“ แล้วอันนี้รสชาติเป็นยังไงครับ ”

“ อันนี้นุ่มละก็หวานกว่าสเต็กอีกนะ ”

.

.

fin.

อึนโฮไม่ตอบอะไรก่อนที่จะค่อยๆลดใบหน้าหล่อลงไปเข้าใกล้เยจุนฮยองมากขึ้น ดวงตาสีแดงเพลิงจับจ้องมองไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มก่อนที่จะประทับจูบลง แน่นอนว่าเยจุนนั้นสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็ไม่วายต้องผละอีกคนออก หนำซ้ำยังค่อยๆรับรสอันแสนหวานอย่างนุ่มนวลที่อีกฝ่ายได้มอบให้ ดูดดึงกันไปเพียงครู่เดียว อึนโฮก็ได้ปล่อยริมฝีปากนั้นให้เป็นอิสระ

“ เคี้ยวแก้มตุ่ยขนาดนี้ อร่อยไหมครับ? ”

“ เนื้อกำลังพอดีเลย มันละลายไปในปากและให้ความหวานได้ดีมากเลยแหละ อร่อยมาก! ” เยจุนเอ่ยชื่นชมอึนโฮพร้อมกับมือที่กำลังจะปลดผ้าปิดตาออก แต่ก็โดนมือหนาของคนเป็นน้องจับไว้อีกครั้ง

” อย่าเพิ่งครับ ชิมอีกอย่างก่อน แล้วผมจะเปิดผ้าปิดตาให้ “

” อ้าว นายทำอีกอย่างมาด้วยเหรอ “

” อ้าปากหน่อยครับฮยอง “

ไม่รอช้าเยจุนก็อ้าปากตามที่น้องหมาขอ อึนโฮเห็นอย่างนั้นแล้วก็ป้อนชิ้นเนื้อที่ตัดอย่างพอดีคำให้กับเยจุนในทันที ภาพที่อึนโฮเห็นตรงหน้าเป็นสิ่งที่เขาอยากจะเห็นมันอีกหลังจากไลฟ์สดชิมอาหารไปเมื่อคืน แก้มเนียนที่ขยับตามจังหวะเคี้ยวของฟัน อดทำเอาอึนโฮนึกเอ็นดูพี่ลีดเดอร์คนสวยนี้ไม่ได้

“ เดี๋ยวผมป้อนให้นะครับ “

” ไม่เป็นไร ฉันกินเองได้ จริงๆแค่สเต็กเนื้อนายเองก็ไม่ต้องปิดตาฉันก็ได้นะ “

” ไม่ได้หรอกครับ วันนี้ผมอยากป้อนให้เยจุนฮยองกิน “ เยจุนได้ยินอย่างงั้นก็ไม่ปฏิเสธคนเป็นน้องต่อและปล่อยให้อึนโฮจัดเตรียมสเต็กเนื้อมาให้เขาทาน

มือหนาบรรจงใช้มีดปาดสเต็กเนื้อให้เป็นชิ้นพอดีคำก่อนที่จะใช้ส้อมปักก้อนเนื้อและยกมันขึ้นเพื่อเตรียมจะป้อนให้กับคนตรงหน้า

ใช้เวลาไม่นานอึนโฮก็จัดเตรียมอาหารและนำมันมาวางไว้ที่ตรงหน้าของเยจุนแล้วเรียบร้อย ซึ่งเอาเข้าจริงๆอึนโฮก็ตั้งใจจะทำแค่สเต็กเนื้อที่มีลักษณะขอบเนื้อด้านนอกมีความสุกและด้านในที่เป็นสีแดงอยู่ หรือเรียกว่าความสุกระดับมีเดียมแรร์มาเสิร์ฟให้เยจุนแค่เมนูเดียว เพราะจุดประสงค์ที่อึนโฮชวนฮยองคนโปรดมาไม่ใช่แค่ชวนมากินอาหารฝีมือเขาเฉยๆหรอก

เสียงซ่าจากเนื้อที่วางลงกระทะดังขึ้นมาพร้อมกับกลิ่นอันหอมชวนให้เรียกน้ำย่อยได้เป็นอย่างดี คาดเดาได้ง่ายมากว่าคนน้องเองจะน่ากำลังย่างสเต็กเนื้อให้เขากิน

“ นายทำสเต็กเนื้อให้กินเหรอวันนี้ ”

“ จริงๆไม่ได้มีแค่สเต็กเนื้ออย่างเดียวหรอก เอาไว้กินเสร็จผมจะทำให้กินนะครับ ”

เยจุนได้ยินอย่างงั้นก็ยิ่งใจเต้นรัวเข้าไปใหญ่ ในหัวประมวลผลว่าอะไรคืออีกหนึ่งอย่างที่คนเป็นน้องคนนี้ได้เตรียมไว้กันแน่

“ ไหนคุณอึนโฮลองบอกคอนเซ็ปของอาหารมาให้ฟังหน่อยสิครับ ”

“ ผมขอบอกได้เลยว่าเป็นอาหารที่คุณเยจุนได้กินแล้วจะคุ้นเคยกับมันได้เป็นอย่างดีเลยครับ ”

คุ้นเคยได้เป็นอย่างดี

เยจุนคิดงุงงงกับคำพูดของอีกฝ่ายอยู่สักพักก่อนที่จะสลัดความคิดนั้นออกไป เพราะน้องอาจจะทำให้ตัวเขาเองสับสนกับเมนูอาหารวันนี้ก็เป็นได้

หลังจากอึนโฮพูดจบก็ไม่รีรอให้คนเป็นพี่ได้เอ่ยทักใดๆขึ้น แล้วเดินไปหยิบผ้าทรงยาวที่ตนได้เตรียมไว้ก่อนหน้าที่จะเชิญชวนพี่ลีดเดอร์มารับประทานอาหารที่บ้านของเขา

แน่นอนว่าเยจุนเองก็ไม่ได้ทักท้วงอะไรเพราะเนื่องจากตนเข้าใจว่าน้องเองก็คงอยากจะให้ตัวเองเป็นเชฟและตัวเยจุนเองเป็นกรรมกรที่รอตัดสินอาหารที่น้องได้ทำมันมาให้เขาได้ชิมเหมือนกับรายการอาหารที่อึนโฮกำลังอินอยู่ในช่วงนี้