(แอบแวะมาเปิดเพิ่มอีกอย่างคับ✊)

(อดใจไม่ไหวเลยขอแวะมาในนิ้)

หลังจากที่เอลวินเปิดจดหมายของตัวเองเสร็จสรรพ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยไปเดินสำรวจคนรอบข้างว่าได้อะไรกันมาบ้าง

จนพบกับคนคุ้นเคยอย่างรูมเมทปี7 ของเขาที่ดูเหมือนกำลังอ่านอะไรอยู่ ...

หนังสืออะไรน่ะ ??

เลยตัดสินใจเดินเข้าไปทักทายด้วยความสงสัย พร้อมในนิ้วสะกิดจากข้างหลัง

// จึก ๆ

“ นี่ลอเรนต์ อ่านอะไรอยู่น่ะ ?? ”

“ ดาลี่เธอใจเย็นหน่อยได้มั้ย TT "

เพราะว่าฉันกลัวไปหมดแล้วนี่ฉันทำผิดขนาดนั้นเลยหรอ

“ ฉันคิดว่าเขาขอยืมจริง ๆ เขาดูน่าสงสารมากเลยนะ .. เธอไม่เห็นหรอ ”

ในสายตาของเอลวินพวกเขาดูเป็นคนที่ด้อยโอกาสทางการเงินเขาก็แค่หวังดีอยากช่วยเท่านั้น

ใคร ๆ ก็อยากได้ไม้กวาดดี ๆ จริงมั้ยละ

ฮิปโปกริฟกางปีกกว้าง ดันแรงลมกระแทกพื้นหญ้าเป็นคลื่น ก่อนทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ฟินเลย์เผลอหลับตาไปชั่วครู่เพราะแรงลมที่โถมเข้าปะทะใบหน้า แต่ทันทีที่ลืมตาขึ้น ภาพตรงหน้าก็ทำให้ดวงตาเขาเบิกกว้าง

เบื้องล่างคือทุ่งหญ้าและป่าไม้ที่ค่อยๆเล็กลง ปราสาทฮอกวอตส์ตั้งตระหง่านงดงาม รายล้อมด้วยทะเลสาบที่สะท้อนแสงแดดระยิบระยับราวกระจก

ลมเย็นพัดปะทะแก้ม ผมสีอ่อนปลิวสะบัดไล่ตามแรงลม

“ งั้นปิดเทอมหน้านายไปทริปกับฉันมั้ยเดี๋ยวจะไปขอคุณแม่นายให้เอง ! “

” จริง ๆ ก็มีแพลนไว้แล้วล่ะน้า อาจจะเป็นเนเธอร์แลนด์ ไม่ก็ อิตาลี “

เขารายต่อนี่เพิ่มจะเปิดเทอมเขาก็เตรียมแพลนสำหรับปิดเทอมไว้แล้ว

” ว่าแต่นายจะไปซื้ออะไรก่อน .. ตามลิส “

” แต่ถ้าให้พูดตามจริง ฉันอยากไปร้านไอศกรีมของฟลอเรียนก่อนน่ะน้า “

เขาไม่ค่อยมีแรงเพราะขาดน้ำตาล (?) ตามจริงก็แค่อยากกินเฉย ๆ