“..กำลังย่องหนีอยู่นี่คะ! ไม่สง่างามเอาเสียเลย!“

การหลบหนีถูกขัดขวาง หยุดโนอาห์ไว้ด้วยบุคคลปริศนา ที่จู่ๆก็โผล่พรวดออกมาจากใต้โต๊ะ แต่อนิจจา โขกเข้าอย่างจังจนน่าจะเห็นดาว ถึงอย่างนั้นก็ยังพยุงตัวลุกขึ้นอย่างไม่ท้อถอย หยิงสาวผมดำสนิทในชุดนอนที่ไม่น่าสบายนัก ยืดเหยียดเต็มความสูงและพองอกอย่างภูมิใจ

“ดูอย่างเบียทริกซ์สิคะ! เบียทริกซ์ไม่กลัวเลยซักนิด ว่าแต่จุดดูดาวอยู่ตรงไหนเหรอคะ!!😭”

[เล่นด้วยนะคะ (⁠ ⁠╹⁠▽⁠╹⁠ ⁠)]

ในความวุ่นวายที่ไม่มีใครทันสังเกตเห็น เอเดรียนได้ปรากฏกายในชุดเกราะอันแสนภาคภูมิใจ(?) ที่ทำจากหมอนผูกด้วยเชือกผูกม่านที่ดึงมาจากคอมม่อนรูม

เขาก้าวเดินสู่สนามรบพร้อมความมั่นใจที่พกมาเต็มเปี่ยม

"เข้ามา!"

(แจมด้วยคนน)
"ในเวลาแบบนี้ ป๊อปคอร์นอร่อยขึ้นเยอะเลยนะคะ"

อลาน่าง่ำๆขนมอย่างอร่อยระหว่างดูรุ่นน้องที่น่ารักกำลังทำสงคร- เล่นกันอย่างสนุกสนาน