู้เล่นจะต้องไขพัซเซิลไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเปิดมันออกมาได้
“ตอนเด็กฉันชอบอะไรแบบนี้มาก”
หรือแปลอีกนัยได้ว่า คนอย่างเขาคงไม่สามารถเลือกของเล่นปกติให้เด็กๆ ได้จริงๆ (…)
“ตอนเด็กฉันชอบอะไรแบบนี้มาก”
หรือแปลอีกนัยได้ว่า คนอย่างเขาคงไม่สามารถเลือกของเล่นปกติให้เด็กๆ ได้จริงๆ (…)
เจเรเมียสบตากับเจ้าของเสียงที่เรียกเขาด้วยแววตาอ่อนลงอย่างห้ามไม่อยู่
แม้ท่ามกลางแสงโคมและผู้คนมากมาย สายตาของเขาก็มีเพียงภาพชาร์ลีนที่ยืนอยู่หน้าแผงเครื่องประดับเท่านั้น
ขายาวเดินเข้าไปใกล้ มองอีกฝ่ายสลับกับของในมือ แล้วพูดเสียงเบา
“ถ้าเธอชอบ ฉันจะซื้อให้”
เพราะสิ่งที่สนใจ ก็เห็นจะเป็นเธอ
แม้ท่ามกลางแสงโคมและผู้คนมากมาย สายตาของเขาก็มีเพียงภาพชาร์ลีนที่ยืนอยู่หน้าแผงเครื่องประดับเท่านั้น
ขายาวเดินเข้าไปใกล้ มองอีกฝ่ายสลับกับของในมือ แล้วพูดเสียงเบา
“ถ้าเธอชอบ ฉันจะซื้อให้”
เพราะสิ่งที่สนใจ ก็เห็นจะเป็นเธอ
July 11, 2025 at 4:04 PM
เจเรเมียสบตากับเจ้าของเสียงที่เรียกเขาด้วยแววตาอ่อนลงอย่างห้ามไม่อยู่
แม้ท่ามกลางแสงโคมและผู้คนมากมาย สายตาของเขาก็มีเพียงภาพชาร์ลีนที่ยืนอยู่หน้าแผงเครื่องประดับเท่านั้น
ขายาวเดินเข้าไปใกล้ มองอีกฝ่ายสลับกับของในมือ แล้วพูดเสียงเบา
“ถ้าเธอชอบ ฉันจะซื้อให้”
เพราะสิ่งที่สนใจ ก็เห็นจะเป็นเธอ
แม้ท่ามกลางแสงโคมและผู้คนมากมาย สายตาของเขาก็มีเพียงภาพชาร์ลีนที่ยืนอยู่หน้าแผงเครื่องประดับเท่านั้น
ขายาวเดินเข้าไปใกล้ มองอีกฝ่ายสลับกับของในมือ แล้วพูดเสียงเบา
“ถ้าเธอชอบ ฉันจะซื้อให้”
เพราะสิ่งที่สนใจ ก็เห็นจะเป็นเธอ