ในระหว่างนั้นตาหลุบมองพื้น มือก้มนับนิ้วพึมพัมถึงตัวเลข

คล้ายว่ากำลังคำนวนค่าใช้จ่าย

—คงจะประหม่า ไม่สิ ดูกังวลหน่อย ๆ เพราะเรื่องนี้กระมั้ง

@hwww-elinor.bsky.social

" ..ไม่ได้มีที่เล็งไว้หรอก "

เขากล่าวตอบขณะกวาดมองสำรวจทั่วร้าน ทางมือไม้ก็รับถุงมือหนามาสวม ด้วยสาเหตุบางอย่าง— ความหนักของถุงมือทำให้สบายใจขึ้นนิดหน่อย

" ...คงจะเป็นพันธุ์ที่ตัวใหญ่ "
เว้นช่วงเงียบเหมือนกำลังทวนคำพูดในหัว

" พอดีอยากได้ไว้ส่งจดหมาย- "
" ให้ที่บ้าน "

" ....อือ ซื้อให้ตัวเองน่ะ "
ย้ำอีกครั้งตอนประโยคสุดท้าย แต่ดูประหม่าพิกล

+

หลังคำพูดขอรบกวนไม่กี่วินาที ในพริบตาแมวก็อยู่ในอ้อมกอดของสกอตต์เป็นที่เรียบร้อย

" ...ด้วยความยินดี "
" ฉันช่วยอุ้มได้ทั้งวันเลย "

สีหน้าซีเรียสเฟสสุด ๆ จะน่าแปลกใจตรงไหนกัน ก็นี่มันแมวตัวโปรดของเขาตั้งแต่ตอนปี 3 นี่นา

" ร่วงลงมาจากสวรรค์เหรอเรา "

ปากพูดมือก็เกาคางแมวไป

สภาพเหมือนจะฉกไปเลี้ยงเอง