" พูดอะไร ใครอู้เหมือนนาย ผมเดินไม่ได้พักเลยนะ "

" ถึงจะเดินอย่างเดียวเลยก็เถอะ "

ขยับนิ้วขยุกขยิกพลางหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี ฮิซุยทำจมูกฟุดฟิดก่อนพึมพำเบาๆเพื่อล้อเลียนแบบตั้งใจให้ได้ยิน

" กลิ่นขี้เกียจท้วมตัวแล้ว ไปเหอะลุกไปเดินกัน "

แน่นอนว่าไม่ชวนไปสร้างประโยชน์อยู่ดี มือสองข้างออกแรงฉุดยื้อเพื่อนให้ลุกขึ้นยืนมากับตัวเอง แม้จะยังไม่ได้คิดว่าจะไปไหนต่อ แต่ตอนนี้เหงาจะแย่

" โทวยะคุง~ ง่วงไม่ไปนอนที่บ้านล่ะ "

ลดตัวลงในระดับเดียวกันกับคนคุ้นหน้าคุ้นตาที่ดูก็รู้ว่ามาแอบอู้ นิ้วเรียวจิ้มๆกดๆหน้าผากอีกฝ่ายด้วยจุดประสงค์ไม่ชัดเจนว่าอยากปลุกหรือแค่หมั่นไส้

จริงๆก็อู้เหมือนกันเพราะเดินไปเดินมาหลายรอบแล้วแบบไม่สร้างประโยชน์

(ผมสวนคุณไง อย่ากล่าวหาๆๆๆๆ 😭😭😭)

(ฮือ คุณนี่มัน /นั่งปากแตก)

( คุ้มมาก คุ้มเหลือเกิน นาโอยะเอาขนมยาไปให้หมดเลยลูก 55555555555555555555)

( มาเอาหนมเร็วครับ )

( ทัช )