( Cr. @hwww-toothfairy.bsky.social *ผปค.ขออนุญาตคำนับสักสามพันครั้ง🧎‍➡️🧎‍➡️🧎‍➡️* )

“หน้าฉันดูเหมือนพวกชอบชมมายากลหรือไง?”

“เธอต่างหาก” เขาเชิ่ดหน้าขึ้นอย่างถือตัว ปลายนิ้วชี้บริเวณหน้าผากของหล่อน

“เป็นฝ่ายจ้องหน้าฉันก่อนแท้ ๆ แถมทำหน้าราวกับฉันไปทำอะไรให้“

“ไปโดนใครแกล้งระหว่างทางมาล่ะ?“

ชายหนุ่มกำลังพินิจพิจารณาตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่งตัวเสมือนนักท่องเที่ยวในโลกของมักเกิล ไหนจะแว่นสีแดงสดตัดกับสีตาและสีผมอีก คงเป็นคนชอบสีฉูดฉาดน่าดู

แต่แล้วเสียงแข็งกร้าวของหล่อนดึงให้เขากลับมาสนใจเหตุการณ์ตรงหน้าอีกครั้ง

“มายากล… ?“ คิ้วของเขาหมวดมุ่นกว่าเดิม ทั้งที่หล่อนเป็นคนเริ่มจ้องก่อน แต่กลับพูดจาประชดใส่เขาเสียอย่างนั้น

(+)

เสียงขู่ฟ่อ ๆ ของเหล่าสิ่งมีชีวิตดึงความสนใจให้เจอร์ราร์ดต้องกวาดสายตาไปที่ต้นเหตุ เขาพบชายหนุ่มถูกล้อมรอบด้วยเหล่าแมวเหมียวที่กำลังพองขนขู่อย่างเอาเรื่อง แถมร่างของอีกฝ่ายแทบจะจมเข้าไปในกำแพงของตึกอยู่แล้ว

‘จะเพิกเฉยก็คงไม่ดีเสียเท่าไหร่‘

นัยน์ตาสีทองมองไปที่แมวจรสลับกับมองชายหนุ่มที่กำลังยืนตัวสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่

“เผลอไปทำอะไรเข้าล่ะ ถึงได้โดนขู่เสียขนาดนั้น?”

แถมรู้สึกถึงหมอกควันทะมึนแผ่รอบตัวอีกฝ่าย แต่นั่นไม่ได้ทำให้เจอร์ราร์ดกลัว ในทางตรงกันข้ามเขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ หล่อน

‘สีหน้าแบบนั้น— มันอะไรกัน?‘ คิ้วของเขาขมวดมุ่นด้วยความฉงนใจ

ศีรษะของเขาเอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง สายตายังคงจดจ่ออยู่ที่ใบหน้าของหล่อนแต่กลับไม่เอ่ยปากอะไรออกมา

และกลายเป็นว่าต่างฝ่ายต่างจ้องหน้ากันเสียอย่างนั้น (?)

ตรอกไดแอกอนเต็มไปด้วยผู้เหล่าผู้วิเศษ เสียงของเหล่าผู้คนดังแทรกเข้ามายังโสตประสาทของเขา คุณอาจมองว่ามันดูคึกคักไปหน่อย

แต่นั่นล่ะ… ปกติของช่วงใกล้เปิดเทอม ทว่านัยน์ตาสีทองเหลือบไปเห็นบางอย่างที่กลับทำให้เขาสนใจ

เสื้อผ้าของใครบางคน สีสันสะดุดตาเป็นอย่างมาก แต่ที่น่าแปลกไปกว่าสีเสื้อ คือดวงตาสีเขียวคู่นั้น… ดูจ้องมองมาที่เขาอย่างไม่เป็นมิตรเสียเท่าไหร่?

(+)