สะดุ้ง
" ..เปล่าครับ "

" ไปกัน " ดันหลัง ไปๆ

|

จากสภาพของคุณในตอนนี้ถือว่าเป็นคนเจ็บ ดังนั้นจึงได้บัตรผู้ป่วยเข้ารับการรักษาอย่างถูกต้องตามวิธี ของโลกฝั่งนี้

ส่วนโคลต์ก็ได้เข้ามาเหมือนกัน เขายืนรอจนกว่าคุณจะรักษาเสร็จ และปล่อยตัวมาให้ไปนอนพักที่เตียง

“อ่า..อย่างนี้เอง”
เพิ่งมีแข่งควิดดิชไปเมื่อไม่นานมานี้นี่นะ

เงียบฟังเรื่องราวแล้วก็รับรู้ว่าคนตรงหน้ามีนิสัยผิดจากที่คาดไปนิดหน่อย ที่แปลว่า—น่าจะซนใช่เล่น

“ถ้าอย่างนั้นให้ช่วยหาไหม ?“
เขาถาม มือข้างนึงจัดเสื้อคลุมกลับขึ้นมาให้เป็นระเบียบดี

”ช่วยกันสองคนน่าจะเร็วกว่านะครับ“

ถือว่าได้ตอบแทนที่ช่วยรักษาแผลเมื่อกี้นี้ด้วยเลย

พอไม่ได้สบตาแล้ว ถึงค่อยเงยขึ้นมองตาม
จึงสังเกตเห็นร่องรอยที่เปื้อนเสื้อผ้า

“ …. ” คิ้วลู่ตกลงเล็กน้อย
คล้ายกังวลเรื่องที่อีกฝ่ายเจอมาก่อนหน้า

“ ได้สิครับ “

ยันตัวลุกขึ้น
รอเดินตามไปด้วยกัน

(ขอบคุณ🥺 สวยน่ารักจะได้ยืนคู่กับพอลลี่ได้ จิงจิง)

(สวยมาก หน้าตาดีทั้งบ้าน 👐💯)

(เพื่อนน่ารักมาก💯)

(เพื่อนสาวต่างหาก เช็คอินค่ะ 👋)

ผงกหัว
" หวังว่าจะได้ชื่อที่ดีนะครับ "

" ผมว่าจะไปหาที่อื่นเงียบ ๆ ระหว่างรอการแข่งจบน่ะ "

สำหรับเขา พอไม่มีคนรู้จักลงแข่งก็ไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่

—คงนั่งหลับเป็นเป้านิ่งให้ลูกบลัดเจอร์พุ่งใส่แน่

" ทางนั้นจะไปห้องพยาบาลก่อนไหมครับ ? "

“ นั่นสินะครับ แต่ยังไงก็อยู่ด้วยกันแล้ว ให้มีชื่อเรียกบ้างคงดีกว่าเรียกว่ามังกรหรือเปล่านะครับ? ” ปริบๆ

“ ส่วนชื่อ คงต้องลองให้เจ้าตัวน้อยเลือกดูแล้วล่ะ ”

ก่อนค่อยหยิบตัวฟ้ากลับเข้าผ้าพันคอไปเหมือนเดิม

“ เด็กคนนี้ชื่อสโนว์เลค (Snowlake) ”

” เพราะสีของเขาเหมือนกับทะเลสาบในฤดูหนาวเลยน่ะครับ ”

เขาชะงักไปกับประโยคหนึ่ง ก่อนค่อยหลุบยิ้มออกมาเล็กน้อย

” อือ ”

…

“ ที่ดูแลอยู่ตอนนี้คือการดูแลแค่ชั่วคราวมากกว่า คงต้องส่งคืนในวันหลังครับ ”

หลุบตามองมังกรเล่นกัน
ก่อนหยิบตัวฟ้าแยกออกมายืนดี ๆ

“ แกล้งเพื่อนไม่ได้นะครับ ”

” — จะว่าไป ได้คิดชื่อเล่นไว้บ้างหรือยังนะครับ? ”

