((จะบอกว่าถูกแล้ว สมจริงที่สุด))

ดูเหมือนทางสเเตนลีย์เเละจอนกำลังไปได้สวย!( )

เห็นดังนั้นลูนี่จึงไม่ยอมเเพ้ ถึงเเม้ไม่รู้ว่ามันจะไปจบที่ตรงไหนก็ตาม สัจจะเซรุ่มที่โอรินดื่มจะหมดฤทธิ์ก่อนได้ลองหรือไม่

ไม่สามารถสปอยล์ตอนจบได้ แต่เอาเป็นว่า (ด)ดีเยี่ยม!

เขาขยับมือขวาออกให้อีกฝ่ายมองเห็นชัด ๆ ใช้เวลาไม่ช้าไม่นาน เปลือกไข่ด้านบนก็ถูกสะบัดออกเผยให้เห็นตัว — เป็นสีเขียวอย่างที่เดาไว้

“ สีเขียวจริงด้วยครับ ” ขำเล็ก
ในน้ำเสียงนั้นคล้ายมีความพอใจมากกว่าแค่การคาดเดาได้ถูกต้อง

“ เก่งจัง.. “ เมื่อเงยขึ้นมาก็พบกับสิ่งมีชีวิตสีฟ้าอีกตัวหนึ่งใต้ผ้าพันคอ

อ่อ..
” เธอก็เจอนี่เอง “ มังกรจิ๋ว
” เพื่อนใหม่ครับ “ ชูมือที่มีมังกรหน้าบี้ขึ้นไปทักทายสหายสีฟ้า

#HWWW_Class03
[ วิชาสมุนไพร ] (+special) with @hwww-estelle.bsky.social

แวะมาดูรุ่นน้องคนนึงสักหน่อยดูเหมือนจะทำได้ดีเช่นเคย

เอสเทลล์ ได้รับคะแนน (ด-ดีเยี่ยม)

((เอามาทิ้งให้ฉันเลี้ยงเองแท้ ๆ ยังจะโวยวาย))

((พูดงี้ได้ไง /บลูเบวกินไอหมอนี่เลย😠))

((นายขี้บุลลี่ชะมัด))

((บลูเบอร์รี่ยังบินขึ้นอยู่ไหม))

((ทำไมมันอ้วนเป็นอึ่มงั้นอะ😭))

((จะไปไหน!!! /Bonk))

มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มออกมาน้อย ๆ , ชายหนุ่มผละออกมามองผลงานตัวเองด้วยความภาคภูมิใจ

แปลกตาดีเหมือนกัน

"เท่านี้ก็ดูเป็นพวกเดียวกันขึ้นมาหน่อยแล้วล่ะนะ"

สแตนลีย์แกะผ้าพันคอของตัวเองออกมา จัดการพากมันอ้อมไปบนลาดไหล่เล็กของอีกฝ่ายอย่างเบามือ จากนั้นจึงบรรจงพับชายข้างหนึ่งขึ้นมาเป็นทบ

เขาไม่ได้ขยับมือไม้รวดเร็ว แต่การค่อย ๆ จัดแต่งผ้าในมืออย่างต่อเนื่องก็ทำให้สังเกตได้ไม่ยากว่าเจ้าตัวเองก็ชำนาญไม่ใช่น้อย

เพียงไม่นาน โบว์สีน้ำเงินสลับบรอนซ์อันใหญ่ก็ปรากฏอยู่บนคอของอีกฝ่าย

เห็นอีกฝ่ายเดินมีความสุขออกไปอย่างนั้น สแตนลีย์ก็ตีความเอาเองในใจว่าเธอคงจะชอบสตรอว์เบอร์รี่มากจริง ๆ นั่นแหละ

นัยน์ตาสีดำจับจ้องฝีเท้าเล็ก ๆ นั่นพาร่างในชุดแฟนซีหายลับไปจากระยะการมองเห็นโดยทิ้งบรรยากาศแปลก ๆ เอาไว้ตลอดทางนิ่ง

ไม่นานเขาก็ละสายตาออกมา ใบหน้ามีรอยยิ้มบางประดับบนริมฝีปาก

ก็น่ารักดีล่ะมั้ง

...คิดว่าอย่างนั้นล่ะนะ

((มาจบให้ระ คิคิ😋))