(นี่คือความลับของผมครับกัปตัน...จริงๆคุณนาธาเนล...เป็นคุณลุงของผมครับ...(เรียล))

“?”

ทำหน้างงนิดหน่อยตอนโดนถาม

“ครับ?”
“หรือว่าคุณเจอน้องสาวของผมมาเหรอครับ?”

ระหว่างพูดก็เริ่มเดิน
ตายังจ้องทั้งเจ้าตัวและมังกรตัวน้อยเป็นระยะ

แกล้งหลอกไม่ได้เลยสิเนี่ย

“ไม่มีปัญหาครับ”
“ผมอยากไปดูเด็กๆในเรือนกระจกด้วยเหมือนกัน”

ลุกตอนอีกคนยืน ปัดๆเสื้อคลุมที่เปื้อนดิน

“งั้นระหว่างเดินทาง”
“แนะนำตัวกันหน่อยดีไหมครับ”

“ซิริอัส โคลตัน ชั้นปีที่ 6 บ้านสลิธรินครับ“
”คุณล่ะ?“

"น่าเสียดายที่ผมได้สีแดง และน้องสาวของผมได้สีฟ้าครับ"
"คงเป็นคำตอบให้คุณแน่ชัดไม่ได้ว่าเจ้าตัวเล็กของคุณนั้นทานอะไร"

ระหว่างพูดก็เหมือนรออีกคนลุก เลยเท้าคางยิ้มๆทั้งที่นั่งยองอยู่แบบนั้น

"ถ้ายังไงตอนผ่านห้องพยาบาล ก็แวะเอาผักในสวนไปลองให้ทานดูสิครับ"
"ผมเป็นคนดูแลเรือนกระจกเอง ไม่ต้องกลัวว่าจะโดนอาจารย์หักคะแนนแน่นอน"

(คุณโดโนแวนก็ใช่เล่นที่ไหน น่ารักใช่เล่นนะครับ 😎)

ยิ้มรับให้คำตอบของอีกคน ก่อนจะมองเจ้าตัวเล็กที่ฟักออกมาจากไข่ ความสนใจเปลี่ยนไปเป็นเจ้าของเสียงร้องตรงหน้า

“ถ้ายังไง ไปห้องพยาบาลทำแผลก่อน แล้วหาอะไรให้เจ้าตัวเล็กนี่กินดีไหมครับ?”

“ผมเองก็มีตัวนึงเลี้ยงไว้ที่หอ มันชอบทานอะไรที่คล้ายกับสีของมัน”

“ถ้าปล่อยมันร้องเพราะหิวก็น่าสงสารน่ะครับ”

เขายิ้ม

(ยังเฟ้ย ไม่เคยมี)

(ลุกขึ้นมาสวยหล่อไปด้วยกันก่อนน้องพี่)

(ลุงผมไม่เหลือซากแล้วครับคุณเดอลาครุซ)

ค่อนข้่างกังวลในกับภาพตรงหน้าพอควร
แต่ถ้าอีกคนมีสติตอบได้ คงพอบอกได้ว่าอีกฝ่ายไมไ่ด้เป็นอะไรมาก(มั้ง)

ซิริอัสเดินไปหยิบแว่นแถวนั้น ปัดๆฝันแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดแว่นให้
นั่งลงในระดับสายตาเดียวกันแล้วยื่นแว่นกลับไป

"เด็กคนนั้น"
"เป็นสาเหตุที่ทำให้คุณเลือดออกเหรอครับ?"

ชี้ไข่ ยิ้มๆถาม

ซิริอัสเพิ่งฝึกควิดดิชเสร็จเลยกะจะกลับหอไปอาบน้ำ
หลังจากบอกลาเพื่อนร่วมทีมก็เจอคนไม่คุ้นหน้าเเถมเลือดเปื้อนเต็มก็ยืนอึ้งอยู่แบบนั้นสักพัก

"..."
"คุณ...ต้องการความช่วยเหลือไหมครับ?"

ประกอบกับภาพตรงหน้าที่ไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นคิดว่าถามแบบนั้นคงดีกว่า เขายิ้มบางให้เผื่อจะลดความระแวงได้

(นุมาปักๆ)

(จริงๆตอนนี้ทางนั้นก็กำลังขอยุนะครับ- /แต่อาจไม่รุว่าเราบ้านเขว😂 )

ยิ้มค้างไม่รู้เหมือนกันว่ายิ้มทำไม
แต่ตอบบลัดก่อน

"ชอบต้นแมนแดร่กครับ"

แล้วก็ถอยออกมาหนึ่งก้าวไม่รู้ทำไม

ทันทีที่ได้ยินคำถามเข้าทางเข้า ดวงตาฟักทองก็หยีเป็นรูปจันทร์เสี้ยว

"ถามถึงสิ่งที่ชอบน่ะหรอ..."

เซนิตสนุกสนานในเทศกาลนี้สุดๆจนหยุดหัวเราะไม่อยู่ เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานดังแว่วมาคล้ายกับพีฟเจ้าผีโพลเตอร์ไกสท์

"ซู่ซ่า สีสัน เลอะเทอะ แตกกระจาย!! "

(กลายเปนพิฉาวแล้วค่ะ 🗿)

(กลายร่างเปนพี่สาวคนสวยแล้วค่ะ /ยืดอก)

(โอ้ยเดี๋ยวเจ็บนะคะ ลุกขึ้นมา 😂😂😂)