/สุดท้ายสองหนุ่มสองมุมก็นั่งดูการแข่งควิดดิชอย่างสำรวม โดยที่ไม่มีใครทาสีแดง/

(จบเหอะ)

แม่ง ตุว่าละ

ไม่รู้จะพูดอะไรกับความคิดที่ตัวไอ้หมอนี่คิดว่าสุดยอด เรียกได้ว่าหมดคำจะพูด ยิ่งมองหน้ายิ่งทำให้คิ้วกระตุกไปอีก

แต่ไม่ว่าจะให้ตายยังไง

ฉันก็จะไม่...!

*ตุ้บ!*

แม่ง... พูดงี้ทีไรความคิดที่ว่าบัดซบทุกที แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

"ฟังอยู่ แล้ว...?"

(บนอัฒจันทร์บ้านกริฟฟินดอร์)

ว่าอยู่แล้วเชียว ว่ากะอีแค่ผ้าพันคอผืนเดียวก็ไม่ได้ทำให้เขากลมกลืนกับบ้านกริฟฟินดอร์เลย เพราะที่สำคัญน่ะไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอก แต่เป็นภายในต่างหาก !

ภายในน่ะ !

แต่สุดท้ายก็ได้แต่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด โบกธงสีแดงต่อไป

ใจหนึ่งก็อยากตอบว่า มันธุระกงการอะไรของตุกันฟะ แต่ก็เพราะว่าอีกฝ่ายเป็นเจ้านาย แถมถ้าขัดใจไปก็อาจจะจบไม่สวย (ไม่อยากเข้าห้องพยาบาลตอนนี้ ช่วงแข่งควิดดิชคนคงเยอะแบบนรกแตก)

"ก็ได้"

รับผ้าพันคอสีแดงมาอย่างจำใจ ถึงแม้จะไม่ได้คิดว่าไอเจ้านี่จะทำให้เขากลมกลืนกับพวกเลือดร้อนบ้านสิงโตได้ยังไง

"พอใจยังล่ะคุณชาย"

( โรลปิด : @hwww-souya.bsky.social )

ระหว่างที่กำลังพักอ่านหนังสือหาความรู้ให้กับตนเอง หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะไม่มีเรื่องที่เลวร้ายเกิดขึ้น

จู่ ๆ ขนแขนก็ตั้งชัน ก่อนที่จะได้ยินเสียงอันคุ้นเคย (ที่ไม่ค่อยอยากจะคุ้นเท่าไหร่) เสียงของผู้เป็นนาย ซึ่งหมายความว่าเรื่องปวดหัวจะเริ่มขึ้นแล้ว