(แวะมาแจมนะคะ🥺💗)
"ขอบคุณมากนะคะ"

เซลีนหยิบมัฟฟินขึ้นมาทาน จากนั้นก็เอ่ยชมรสชาติของมัน

"มัฟฟินฝีมือคุณอร่อยมากเลย--"

ทันใดนั้นก็มีบางอย่างลอยออกจากปากเธอไป

เธอมองตามผีเสื้อสีครามน้ำเงินที่บินว่อนโบกี้ด้วยความประหลาดใจ

"มันคงอยากจะไปฮอกวอสต์ด้วยกันกับเราค่ะ"

เธอหัวเราะเบา ๆ

"ว่ากันว่า ถ้าคนเราขาดน้ำตาลมาก ๆ อาจเป็นคนหน้าใสที่อารมณ์ไม่ค่อยดีและชอบวีนเพื่อน เพราะฉะนั้น.."

ถ้ามีนักโภชนาการมาฟังคงกุมขมับกับคำพูดเธอแน่

"เป็นของหวานที่ไม่หวานมากดีมั้ย จะได้ไม่ถือว่าเป็นของหวาน ไปกันเถอะ!"

"เด็ก ๆ ตั้งใจเรียนดีหรือเปล่าคะคุณชาร์ล็อต แล้วได้เที่ยวที่ไหนในโลกมักเกิ้ลบ้างหรือเปล่า"

เธอฟังด้วยความสนใจเป็นพิเศษ เพราะเป็นสถานที่ที่อยากไปสำรวจและลองใช้ชีวิตดูให้ได้

"ขอบคุณนะคะ ฉันยังไม่มั่นใจว่าอ่านมาตรงกับที่ศาสตราจารย์สอนรึเปล่า เพราะบางทีก็มีเนื้อหาแบบอื่นขึ้นมา"

"เหมือนกล่องของขวัญปีใหม่เลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะได้ชิ้นไหนแต่ละปี"
เซลีนหัวเราะแล้วชำเลืองมองกล่องของขวัญประดับ

"ดีจัง ทำไมสนใจเรื่องดอกไม้ล่ะ"

เธอเองก็ชอบมันเหมือนกัน บางทีนะ บางทีอาจจะมาคุยแลกเปลี่ยนเรื่องนี้กันในเวลาว่างก็ได้

"ได้ปลูกเองบ่อยรึเปล่า" เซลีนถามพลางยิ้ม

(ขอบคุณค้าบขอบคุณค่าแงงงงงง้แงงแงแแงงแแงงงงงง😭😭😭😭😭😭😭😭😭💗💗💗🔥🔥เป็นให้ได้เลยนักร้องเสียงโซปราโน ลูกคอยี่สิบสามชั้นมาก 🎤🎤

เซลีนบอก ฟังแล้วเหมาะอย่างบอกไม่ถูกนะ ปกติหน้าก็สวยอยู่แล้วด้ว---)

เซลีนส่ายหัวพลางอมยิ้ม
จริง ๆ เลยเพื่อนเธอ

"เห็นด้วย เกษียณจากการเป็นเส้นด้ายมาหนึ่งเทอมก็ถือว่าเก่าแล้ว"

"ฉันคิดอยู่ว่าจะไปร้านขนมหรือจะกินเป็นมื้อดี ตอนนี้หิวจนไม่ว่าของคาวของหวานก็ได้ทั้งนั้น เธออยากกินอะไรเหรอ"

เธอลูบหน้าท้องตัวเองป้อย ๆ ท่าทางจะหิวจริง

(อมกขอบคุณนะคะแงง เซลีนเขินแล้วแน่ ๆ คือน่ารักนุ้บนิ้บมากจนเราแบบว่าถือไว้ในอุ้งมือ🤲😭💗 เร้กก)

"หากฉันเลือกเองคงชอบทุกเล่มในร้านไปแล้ว สวยจนเลือกยากจริงๆ"

เซลีนหัวเราะเบา ๆ ที่เธอชอบเล่มลายดาวยิ่งขึ้นมาเพราะอีกฝ่ายเป็นคนเลือกให้

"ปิดเทอมนี้ฉันอยู่คุยกับกองหนังสือทุกวัน จัดว่าสงบสุขดีค่ะ แล้วคุณชาร์ล็อตสบายดีไหมคะ"

กระต่ายหงุดหงิดซะด้วย ถ้าพลาดไปนิดคงได้แผลรับเปิดเทอมแน่

เธอหันมองต้นเสียงแล้วสังเกตที่มืออีกฝ่าย จึงรู้ได้ทันทีว่าเจ้าของตัวจริง และก้อนแป้งตัวนี้กัดจริงแน่นอน

"ของคุณหรือเปล่าคะ ฉันเห็นว่ามันหล่นหาย"

