( จนิงค่ะคุนป้า>< )

( แฮปปี้เบิร์ดเดย์นาโนอิคุง ง ง ง )

“ใคร!? ใครใส่อะไรลงไปในขวดของฉัน!?” เธอแผดเสียงอันแหบแห้ง ไม่สนใจเหล่าผู้ชมที่กำลังจับจ้อง

“เสียงของฉัน ฉันร้องเพลงไม่ได้!” สีหน้าพลันเหยเกด้วยความอับอายก่อนที่เธอจะวิ่งลงจากเวทีไป

เฟียร์มินเข้ามาหาคาร์ลอตต้าพร้อมดอกไม้ช่อใหญ่และคำเยินยอ @tsumugishin-kmi.bsky.social

♪ เหล่าสาวกคุกเข่าแทบเท้า เฝ้ารอคุณ ♪
♪ พรีมาดอนน่า ร่ายมนต์สะกดอีกครั้งเถิด ♪

พลั่ก!

พลันนั้น เขาก็ผลักเธอจนล้มลงและแผดเสียงลั่น

“นี่คือใบหน้าที่เจ้าอยากเห็นหรือไร!?”

“ใต้หน้ากากนั้นเต็มไปด้วยแผลเป็นที่บิดเบี้ยว ราวซากศพปนสัตว์ร้าย คริสทีนที่ล้มอยู่บนพื้นได้แต่สั่นเทิ้มไปด้วยความกลัว ก่อนที่เขาจะสงบลง
คริสทีนยื่นหน้ากากคืนให้เขา ก่อนที่เธอจะถูกพาตัวกลับไปที่โรงละคร

ฉากตัดมาที่คริสทีนที่อยู่ในห้องพัก พร้อมกับราอูลที่เดินเข้ามา @kyou0n-kmi.bsky.social @sangokmi.bsky.social

“คืนนี้เธอร้องเพลงได้เยี่ยมมาก” เขากล่าว

“ราอูล!” คริสทีนหันมา พลางโผเข้ากอดเขาทันที

“พ่อเคยบอกฉัน ว่าท่านจะส่ง ‘เทวดาแห่งเสียงเพลง’ มาหาฉัน” เธอกล่าว

“แน่นอนอยู่แล้ว เอาล่ะ ไปทานอาหารกับฉันสักมื้อเถอะ” เขาเชิญชวน

แต่เมื่อบรรเลงได้เพียงครึ่ง การแสดงก็ถูกขัดจังหวะโดยเจ้าของโรงละครคนใหม่ มองซิเออร์เฟียร์มิน ได้ก้าวขึ้นมาต่อหน้าเธอ @tsumugishin-kmi.bsky.social

“ยินดีที่ได้พบ ซินญอราคาร์ลอตต้า พรีมาดอนน่าของเรา”

เมื่อสิ้นเสียงทักทาย มาดามคาร์ลอตต้าจึงยื่นมือให้เขาจุมพิตด้วยท่าทางหยิ่งยโส

“ผมหวังอย่างยิ่งว่าจะได้ยินคุณในการแสดงถัดไปของเรา” เฟียร์มินกล่าว

หญิงสาวในชุดภูมิฐานปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับหยิบมันขึ้นมา เธอคือมาดามจีรี ผู้ฝึกสอนบัลเลต์ของคณะ @nana-kmi.bsky.social

“ ข้อความ…จากปิศาจแห่งโรงละคร ” สิ้นเสียง ทุกคนพลันเงียบแล้วฟังเนื้อความในจดหมาย

[ขอต้อนรับผู้บริหารคนใหม่ สู่โรงละครของข้า เช่นเดิม ห้องชั้นบนหมายเลข 5 จะต้องถูกเว้นว่างไว้สำหรับข้า และจงนำเงินสองหมื่นฟรังก์จ่ายให้ข้าทุกเดือน]

“ จดหมายว่าไว้เช่นนี้ค่ะ ”

เมื่อม่านเปิดฉากขึ้น หญิงสาวในชุดสีขาวยืนอยู่ท่ามกลางสปอตไลท์เพียงลำพัง

คริสทีน ดาเอ ผู้มาแทนคาร์ลอตต้าเริ่มขับขานบทเพลงเดียวกับเมื่อครู่ แต่ด้วยน้ำเสียงที่ละมุนขึ้น @kyou0n-kmi.bsky.social

♪ ระลึกถึงฉัน ระลึกอย่างพึงใจในยามเราต้องร้างลา ♪ 
.
.
♪ จะไม่มีแม้สักวัน ที่ฉันไม่คิดถึงคุณ ♪

พลันบรรยากาศในโรงละครเงียบสงัดเป็นสัญญาณของการเริ่มต้นการแสดง เสียงออร์แกนเริ่มบรรเลงเพลง Overture เพื่อทลายความเงีบบงันดังกึกก้องไปทั่วทั้งโรงยิมพร้อมกับม่านกำมะหยี่ที่เคลื่อนออกจากกันเชื่องช้า

เผยให้เห็นนักแสดงหญิงในชุดเดรสหรูหรายืนอยู่ท่ามกลางสปอตไลท์ที่สาดส่องเครื่องประดับวาวระยับ กำลังเต้นรำขับขานบทเพลงโซโล่เรื่องราวของทหารกรุงโรมอย่างกึกก้องอลังการ @Satou  Mai

( ก็วัยรุ่นเกมเมอร์😎 )

( ไปหาแมวกัรรร!!! เพื่อคอมมม )