ต่อให้ ‘ไม่รัก’ แค่ ‘เลิฟ’ ก็อาจจะเพียงพอ ในความสัมพันธ์ของเราสอง มีเพียงแค่คำว่า ‘เลิฟ’ เท่านั้นก็เพียงพอ
นิยายเรื่องนี้อาจจะมีการอัพตามอารมณ์นักเขียนบางในบางครั้งค่ะ
www.readawrite.com/a/13ee5d45ac...
ต่อให้ ‘ไม่รัก’ แค่ ‘เลิฟ’ ก็อาจจะเพียงพอ ในความสัมพันธ์ของเราสอง มีเพียงแค่คำว่า ‘เลิฟ’ เท่านั้นก็เพียงพอ
นิยายเรื่องนี้อาจจะมีการอัพตามอารมณ์นักเขียนบางในบางครั้งค่ะ
www.readawrite.com/a/13ee5d45ac...
พอสึนะได้เห็นสภาพของพวกวาเรียในตอนนี้แล้ว เจ้าตัวจึงหันไปโวยวายใส่อิเอมิสึเลยทันทีว่า
"ปล่อยพวกซันซัสเดี๋ยวนี้เลยนะครับ! ไม่เห็นจะต้องทำกันขนาดนี้เลย!" (163)
พอสึนะได้เห็นสภาพของพวกวาเรียในตอนนี้แล้ว เจ้าตัวจึงหันไปโวยวายใส่อิเอมิสึเลยทันทีว่า
"ปล่อยพวกซันซัสเดี๋ยวนี้เลยนะครับ! ไม่เห็นจะต้องทำกันขนาดนี้เลย!" (163)
แต่สึนะก็ไม่สามารถทำได้ เพราะถ้าทำแบบนั้นลงไป สึนะก็ไม่รู้ว่ามันจะทำให้จีอ็อตโต้ หรือแม้กระทั่งตัวเองเดือดร้อนด้วยหรือเปล่าจริง ๆ
"คะ...ครับอาริคคาโด้" สึนะจึงตัดสินใจตอบรับเออออไปตามอย่างที่จีอ็อตโต้เคยสั่งมา (475)
แต่สึนะก็ไม่สามารถทำได้ เพราะถ้าทำแบบนั้นลงไป สึนะก็ไม่รู้ว่ามันจะทำให้จีอ็อตโต้ หรือแม้กระทั่งตัวเองเดือดร้อนด้วยหรือเปล่าจริง ๆ
"คะ...ครับอาริคคาโด้" สึนะจึงตัดสินใจตอบรับเออออไปตามอย่างที่จีอ็อตโต้เคยสั่งมา (475)
ฟิครวม ออล ค่ะ อยากอ่านคู่ไหนสามารถรีเควสได้เลยค่ะ จะโบราณขนาด เซนต์เซย่าก็แต่งนะคะ แต่ว่าถ้าเรื่องไหนไม่ได้รู้จักดี ขอเวลาไปศึกษาหน่อยนะคะ
ฟิครวม ออล ค่ะ อยากอ่านคู่ไหนสามารถรีเควสได้เลยค่ะ จะโบราณขนาด เซนต์เซย่าก็แต่งนะคะ แต่ว่าถ้าเรื่องไหนไม่ได้รู้จักดี ขอเวลาไปศึกษาหน่อยนะคะ
"ตอนที่อยู่ในสนามโนอามันพูดอะไรกับแกบ้าง แล้วทำไมแกถึงไม่มาบอกฉัน เพราะฉันพร้อมที่จะเข้าข้างแกอยู่แล้ว" (142)
"ตอนที่อยู่ในสนามโนอามันพูดอะไรกับแกบ้าง แล้วทำไมแกถึงไม่มาบอกฉัน เพราะฉันพร้อมที่จะเข้าข้างแกอยู่แล้ว" (142)
"แหม่ น่ารักจริงๆ รอเธอตื่นขึ้นมาแล้วเราค่อยมาต่อกันนะจ๊ะ ฮารุจังของฉัน ฉันยังมีเสื้อผ้า และของเล่นอีกเยอะ ที่เตรียมไว้เผื่อเธอเลยล่ะนะ"
END
เอ๊ะเนื้อหามันแปลกๆ ไปแหะ
