Isamu :ขอบคุณฮะรุ่นพี่โชยะ 🙏😃

Isamu : ขอบคุณฮะเรกิซัง 🥹🙏

ไม่รู้ว่าวิธีที่นึกขึ้นมาจะได้ผลมั้ยแต่ก็ต้องลองดูก่อนล่ะ

"ช่วยจับผู้ชายที่จูงมือเด็กผู้หญิงชุดชมพูคนนั้นให้ทีครับ เค้าจะลักพาตัวเด็กคนนั้นไป!!!!!!!!!"

เขาตะโกนขึ้นมาอย่างสุดเสียงเรียกความสนใจของคนที่ไปมาอยู่ระหว่างนั้นได้หมด

เขาเร่งฝีเท้าเพื่อที่จะไล่ตามสองคนนั้นที่เริ่มจะเดินคลาดสายตาและท่าทีของคนตรงหน้าดูไม่มีวี่แววจะหยุดเลย กลับกันแล้วดูเหมือนพยายามเร่งฝีเท้าเดินหนีมากขึ้นไปอีก

"แย่ล่ะ... เดินตามแบบนี้คงตามไม่ทันแน่ๆ"

เขาครุ่นคิดถึงวิธีการที่จะหยุดไม่ให้เหตุการณ์แย่ไปมากกว่านี้
"อ๊ะ เหมือนนึกออกอยู่วิธีหนึ่ง"

+

อิซามุหันตามปลายนิ้วที่ชี้ไปคนแปลกหน้า สายตาเขาจับจ้องไปยังเงาร่างเล็กๆ ที่กำลังถูกชายแปลกหน้าคนหนึ่งจูงมือออกไปอย่างเร่งรีบ

"เฮ้! เดี๋ยวก่อนครับ คุณคนนั้นน่ะ!!"

อิซามุขยับตัวทันที ฝ่าฝูงชนอย่างเร่งรีบไม่ได้มีท่าทีลังเล อาจจะมีชนคนไปบ้างแต่ไม่ได้หยุดขอโทษทันที

เสียงฝีเท้าของเขากระทบพื้นดังชัดเจนท่ามกลางความวุ่นวายในงานเทศกาล

+

"ไว้เจอกันนะฮะรุ่นพี่ ไว้เดี๋ยวผมทักไปนัดอีกทีนะครับ"

เขากล่าวขึ้นมาพร้อมกับโค้งคำนับไปด้วย อย่างสุภาพนอบน้อม

"เดินทางปลอดภัยนะครับ รุ่นพี่"

วันนี้อิซามุดูท่าจะมีความสุขที่ต่อจากนี้อาจจะมีรุ่นพี่ที่ได้ไปร้านขนมปังร้านโปรดเป็นเพื่อนเรื่อยๆแล้ว

(ขอบคุณมากๆที่มาเล่นด้วยฮะ🥹🫶)

Isamu : ขอบคุณมากครับรุ่นพี่อิจิโนเสะ 🙏🌟 ผมจะรอตอนที่เรามีโอกาสได้จัดปาร์ตี้รวมกันนะฮะ 😆

Isamu : ขอบคุณนะฮะรุ่นพี่ทาเคโอะ 🙏😀 ไว้เราต้องรวมกันสร้างก๊วนคนเกิดเดือนนี้แล้วล่ะฮะ 😆

Isamu : ขอบคุณฮะรุ่นพี่โนโซมิ 😀🙏

Isamu : ขอบคุณมากๆฮะรุ่นพี่ซูโนะฮาระ 😆🙏

Isamu : ขอบคุณนะฮะรุ่นพี่ทากาฮาชิ 🙏🥹

Isamu : ขอบคุณครับรุ่นพี่ไคดะ จะกินให้เต็มที่เลยฮะ😆

Isamu : ขอบคุณครับรุ่นพี่โชโกะ 🙏🤗

Isamu : ขอบคุณนะครับรุ่นพี่ดาเรียส 😀🙏

“ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ ผมยินดีช่วยรุ่นพี่อยู่แล้ว”

เขากล่าวเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายโทษตัวเอง

“ในงานคนใส่ชุดสีชมพูเยอะจังเลย”

“น้องสาวรุ่นพี่มีอะไรที่สนใจในงานมั้ยครับ เผื่อว่าเธอจะไปอยู่ตามร้านพวกนั้น ถ้าไม่เจอเราค่อยไปที่ประชาสัมพันธ์อีกรอบ”

เขากล่าวเพื่อวิเคราะห์ถีงความเป็นไปได้ของสถานที่ ที่น้องสาวของอีกฝ่ายจะไป แล้วค่อยเสนอแผนสำรองเผื่อเอาไว้

“คิดว่าคงยังไม่กลับครับ น่าจะรอดูดอกไม้ไฟก่อนแล้วค่อยกลับ”

“ดีเลยครับ เวลาเรานัดไปกินขนมปังจะได้ง่ายด้วย ฮ่าๆ”

เขาหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อที่จะแลกคอนแทคไว้ติดต่อกับอีกฝ่ายอีกในอนาคต

”รุ่นพี่ว่างอีกทีเป็นช่วงวันไหนหรอครับ ไว้ผมจะใส่ไว้ปฏิทินว่า ว่าจะนัดพาชูซังไปร้านโปรดผมด้วย ฮ่าๆ“