"ได้เลยครับงั้น"
"รบกวนด้วยนะครับบ"

เขาได้รับกล่องใหม่มาเปิดพบว่า

"อะ...เอ๋"(´ω｀)

" กินเสร็จแล้วผมก็น่าจะไปเฝ้าร้านต่อหน่ะครับ "

เขาหยิบขนมชิ้นสุดท้ายมากินพร้อมกับนึกซักพัก

" แต่หลังจากนั้นก็...."
" ผมว่าจะไปหาของอร่อยต่อหน่ะครับ "

เขาพูดไปพร้อมกับหางที่กำลังส่ายอย่างมีความสุข

" ผมเหมือนจะ....ปีนไม่ได้ครับ"

เขาพยายามกอดต้นไม้พร้อมจะปีนขึ้นไปก็ไหลลงมา พร้อมกับทำหน้าหงอย

" งั้นผมยืนข้างล่างนี่แหละครับ "

เขากลับไปหยิบขนมที่เหลือมากินต่อแก้เขิน

" ขนมร้านรุ่นน้องผมอร่อนมากเลยนะครับ เซมไปต้องไก้ไปลองนะ "

เขาเคี้ยวคำนึงพร้อมกับชูขนมให้เซมไปดู

( ไหวอยู่แล้ว 💪 )

( ไม่น่าหนักหรอค้าบ ตัวแค่นี้เอง 🤏 )

(เหมือนตุ๊กตาเลยย น่ารักมูกก🫳🪸❤️)

" ผมกลัวขึ้นไปแล้วต้นไม้จะหักเอาหน่ะครับ "

เขาเดินมาพิงต้นไม้ที่คุณอยู่ พร้อมกับหยิบขนมที่เหลือมากินต่อ

" ผมได้แวะไปซุ่มถ่ายภาพมาหน่ะครับ "
" เป็ยซุ่มของรุ่นน้องผม เห็นเขามาอุดหนุนผมเยอะ เลยไปเหมาขนมมาหน่ะ ..งั้ม "

เขาพูดจบก็กินขนมอย่างเอร็ดอร่อย

" ถ้าผมขึ้นไปตอนนี้กิ่งไม้จะหักไหมครับ "

เขาพูดเสร็จพร้อมกับเคี้ยวตุ้ยๆ

( มา + ค้าบ )

" อ๊ะ..เซมไป "

เขาโบกมือและเดินเข้าไปหาเซมไปพร้อมกับขนมอีกเล็กน้อยที่ซื้อจากบูทถ่ายภาพ

" เซมไปลงมากินขนมด้วยกัยไหมค้าบบ "

เขาตะโกนขึ้นไปถามคุณพ้อมกับเขย่าถุงขนมที่ยังเหลืออยู่

แช๊ะ!

"เรียบร้อยครับ รอผมเตรียมของสักพักนะครับ~!"
"ไม่ไหวแล้ว ถ้าคิดเลขอีกนิดสมองผมน่าจะไหลลงพื้นแล้วนะครับเซนไป"

กล่าวจบก็รีบเอาของจัดๆใส่ถุงตามออเดอร์ของรุ่นพี่ ไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย

"นี่ครับเซนไป! แล้วก็นี่รูปของเซนไปนะ!"
"ขอบคุณที่มาอุดหนุนครับ!"

นำของและรูปถ่ายให้แก่เซนไปด้วยรอยยิ้มกว้างเชียวละ

" อะ..อ๋าาา ยอมแล้วครับ เดี๋ยวมันจะอันตรายเอาหน่ะ "

เขายอมปล่อยมือออกมาเพราะเห็นท่าทีที่สั่นของคุณ

" งั้นเซย์จิคุงไปเปลี่ยนเถอะครับ เดี๋ยวผมรออยู่นี่ "

ชายหนุ่มคิดว่าแกล้งรุ่นน้องพอแล้ว ก็ยืนรอรุ่นน้องแบบมีความสุข