ไรท์ขอโทษที่หายไปนานนะคะ เดียวหลังจากนี้จะรีบกลับมาอัพให้อย่างแน่นอนค่ะ
"แหม่ น่ารักจริงๆ รอเธอตื่นขึ้นมาแล้วเราค่อยมาต่อกันนะจ๊ะ ฮารุจังของฉัน ฉันยังมีเสื้อผ้า และของเล่นอีกเยอะ ที่เตรียมไว้เผื่อเธอเลยล่ะนะ"
END
เอ๊ะเนื้อหามันแปลกๆ ไปแหะ
ไรท์ขอโทษที่หายไปนานนะคะ เดียวหลังจากนี้จะรีบกลับมาอัพให้อย่างแน่นอนค่ะ
สึบากิ จัดการเลือกเสื้อผ้าแสนน่ารักน่าชังที่เธอซื้อมาให้คนน้องโดยเฉพาะ อย่างชุดบันนี่เกิร์ลเว้าช่วงล่าง ทั้งยังปิดแค่ช่วงล่าง หน้าอกเล็กถูกเปิดโล่งรับลม โดยมีสายรัดกันมันขึ้น เพื่อให้ดูล่อตา ก่แนจะสวมปลอกคอให้ เพื่อแสดงความเป็น
สึบากิ จัดการเลือกเสื้อผ้าแสนน่ารักน่าชังที่เธอซื้อมาให้คนน้องโดยเฉพาะ อย่างชุดบันนี่เกิร์ลเว้าช่วงล่าง ทั้งยังปิดแค่ช่วงล่าง หน้าอกเล็กถูกเปิดโล่งรับลม โดยมีสายรัดกันมันขึ้น เพื่อให้ดูล่อตา ก่แนจะสวมปลอกคอให้ เพื่อแสดงความเป็น
กระเตงคนตัวเล็กไปเลื่อยๆ จนกกว่าจะถึงห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำ แต่เจ้าตัวก็ยังมีความคิดที่ว่า จะเอาของเล่นแสนน่ารักอย่างหางกระต่าย
มาเสียบไว้ในช่องทางแสนน่ารักน่าชังที่กำลังกลืนกินท่อนเอ็นไว้อย่างเช่นเดิม เพื่อป้องกันน้ำของตนไม่ให้ไหลออกมา
กระเตงคนตัวเล็กไปเลื่อยๆ จนกกว่าจะถึงห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำ แต่เจ้าตัวก็ยังมีความคิดที่ว่า จะเอาของเล่นแสนน่ารักอย่างหางกระต่าย
มาเสียบไว้ในช่องทางแสนน่ารักน่าชังที่กำลังกลืนกินท่อนเอ็นไว้อย่างเช่นเดิม เพื่อป้องกันน้ำของตนไม่ให้ไหลออกมา
คนน้องในอ้อมแขนคนพี่ ปรากฏพุงน้อยๆ ที่ป่องขึ้นมาจากน้ำขุ่น
คนน้องในอ้อมแขนคนพี่ ปรากฏพุงน้อยๆ ที่ป่องขึ้นมาจากน้ำขุ่น
"ตายจริง สลบไปรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย คนดี"
สึบากิ เอื้อนเอ่ยด้วยเสียงใส ก่อนจะเสยผมตัวเอง ก่อนจะกระเตงทั้งคนและคนรัก ไปยังห้องน้ำ ทั้งที่ช่วงล่างของร่างกายยังเชื่อมติดกันอยู่
"ตายจริง สลบไปรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย คนดี"
สึบากิ เอื้อนเอ่ยด้วยเสียงใส ก่อนจะเสยผมตัวเอง ก่อนจะกระเตงทั้งคนและคนรัก ไปยังห้องน้ำ ทั้งที่ช่วงล่างของร่างกายยังเชื่อมติดกันอยู่
หลังจากเวลาผ่านพ้นไปจากห้วงพระอาทิตย์ตก เกือบพระอาทิตย์ขึ้นสู่ท้องฟ้า