เซลีนยกกระต่ายขึ้นมาให้อย่างระมัดระวัง

"มันชื่อว่าอะไรนะคะ..เมื่อกี้ฟังดูน่ารักดี"

เซลีนพยักหน้าเบา ๆ สายตาหลุบมองที่ปกหนังสือแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคือเรื่องอะไร แถมยังกองใหญ่ปานนี้

ขยันอ่านหนังสือจังเลย ดีจัง

"ว่าแต่มันเป็นหนังสืออะไรบ้างเหรอ"
เธอเอียงคอสงสัย

"คุณคาเวนดิช"เธอยิ้มพลางเรียกด้วยนามสกุลกลับ

ช่างฟังดูเพราะและเหมาะกับชื่อจังเลย

"เรียกฉันว่าเซลีนก็ได้นะคะ"

เซลีนกล่าวพลางเอานิ้วลูบต่างหูลายดาว ที่ดูคล้ายลายบนปกหนังสือพอดี

จริงด้วย..เพิ่งสังเกตว่าเป็นลายคล้ายกัน

"เลือกเล่มที่คุณเลือกค่ะ สีโปรดของฉันเลย ขอบคุณนะคะ"

เธอหยิบสมุดมาแนบใกล้กับต่างหูตนให้อีกฝ่ายดู

"พร้อมรับผิดชอบเสมอนะ เพราะปิดเทอมนี้ฉันปักผ้าเช็ดหน้าไปเป็นสิบผืนเลย เอาไว้เผื่อเช็ดน้ำตา"

เซลีนพูดหยอกเย้ากลับ เธอปักเพราะเห็นเป็นศิลปะ ถึงจะเอาไว้เช็ดน้ำตาได้จริงก็ตาม

"จะน้ำหนักไหนก็หุ่นดีตลอด ขนาดหุ่นลองชุดตรงนั้นยังบอกว่าชักหมั่นไส้เธอเลย" เพยิดหน้าไปทางหุ่นลองชุดที่ยืนสวยยืนเชิดอยู่ไม่ไกล

"จะไปหาอะไรรองท้องซักหน่อยพอดี แล้วเธอซื้ออะไรแถวนี้รึเปล่า"เธอกล่าวพลางยิ้ม

(ปักกุปักกุค้าบบ มาแร้ว✨️)

"ออสติน!"
เซลีนไปช่วยประคองของที่ถือไว้ไม่ให้ร่วง

อดสงสัยไม่ได้เลย ว่าแต่ถืออะไรมากันนะ
"ถือหนังสืออะไรมาน่ะ ฉันช่วยยกดีกว่า"

(ขอแจมนะคะะ💗💗)

"เอาสิคะ มาเลย ฉันก็กำลังหาอยู่พอดี"

เซลีนพยักหน้าแล้วยิ้มรับ เธอกำลังเทียบสมุดสีม่วงที่เป็นลายดาวกับคริสตัลเล็กๆ กับสมุดสีครามลายนาฬิกาทราย

"แต่ตอนนี้ฉันยังเลือกไม่ถูกเลยค่ะว่าเล่มไหนดี" ว่าพลางมองสลับกันด้วยความชั่งใจ พอเป็นเรื่องเครื่องเขียนก็คิดเยอะทุกที

(มาแจมนะคะะ✨️)
เซลีนที่กำลังงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะก้อนกระต่ายสีขาว เธอช้อนตัวขึ้นมาอย่างทะนุถนอมแล้วลองพูดไปจ้องตาไป

"เด็กน้อย เธอไปเจออะไรมาเหรอ?"

บางทีอาจจะเป็นแอนิเมจัสกระต่าย หรือว่ากระต่ายจริงกันนะ?

(แวะมาแจมนะคะ🥺✨️)

"คุณลูกค้าคนสวยคนนี้หาอะไรอยู่รึเปล่าคะ"

เซลีนที่อยู่หน้าร้านพอดีเอ่ยทักทายพลางเลิกคิ้วด้วยสายตาหยอกเย้าเพื่อน

"ปิดภาคเรียนไปไม่นานแต่คิดถึงเธอแทบแย่"

(ใส่ผ้าพลิ้วๆสีดำๆมาแล้วค่ะ👻 คอสเพลย์เป็นผู้คุมวิญญาณแล้วบอกว่าถึงเวลาที่เจ้าจะโดนดูดความสุขแล้ว😩)

(แง้เขินคนสวย😭😭😭😭กลอนก็สวยคนก็สวย🥹🥹🥹🥹💗💗💗)

(อร๊ายยยยย ฟหกด่าสวฟหกดเาสสวงว อย่าเพิ่งขาดใจนะก้ะ อยู่ก่อน😩💘)

(อยากเกิดเป็นน้ำตาลเพราะขาดน้ำตาลไม่ได้ ฮรือๆๆๆๆ ขาดแล้วจะเป็นคนหน้าใสยอดนักวีน🥹🥹🥹🤏)