188/83 | #hwww_commu
younger twin : @hwww-josiah.bsky.social
Doc: https://url.in.th/xSiHa
คำพูดแบบนั้นน่าเชื่อถือได้ยังไง? เราจะเข้าไปดูกระจกแต่ก็ถูกบังไว้
รู้ตัวรึเปล่าว่า ตัวเองตัวเล็ก? แค่จับหัวโจไซอาห์แล้วดันออกอีกคนก็ถอยห่างอย่างช่วยไม่ได้แล้ว
เมื่อเห็นกระจกก็ทำให้เข้าใจสิ่งที่คนน้องพูด
"ฮ่าๆ..ตลกจัง อย่างกับกำลังบอกว่า หน้าที่คุณแม่ให้มันควรจะศัยกรรมนะ"
คำพูดแบบนั้นน่าเชื่อถือได้ยังไง? เราจะเข้าไปดูกระจกแต่ก็ถูกบังไว้
รู้ตัวรึเปล่าว่า ตัวเองตัวเล็ก? แค่จับหัวโจไซอาห์แล้วดันออกอีกคนก็ถอยห่างอย่างช่วยไม่ได้แล้ว
เมื่อเห็นกระจกก็ทำให้เข้าใจสิ่งที่คนน้องพูด
"ฮ่าๆ..ตลกจัง อย่างกับกำลังบอกว่า หน้าที่คุณแม่ให้มันควรจะศัยกรรมนะ"
ถึงพูดแบบนั้นเจ้าตัวก็หยิบมันมาจากมือโจไซอาห์แล้วกินมันเข้าไปคำใหญ่ หวังว่ารสชาติจะอร่อยสมกับที่เสนอมาให้กินนะ
"อืม...เป็นไง ?"
ถึงพูดแบบนั้นเจ้าตัวก็หยิบมันมาจากมือโจไซอาห์แล้วกินมันเข้าไปคำใหญ่ หวังว่ารสชาติจะอร่อยสมกับที่เสนอมาให้กินนะ
"อืม...เป็นไง ?"
เจเรไมอาห์กลับมาจากทำธุระไกลตัวโจไซอาห์เห็นอีกที คนน้องก็มีหูแมวโผล่ขึ้นมาดูแปลกตาแต่ก็ไม่ได้แย่อะไรเลย ทำเอาอมยิ้มเล็กน้อยพร้อมเดินไปหา
มือหนาแตะไปที่ไหล่อีกคนและมองไปที่คนตรงหน้า
"เหมาะกับ..โจไซอาห์ดีนะครับ คิกๆ"
เจเรไมอาห์กลับมาจากทำธุระไกลตัวโจไซอาห์เห็นอีกที คนน้องก็มีหูแมวโผล่ขึ้นมาดูแปลกตาแต่ก็ไม่ได้แย่อะไรเลย ทำเอาอมยิ้มเล็กน้อยพร้อมเดินไปหา
มือหนาแตะไปที่ไหล่อีกคนและมองไปที่คนตรงหน้า
"เหมาะกับ..โจไซอาห์ดีนะครับ คิกๆ"
"หรอครับ งั้นก็ช่วยตั้งใจกิน เหมือนกับที่ตั้งใจพูดด้วยสิ"
จบแล้วก็กลับไปสนใจสิ่งที่ตัวเองจะทานต่ออย่างเงียบๆอีกครั้ง ที่อีกคนพูดมานั้นเขาไม่คิดอยากใส่ใจมันเลย แต่กลับวนในหัวเพราะท่าทีที่แสดงออกมา
"หรอครับ งั้นก็ช่วยตั้งใจกิน เหมือนกับที่ตั้งใจพูดด้วยสิ"
จบแล้วก็กลับไปสนใจสิ่งที่ตัวเองจะทานต่ออย่างเงียบๆอีกครั้ง ที่อีกคนพูดมานั้นเขาไม่คิดอยากใส่ใจมันเลย แต่กลับวนในหัวเพราะท่าทีที่แสดงออกมา
เราพูดจบก็ยกยิ้มหวานออกมาอย่างฉับพลัน ท่าทีสดใสนั้นมองกี่ครั้งก็รู้สึกได้ลึกๆว่าคนทคนนี้ไม่แม้แต่จะจริงใจยิ้มให้ด้วยซ้ำ
"แต่ นี่ ลองทานนี่ดูครับ"
เราเอ่ยขึ้นเบาๆก่อนจะสลับจานบนโต๊ะให้หลังจากเชิญชวญให้ทาน ตับห่าน ที่ถูกปรุงมาอย่างดี
เราพูดจบก็ยกยิ้มหวานออกมาอย่างฉับพลัน ท่าทีสดใสนั้นมองกี่ครั้งก็รู้สึกได้ลึกๆว่าคนทคนนี้ไม่แม้แต่จะจริงใจยิ้มให้ด้วยซ้ำ
"แต่ นี่ ลองทานนี่ดูครับ"
เราเอ่ยขึ้นเบาๆก่อนจะสลับจานบนโต๊ะให้หลังจากเชิญชวญให้ทาน ตับห่าน ที่ถูกปรุงมาอย่างดี
แต่แล้วเสียงหนึ่งเรียกขานชื่อของเราด้วยคำถามเดิมๆที่หน้าเบื่อ ทำให้ส้อมในมือค้างกลางอากาศ เจเรไมอาห์เงยมองไปทางต้นเสียงอย่างช้าๆด้วยสายตาเชยชา
แต่แล้วเสียงหนึ่งเรียกขานชื่อของเราด้วยคำถามเดิมๆที่หน้าเบื่อ ทำให้ส้อมในมือค้างกลางอากาศ เจเรไมอาห์เงยมองไปทางต้นเสียงอย่างช้าๆด้วยสายตาเชยชา
"จะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นเลยครับ แต่รบกวนขอให้ผมลงสกินแคร์ให้เสร็จก่อน"
"แล้วก็ฟังให้ดีนะครับ หากหมอนหรือผ้าห่มเผลอมาสัมผัสตัวผม"
"ผมเชือดทิ้งแน่" ว่าแล้วก็ส่งรอยยิ้มให้
เอ่ยจบเขาจึงหามุมเงียบๆ นั่งจัดการภารกิจของตน ก่อนที่ปาร์ตี้อันวุ่นวายจะได้เริ่มต้นขึ้นเสียที
"จะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นเลยครับ แต่รบกวนขอให้ผมลงสกินแคร์ให้เสร็จก่อน"
"แล้วก็ฟังให้ดีนะครับ หากหมอนหรือผ้าห่มเผลอมาสัมผัสตัวผม"
"ผมเชือดทิ้งแน่" ว่าแล้วก็ส่งรอยยิ้มให้
เอ่ยจบเขาจึงหามุมเงียบๆ นั่งจัดการภารกิจของตน ก่อนที่ปาร์ตี้อันวุ่นวายจะได้เริ่มต้นขึ้นเสียที