ร่างกายของคนน้องที่โดนปลดปล่อยน้ำขุ่นที่อัดแน่นไปด้วยคุณภาพ เข้าไปจำนวนมากก็อ่อนปวกเปียก และเปรอะเปื้อนน้ำขุ่น อย่างน่าส่งสาร ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแต่งแต้มสีหวานช่ำ
"อ๊า~ ฮือ"
หลังจากเวลาผ่านพ้นไปจากห้วงพระอาทิตย์ตก เกือบพระอาทิตย์ขึ้นสู่ท้องฟ้า
ร่างกายของคนน้องที่โดนปลดปล่อยน้ำขุ่นที่อัดแน่นไปด้วยคุณภาพ เข้าไปจำนวนมากก็อ่อนปวกเปียก และเปรอะเปื้อนน้ำขุ่น อย่างน่าส่งสาร ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแต่งแต้มสีหวานช่ำ
"อ๊า~ ฮือ"
"พูดออกมาสิ ฮารุจัง ว่าเธอเป็นของฉันคนเดียว"
สึบากิ กล่าวออกมาอย่างคนไร้สติ ปล่อยตัวไปตามสัญชาตญาณราวสัตว์ป่า ที่กระหายในราคะ
ประโยคเหล่านั้นของ สึบากิ ดข้าหูซ้ายออกหูขวา ของคนน้องไปทั้งหมด หูอื้อไปหมด ตาก็เหมือนจะปิด สติแทบกับศูนย์จากการกระทำแสนรุนแรงของคนพี่
"พูดออกมาสิ ฮารุจัง ว่าเธอเป็นของฉันคนเดียว"
สึบากิ กล่าวออกมาอย่างคนไร้สติ ปล่อยตัวไปตามสัญชาตญาณราวสัตว์ป่า ที่กระหายในราคะ
ประโยคเหล่านั้นของ สึบากิ ดข้าหูซ้ายออกหูขวา ของคนน้องไปทั้งหมด หูอื้อไปหมด ตาก็เหมือนจะปิด สติแทบกับศูนย์จากการกระทำแสนรุนแรงของคนพี่
ด้วยความกระหายในตัวคนน้องของ สึบากิ เจ้าตัวจึงไม่รีรอให้คนน้องปรับตัวให้เข้ากับช่วงล่างของตนเอง
จัดการขยับสะโพกเข้าสุดออกสุด เพื่อที่จะให้คนน้องจุกจนต้องดิ้น ซึ่งเป็นภาพที่แสนน่ารักน่าชัง สำหรับเขามากทีเดียว
ด้วยความกระหายในตัวคนน้องของ สึบากิ เจ้าตัวจึงไม่รีรอให้คนน้องปรับตัวให้เข้ากับช่วงล่างของตนเอง
จัดการขยับสะโพกเข้าสุดออกสุด เพื่อที่จะให้คนน้องจุกจนต้องดิ้น ซึ่งเป็นภาพที่แสนน่ารักน่าชัง สำหรับเขามากทีเดียว
ซากุระที่กำลังจะบอกให้รออีกสักหน่อย ก็ยังไม่ทันพูดให้จบประโยค คนพี่ก็เสียบเข้ามาทีเดียวมิดด้าม อย่างกระหาย ในตัวคนเด็กกว่า
สึบากิ ที่เห็นคนใต้ล่างตาเหลือกตาลอย หลุดครางเสียงหลงด้วยความเสียว ก็มีรอยยิ้มบิดเบี้ยวขึ้นมาอย่างหาน่าตกใจ
"อ๊า ฮารุจัง ของฉันในที่สุดเธอก็เป็นของฉันอย่างสมบูรณ์แล้ว ในที่สุด"
ซากุระที่กำลังจะบอกให้รออีกสักหน่อย ก็ยังไม่ทันพูดให้จบประโยค คนพี่ก็เสียบเข้ามาทีเดียวมิดด้าม อย่างกระหาย ในตัวคนเด็กกว่า