ตัวฟ้าไม่ฟังเสียงกรี๊ด ใช้ตัวที่ใหญ่ทับใส่เลย

นิ่ง

เห้ยหลับแล้วเหรอ

“ ผมก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน— แต่มองในอีกมุมหนึ่ง ลูกมังกรมีอัตราการรอดต่ำมากครับ จึงไม่ค่อยมีใครได้โอกาสเห็นลูกมังกรกับตาเหมือนกัน ”

“ หากพวกเขาแยกคำจำกัดความผ่านทฤษฎีตามตำรา และการอ้างอิงในตอนนี้ก็มีแค่การศึกษาจากร่างโตเต็มวัย.. ”

“ ถ้ายังไม่มีใครยืนยันได้ พวกเขาก็อาจจะมีโอกาสที่เป็นมังกรจริงๆ หรืออาจจะไม่ใช่มังกรได้เหมือนน่ะครับ ”

พึมพำความเห็นออกมาเสียงเบาๆ

ตัวฟ้ามองเขียวแว้ดเฉย ๆ แลนดิ้งลงไปนอนใส่ ( - - )

ได้ยินอีกฝ่ายว่าอย่างนั้นก็มองดูรอบ ๆ

“ ผมรู้ว่ามีหลาย ๆ คนที่นี่เจอไข่มังกร และช่วยดูแลอยู่ชั่วคราวด้วย ” เขาเองก็เช่นกัน

“ คงเชื่อได้ล่ะมั้งครับ? ”

นิ้วเขี่ยมังกรฟ้า

“ แต่— ต้นกำเนิดของพวกเขา จนถึงตอนนี้ก็ไม่ทราบดีเท่าไหร่น่ะ ”

” คิดว่าพวกเขาเป็นมังกรจริง ๆ หรือเปล่าครับ ”

เห็นว่าอีกคนไม่รับก็ไม่ได้ว่าอะไร จึงลดผ้าลงไปเก็บใส่กระเป๋า

เจ้าตัวสีฟ้าลอยกลางอากาศช้า ๆ เป็นมิตร ไม่มีพิษภัยสุด ๆ เหมือนไม่รู้ตัวหรอกว่าโดนมองจัดจ์ เป็นไยง่ะ

” อือ ” ขานเสียงตอบรับ กอดเข่าหลุบตามองพื้น

“ แต่— ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ ก็เลยมาหาที่รอเพื่อนข้างล่างก่อนน่ะ ”

เสียงเชียร์ครึกครื้นยังดังอยู่ คงยังแข่งไม่เสร็จเร็วๆ นี้

“ ยินมินมาทำอะไรแถวนี้เหรอครับ ”

มองมังกรหน้าบี้— นิสัยฉุนเฉียว พูดเก่งสินะ

" .... " หลุบมองขึ้น แล้วหลบตา
" แก้มแดงช้ำนิดหน่อย กับมีกำเดาน่ะครับ "

ไม่รู้เรียกว่าแย่ไหม แต่คิดว่าคนที่ผ่านไปมาคงตกใจอยู่บ้าง

หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาให้ คงเช็ดถนัดกว่า

กับยื่นแว่นส่งให้คืน

" อันนี้ แว่นของนายหรือเปล่า "

" .. ✨️ " มองตาเป็นประกายแม้มีสีหน้าเดิม พอเป็นมังกรสีที่ไม่เคยเห็นมาก่อนก็คงตื่นเต้นไม่ต่างกัน

" แค่— ดูตามสีของเปลือกน่ะครับ "

" เด็กคนนี้ ตอนแรกก็มาจากไข่สีฟ้าเหมือนกัน.. "

เห็นอย่างนั้นก็ไปนั่งกอดเข่าอยู่ข้าง ๆ

มังกรน้อยเห็นเพื่อนใหม่ในระยะใกล้ ก็บินเอื่อย ๆ ไปแลนดิ้งที่มือของยินมิน ดมกลิ่นทำความคุ้นเคย วน ๆ

เขาหันไปมอง
" เจ็บหรือเปล่าครับ "
" แผลที่หน้า... "