รีบหันหลังขวับตามเสียงเรียกขอความช่วยเหลือ ก่อนที่จะทำสีหน้าเหมือนกำลังตกใจสุดๆ

คนที่เต็มใจพร้อมช่วยทุกคนอย่างฮิคารุ กลับไม่สามารถช่วยอะไรเลยในสถานการณ์นี้ ก็เขากลัวน้องหมานี่นา

กลายเป็นว่า…กำลังวิ่งหนีหมาปอมไปด้วยคน สถานการณ์เริ่มแย่ลงซะแล้วสิ?

“ประมาณนั้น~”
“วันนี้อากาศดีด้วย ดอกบ๊วยสีชมพูก็สวยมากๆ ทำเอาอยากนั่งปิกนิกบ้างเลย“

พูดจบก็ยกกระติกน้ำขึ้นมาดื่ม บนกระติกแปะสติ้กเกอร์น่ารักๆ เต็มไปหมดอย่างเห็นได้ชัด

“โอ๊ะ ริโอกะจังเอาขนมอะไรมาเหรอ”

พยายามโค้งตัวมองเข้าไปในตะกร้า

(ขออนุญาตค่ะะ)

แวะมาเดินเล่นเหมือนกัน พอสวนกับอีกคนก็ยิ้มให้พร้อมโบกมือทักทายกลับ

"อรุณสวัสดิ์!"

ตาเหลือบมองของที่อีกคนแบกมา ทั้งเสื่อและตะกร้า

"มาปิกนิกเหรอครับ?"

เด็กสาว(?)อีกคนที่อยู่ไม่ไกลมากรีบเดินสับเท้าเข้ามาขัดจังหวะ หยิบมือถือเปิดกล้องโทรศัพท์พร้อมกดอัดวีดีโอกลุ่มคนแปลกหน้า

"เห ไม่ใช่ว่าเธอพูดปฏิเสธแล้วเหรอ"
"แบบนี้เหมือนกำลังคุกคามอยู่หรือเปล่าน้า"

พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ดังเหมือนตั้งใจให้คนรอบข้างได้ยิน

แต่ฟังจากเสียงพูดแล้วเหมือนจะเป็นเสียงของผู้ชาย ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือยังไงกันแน่