( @hwww-carnis.bsky.social )

แม้ว่าจะผ่านมาหลายเดือนแล้วที่ความสัมผัสระหว่างเขากับรุ่นพี่คนนี้เลื่อนระดับเข้ามา แต่เขาก็ไม่อาจชินชากับนิสัยตรงนี้ได้เลย

จากคนที่เคยแซะเคนแกล้งกันแรงแท้ ๆ ... มันก็น่าขนลุกอยู่นะ-

"ฮ่ะๆๆ ฟันผุคนเดียวไปเลยไป ของเด็กๆพรรณนี้พี่กินไปเถอะนะ"

เขาว่าพร้อมแสดงสีหน้ากวนประสาทใส่ จริง ๆ เขาก็ไม่กินมันหรอก คงเป็นเพราะถูกห้ามโดยคุณพ่อด้วยล่ะมั้ง เขาเลยไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่

จากปมคิ้วที่ขมวดเข้าหากันเพราะความโมโห ตอนนี้ผสมความฉงนเข้าไปด้วย

เสียงยืดยาวเสียจนทำให้คนใจร้อนอย่างแกรนเชสไม่สบอารมณ์นัก แอบคิดตำหนิไปหนึ่งครั้งก่อนจะมาถึงประโยคท้าย

พลางเลื่อนตาไปมองเจ้าก้อนขนบนอ้อมแขนอีกฝ่ายที่ว่าเป็นแมวจริง ๆ

"หูแมวของนายมันเกี่ยวกับฉันด้วยรึไง"

อารมณ์ตอนนี้ของเด็กหนุ่มฉุนเฉียวเหลือเกิน มันเด่นชัดมากเลยล่ะโดยเฉพาะหูปุกปุยของเขา

หูบินแล้ว

แกรนเชสพอรู้สถานการณ์อยู่บ้าง เรื่องนักเรียนที่ดูเปลี่ยนไป มีหูมีหางเหมือนโดนสาป นิสัยกลับตาลปัตรเหมือนโดนของ แต่เขาไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ใครเป็นคนทำ

สายตาที่เริ่มเพ่งเล็งมาที่เขาเรื่อย ๆ ทำให้เจ้าตัวเริ่มหงุดหงิด ต้องถามใครสักคน คนที่มองมาที่เขา

"ไง หน้าฉันมีอะไรติดอยู่หรอ"

เขาหันไปสบตาคุณผู้โชคดี ไหนบอกหน่อยสิเกิดอะไรขึ้นกับฉันกัน..

(แฮปปี้ๆนะค้าบบบ✨🌸🤲🏻)

หลังจากได้ยินเสียง เขาก็เริ่มรู้สึกถึงสายตาแปลก ๆ ที่ค่อย ๆ พุ่งเป้ามาที่เขา กระทั่งดวงตาสีอำพันเคลื่อนไปสบตากับใครสักคนเข้า

เด็กหนุ่มประหลาดที่มีหูและหางมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตรนัก

หน้าเขามีอะไรติดรึไง

"มีอะไรติดที่หน้าฉันรึไง..!!"

เขาตะโกน

(ได้เลยค่ะะะ✨️)

(น่าสงสาร น่าสงสารรรร)

เด็กหนุ่มไหวไหลเป็นเชิงว่าตามสบายผงกหน้ารับคำอย่างไม่คาดหวัง เขาก็แค่พูดไปแบบนั้นแหละ

"ฉันแกรนท์"

เจ้าของชื่อกล่าวสั้นๆ อันที่จริงมีอีกชื่อแต่อันนี้ดูจะสะดวกมากกว่า

"เอาสิ แต่อย่านานนักล่ะ เดี๋ยวลืม"

แกรนเชสยังพูดเชิงกดดันไม่หยุด แต่จริงๆเขาแค่จะแกล้งมากกว่า

(คำผิดเยอะไปหมดเลยค่ะ /หดหู่)

( @hwww-carnis.bsky.social )