(มาแน้วพี่จ๋า เกือบตกรถไฟ😔💦)

“เฮะเฮะ หนูไม่อ้วนหรอกน่า~ ก็ออกกำลังกายเยอะเลยนี่นา~”

เออร์เนสเช็ดๆอุดๆกำเดาให้พี่สาว เนื่องจากเลือดยีงไม่หยุดไหลดีเลยเอาอุดจมูดให้จนผ้าเช็ดหน้าเป็นสีแดงเลยทีเดียว

“ไชโย~~!! ถ้างั้นไว้ไปกินบัตเตอร์เบียร์กันนะจ๊า~!”

เออร์เนสชูแขนข้างนึงออกอาการดีใจที่พี่สาวยอม สีหน้ายิ้มแหะด้วยล่ะ

เออร์เนสเห็นพี่สาวทำท่าซู๊ดกำเดาอีก เธอก็เอาผ้าเช็ดหน้าไปอุดปิดตรงขมูกให้ด้วยความหวังดี(?)

“จ้าเออร์ลีน!~”

“ซื้อเสร็จแล้วไปหาอะไรกินกันน้า~~~!”

“ไม่หรอกจ้า~ คุมอาหารอยู่น้า พยามไม่ให้จุบจิบล่ะจ้า~”

เธอว่าไปพลางเดินกอดแขนผู้เป็นพี่ตามไปด้วยกัน แล้วชี้ร้านหนังสือตำราตรงหัวมุม

“พี่จ๋าซื้อของวิชาคาถากับวิชาป้องกีนตัวจากศาสตร์มืดรึยังอ่าจ๊ะะ~...?“

“แหะๆ ก็ไม่อยากให้อดนี่นา~”

“จะได้ตัวหญ่ายๆให้กอดได้เต็มที่ไงล่ะจ๊ะะ~~!”

เออร์เนสยิ้มแป้นไปพลางกอดพี่สาวแน่นๆไปด้วย หากเอ่ยถึงเจ้าครัมเบิ้ลแล้ว ให้นึกถึงกระต่ายที่อ้วนกลมเหมือนลูกบอล ไม่รู้ว่าที่อ้วนเป็นเพราะขนของมันฟูเฉยๆกรือเพราะอ้วนจริงๆกันแน่

แต่ตัวของมันไซส์ใหญ่กว่ากระต่ายปกตินิดหน่อยล่ะ

“งั้นไปพร้อมกันนะจ๊าพี่จ๋า~”

เห็นพี่สาเบ้ปากนิดหน่อยก็เข้ามากอดแขนย้อนตามองกับมองทางกระดาษที่พี่สาวพยามเพ่ง

“ฉันว่าจะไปซื้อสเบียงให้ครัมเบิ้ลด้วยล่ะจ้า~”

เออร์เนสยิ้มฮี่ให้พี่สาวไปหนึ่งทีก่อนจะยิ้มแป้นเหมือนเดิม

“ฮิฮิ เป็นฝาแฝดกันซุ่มซ่ามเหมือนกันเลยเนอะ~”

“อ๊ะ ถ้าของที่ต้องซื้อล่ะก็นะ มีจดเอาไว้ล่ะจ้า~”

ว่าแล้วก็ยื่นโพยกระดาษลายกระต่ายให้พี่สาวที่จดรายการของที่ต้องซื้อเอาไว้ให้

“ใกล้จะครบแล้วล่ะจ้า~แล้วพี่จ๋าล่ะ?”

“เปล่าเถียงนะจ๊ะะ!~~”

สาวเจ้าพูดไปก็เก็บของจนครบ แล้วเอานิ้วจิ้มปลายจมูกพี่สาวเบาๆยิ้มๆ

“พี่จ๋าก็ไม่ระวังเหมือนกันนี่จ๊ะ~..”

“ใจลอยอะไรอยู่อ่า~...”

“งึ--ไม่เท่าของพี่จ๋าหรอกจ้า..~~”

สองสาวต่างผลัดกันเช็ดหน้าเช็ดกำเดาให้ เป็นที่น่าเอ็นดูของคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแปลกๆ

“จ้า จ้า~~”

สาวเจ้าพยักหน้ารับคำพี่สาวยิ้มแป้นเอื่อยๆ แล้วค่อยขยับคลานเข่าเก็บของที่ร่วงกระจาย ทั้งตำราเรียนของเทอมนี้ หรืออุปกรณ์การเรียนใหม่

“แล้วเออร์ลีนทำอะไรมาอ่าจ๊ะ~ ถึงได้กำเดาไหลแบบนั้นอ่า..~”

น้องสาวที่ล้มหน้าคะมำเมื่อกี้ ก็ถูกผู้เป็นพี่ประคองขึ้น หน้ายิ้มแหะแหยๆ เลือดกำเดาไหลหัวโนเหมือนกัน

“แหะๆ เจ็บจัง...ขอโทษนะจ๊ะเออร์ลีน--”

“ตายจริง พี่จ๋าเลือดกำเดาไหลนี่นา ?!”

เธอว่าไปก็ควักผ้าเช็ดหน้าที่ปืนใหญ่กว่าปกติหน่อยออกมาเช็ดให้พี่สาว ทั้งที่ของตัวเองไหลฟืดเลย

“เออร์ลีน~~!“

สาวร่างใหญ่อีกคนผู้เป็นแฝดน้อง เห็นพี่สาวของตนกำลังเดินหดหู่เลือดกำเดาไหลมาแต่ไกล

เธอก็วิ่งถือของที่ซื้อมาตรงปรี่เข้าไปหา

”พี่จ๋าเป็นอะไรม้ายจ๊า~!--อ๊ะ--“

แต่ด้วยความรีบร้อนเป็นห่วงไปหน่อย เธอเลยสะดุดขาตัวเองล้มพรืดต่อหน้าต่อตาพี่สาวจนของที่ซื้อมากระจายเลยทีเดียวเชียว เรียกได้ว่าซุ่มซ่ามไม่ทิ้งแถว