พอเห็นคนตะครุบหน้าตัวเอง สายตาง่วงซึมก็เพียงกระพริบเล็กน้อยก่อนจะหลุดหัวเราะเบาๆเพราะไม่คิดว่าอีกคนจะเข้าใจตามที่ตนสื่อ

"ไม่รบกวนเลยครับ อย่างที่คุณเห็น ผมกำลังจะไปซื้อของเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเปิดเทอม"

เขาเงียบลงเมื่อได้ยินว่าอีกคนเป็นพรีเฟค

"ไม่น่า..กลิ่นอายของคุณมีบางอย่างที่ทำให้ผมคิดว่าไม่ธรรมดา.."

"แต่ไม่ต้องก้มหัวให้ก็ได้นะครับ"

ก่อนจะรีบค้อมกลับอย่างลนลาน

(บลูสกายแกงมาก TvT)

"อ่านบนหน้า..?"

เหมือนสมองของเขาจะทำงานช้าไปเล็กน้อยเพราะคำพูดของอีกคนที่พาเอานิ่งงันไปครู่หนึ่ง

"หวังว่าคงไม่มีน้ำหมึกติดนะครับ?"

และเป็นสิ่งที่เขาคิดได้จากความหมายของอีกฝ่ายก่อนจะรับกระดาษกลับมาเก็บเอาไว้ทันทีแล้วยื่นมือไปให้ด้วยรอยยิ้มเพื่อทักทาย

"ผมลีฟายินดีที่ได้รู้จักครับคุณไฮเลล"

ใบCo-op

bsky.app/profile/hwww...

(มาแล้วค่า)

วินาทีนั้นเหมือนเป็นช่วงที่คล้ายกับโดนคาถาทำให้เวลานิ่งงันแต่ไม่ใช่ในสถานการณ์ที่ดีเท่าไหร่นัก

ดวงตาง่วงงุนที่ดูฉายแววตกใจปรากฏเพียงชั่ววูบเมื่อเห็นว่ากระดาษชิ้นนั้นไปติดอยู่บนหน้าของใครเข้า

"ของผมเองครับ"

รีบตอบทันทีเมื่อกะจากจังหวะที่กระดาษมันได้บินไปเมื่อครู่นี้

"เอ่อ..ขอโทษที่มันบินไปติดที่หน้านะครับ"

(เย่ๆ)

ชายหนุ่มที่ไล่ตามแผ่นกระดาษเจ้าปัญหา เมื่อเห็นว่ามีคนเก็บได้จึงรีบเข้าไปก่อนมองกระดาษในมือ

"ใช่ครับ"

เมื่อยืนยันว่าเป็นของเขาแล้วจึงตอบไปอย่างรวดเร็วพลางแบมือขอกระดาษนั้นคืนด้วยรอยยิ้มเล็กๆ

"ขอบคุณที่ช่วยเก็บมันให้นะครับ..หากไม่มีมันผมคงซื้อของไม่เสร็จแน่.."

คนที่พยายามตามหากระดาษลิสต์รายการที่ปลิวหายไปเมื่อได้ยินเสียงเอ่ยทักจึงหันไปมองก่อนจะพบกระดาษเจ้าปัญหาที่ปลิวหายไปเมื่อครู่

"โอ๊ะ..ใช่แล้วล่ะครับ ขอบคุณที่เก็บมันเอาไว้ได้นะ"

เขากล่าวด้วยรอยยิ้มก่อนจะรับกระดาษนั้นเอามาพับเก็บใส่กระเป๋ากางเกงทันที

"หากสิ่งนี้หายการจะนึกว่าต้องซื้ออะไรบ้างคงเป็นเรื่องที่ยากเกินไป คุณช่วยเอาไว้ได้เยอะเลย..คุณ?"

(ขอทัชแก้ม)