“いちご味の飴、美味しいよ。いる?”
(”ลูกอมรสสตอเบอร์รีอร่อยดีนะเอามั้ย“)
Doc: https://bit.ly/4eTFDyH
(คาร์นิ่งๆแต่ใจดี กับคนสนิทจะแมว🫳🏻)
“อิชิคาวะ เร็น ปี1ครับ… รุ่นพี่”
เขาแนะนำตัวเสร็จก็นึกได้ว่ารุ่นพี่รีบจึงเอ่ยลา เพราะเหมือนมันใกล้จะสายเต็มทีดูได้จากนักเรียนรอบตัวหลายคนวิ่ง
“เหมือนจะสายแล้ว ผมขอตัวนะครับ”
เขาก้มลาอีกครั้งก่อนจะเดินไปที่โรงเรียน
[END]
“อิชิคาวะ เร็น ปี1ครับ… รุ่นพี่”
เขาแนะนำตัวเสร็จก็นึกได้ว่ารุ่นพี่รีบจึงเอ่ยลา เพราะเหมือนมันใกล้จะสายเต็มทีดูได้จากนักเรียนรอบตัวหลายคนวิ่ง
“เหมือนจะสายแล้ว ผมขอตัวนะครับ”
เขาก้มลาอีกครั้งก่อนจะเดินไปที่โรงเรียน
[END]
“ผมขอลองหน่อยนะ“
ก่อนจะก้มตัวลงไปยกโซ่ใส่ฟันเฟืองของจักยานให้ลงล็อกแล้วมองมือของตัวเองที่เหมือนจะลืมหยิบเปลือกลูกอมมาใส่… เขาลุกขึ้นแล้วบอกอีกฝ่ายไป
“น่าจะได้แล้วนะครับเธอลองปั่นดูก่อน”
พูดเสร็จก็เดินถอยออกมารอดูว่าที่เขาทำมันได้หรือเปล่า
“ผมขอลองหน่อยนะ“
ก่อนจะก้มตัวลงไปยกโซ่ใส่ฟันเฟืองของจักยานให้ลงล็อกแล้วมองมือของตัวเองที่เหมือนจะลืมหยิบเปลือกลูกอมมาใส่… เขาลุกขึ้นแล้วบอกอีกฝ่ายไป
“น่าจะได้แล้วนะครับเธอลองปั่นดูก่อน”
พูดเสร็จก็เดินถอยออกมารอดูว่าที่เขาทำมันได้หรือเปล่า
“งั้นให้ผมช่วยไหมครับผมทำน่าจะไม่เลอะมาก”
พูดจบก็ลองหาอะไรในกระเป๋าที่คิดว่าจะช่วยได้แต่ก็ไม่มีเขาไม่ได้พกสิ่งที่คิดว่าช่วยได้มาแต่มีซองลูกอมเพียบ ก็นึกขึ้นได้
“ถ้าใช้ซองรองตอนจับน่าจะไม่เปื้อนมากเธอเอามั้ย
หันไปถามคนที่ยืนมองอยู่ และเขาพูดสรรพนามนี้เพราะคิดว่าคนตรงหน้าอยู่ปี1เหมือนกัน
“งั้นให้ผมช่วยไหมครับผมทำน่าจะไม่เลอะมาก”
พูดจบก็ลองหาอะไรในกระเป๋าที่คิดว่าจะช่วยได้แต่ก็ไม่มีเขาไม่ได้พกสิ่งที่คิดว่าช่วยได้มาแต่มีซองลูกอมเพียบ ก็นึกขึ้นได้
“ถ้าใช้ซองรองตอนจับน่าจะไม่เปื้อนมากเธอเอามั้ย
หันไปถามคนที่ยืนมองอยู่ และเขาพูดสรรพนามนี้เพราะคิดว่าคนตรงหน้าอยู่ปี1เหมือนกัน