" สเตล..."
มันเป็นน้ำเสียงแหบแห้งของผู้ชายคนหนึ่ง มือของเธอที่กำลังจะหวดไม่เบสบอลเข้าที่ขมับของเขาหยุดกลางอากาศ และมองใบหน้าสวมหน้ากากใต้ฮู้ดสีดำดี ๆ เธอไม่คุ้นกับผู้ชายรูปร่างและการแต่งกายแบบนี้หรือคนที่มีน้ำเสียงแบบนี้เลยสักนิด แล้วทำไมอีกฝ่ายถึงได้รู้ชื่อของเธอได้
" นายเป็นใคร "
" สเตล..."
มันเป็นน้ำเสียงแหบแห้งของผู้ชายคนหนึ่ง มือของเธอที่กำลังจะหวดไม่เบสบอลเข้าที่ขมับของเขาหยุดกลางอากาศ และมองใบหน้าสวมหน้ากากใต้ฮู้ดสีดำดี ๆ เธอไม่คุ้นกับผู้ชายรูปร่างและการแต่งกายแบบนี้หรือคนที่มีน้ำเสียงแบบนี้เลยสักนิด แล้วทำไมอีกฝ่ายถึงได้รู้ชื่อของเธอได้
" นายเป็นใคร "
หญิงสาวเจ้าของผมสีถ่านวางมือลงบนซากเสาที่ตัวเองพึ่งจะทำพังไปเมื่อครู่ สายตาเธอไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อยแต่ตัวเธอก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำลายข้าวของเช่นกัน ครั้งนึงหญิงสาวเพื่อนร่วมงานของเธออย่างคาฟก้าก็มักจะดุเธอบ่อย ๆ ตอนที่เธอเผลอตวัดไม้เบสบอลไปมาอย่างไม่ระวัง ตั้งแต่ตอนนั้นเธอจึงตั้งมั่นกับตัวเองว่าเวลาเธอจะทำอะไรก็จะระวังอยู่เสมอ
หญิงสาวเจ้าของผมสีถ่านวางมือลงบนซากเสาที่ตัวเองพึ่งจะทำพังไปเมื่อครู่ สายตาเธอไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อยแต่ตัวเธอก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำลายข้าวของเช่นกัน ครั้งนึงหญิงสาวเพื่อนร่วมงานของเธออย่างคาฟก้าก็มักจะดุเธอบ่อย ๆ ตอนที่เธอเผลอตวัดไม้เบสบอลไปมาอย่างไม่ระวัง ตั้งแต่ตอนนั้นเธอจึงตั้งมั่นกับตัวเองว่าเวลาเธอจะทำอะไรก็จะระวังอยู่เสมอ