สึบากิ ที่เห็นคนใต้ล่างตาเหลือกตาลอย หลุดครางเสียงหลงด้วยความเสียว ก็มีรอยยิ้มบิดเบี้ยวขึ้นมาอย่างหาน่าตกใจ
"อ๊า ฮารุจัง ของฉันในที่สุดเธอก็เป็นของฉันอย่างสมบูรณ์แล้ว ในที่สุด"
คนน้องที่ได้ยินงั้นก็หยุดขยับหนี เพราะในหัวคิดฟุ้งซ่านไปหมด
'เดียวดิ งั้นของพี่เขาใหญ่ขนาดใหญ่กันถึงได้บอกว่าใส่เจ้านี่แล้ว พอเจอของจริงมันจะทำให้ไม่เจ็บน่ะ'
"จะใส่ละนะจ๊ะ คนเก่ง"
คนน้องที่ได้ยินงั้นก็หยุดขยับหนี เพราะในหัวคิดฟุ้งซ่านไปหมด
'เดียวดิ งั้นของพี่เขาใหญ่ขนาดใหญ่กันถึงได้บอกว่าใส่เจ้านี่แล้ว พอเจอของจริงมันจะทำให้ไม่เจ็บน่ะ'
"จะใส่ละนะจ๊ะ คนเก่ง"
"คงไม่ได้จะใส่มันเข้ามาในตัวฉันใช่ไหม"
"แน่นอน ว่าใช่จ๊ะ"
สึบากิ ตอบคนน้องกลับพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินมาหาคนน้องพร้อมหางในมือ
คนน้องที่เห็นแบบนั้นก็ส่ายหัวอย่างไม่ต้องการมัน
"คงไม่ได้จะใส่มันเข้ามาในตัวฉันใช่ไหม"
"แน่นอน ว่าใช่จ๊ะ"
สึบากิ ตอบคนน้องกลับพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินมาหาคนน้องพร้อมหางในมือ
คนน้องที่เห็นแบบนั้นก็ส่ายหัวอย่างไม่ต้องการมัน
เต้าตัวคนที่หายไปบนชั้น 2 ของบ้านเดินชงมาพร้อมกับกล่องในมือ ที่สร้างสงสัยให้คนน้องเป็นอย่างมาก
"มาแล้วจ๊ะ ฮารุจัง"
"นั่นอะไรน่ะ"
"ของเล่นแมวเมี้ยวของหนูไงจ๊ะ พี่น่ะซื้อมานานมากแล้ว เพื่อเอามาใช้กับหนูเลย"
เต้าตัวคนที่หายไปบนชั้น 2 ของบ้านเดินชงมาพร้อมกับกล่องในมือ ที่สร้างสงสัยให้คนน้องเป็นอย่างมาก
"มาแล้วจ๊ะ ฮารุจัง"
"นั่นอะไรน่ะ"
"ของเล่นแมวเมี้ยวของหนูไงจ๊ะ พี่น่ะซื้อมานานมากแล้ว เพื่อเอามาใช้กับหนูเลย"
เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว สุโอกับซากุระจึงหันหน้ามามองกันเล็กน้อย ก่อนที่ซากุระจะจับตัวนิเรอิล็อกเอาไว้ แล้วสุโอก็จับมือข้างขวาของนิเรอิชูขึ้นมา
"เอ๊ะ! นี่แหวนใครเหรอครับ ผมไม่เคยใส่แหวนแบบนี้เลยนี่นา" (246)
เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว สุโอกับซากุระจึงหันหน้ามามองกันเล็กน้อย ก่อนที่ซากุระจะจับตัวนิเรอิล็อกเอาไว้ แล้วสุโอก็จับมือข้างขวาของนิเรอิชูขึ้นมา
"เอ๊ะ! นี่แหวนใครเหรอครับ ผมไม่เคยใส่แหวนแบบนี้เลยนี่นา" (246)