🍊🎀
囃子•陽人 | บายาชิ ฮิบิโตะ | Y1-B (17) | ย่านฮานะโมริ ชมรมกรีฑา🏃♂️
doc : https://shorturl.asia/28BQe
[คาร์ยิ้มหวานใส่ไม่ได้มีเจตนาจีบแต่อย่างใด น้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้วคับ]
(ผปค.สะดวกช่วงที่ว่างหรือไม่ก็ช่วงค่ำค่ะ ขอบคุณที่มาเล่นด้วยนะคะ💖🎀)
"ฉันกับมิกะจังนี่ฝีมือใช่ได้! ว่ามั้ยมิกะจัง~"
หันไปยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับเจ้านากตัวน้อย ใบหน้าของพี่ชายเจ้าตัวตอนนี้ กลายเป็นเจ้าหญิงแฟรี่ไปแล้วล่ะ(...)
"ดูซี~สวยเหมือนเจ้าหญิงเลยใช่มั้ยล่ะ~"
ยื่นกระจกใบจิ๋วให้แพนด้าแดงดู กระพริบตาปริบๆ เหมือนรอคำชมอย่างคาดหวัง(🥺)
"ฉันกับมิกะจังนี่ฝีมือใช่ได้! ว่ามั้ยมิกะจัง~"
หันไปยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับเจ้านากตัวน้อย ใบหน้าของพี่ชายเจ้าตัวตอนนี้ กลายเป็นเจ้าหญิงแฟรี่ไปแล้วล่ะ(...)
"ดูซี~สวยเหมือนเจ้าหญิงเลยใช่มั้ยล่ะ~"
ยื่นกระจกใบจิ๋วให้แพนด้าแดงดู กระพริบตาปริบๆ เหมือนรอคำชมอย่างคาดหวัง(🥺)
ไม่รู้หนักสำหรับฮิบิและโคโมริคุงเท่ากันหรือไม่ แต่สีเขียวแฟรี่สุดฟรุ้งฟร้ิงนั้นเลยเปลือกตาไปไกลพอสมควร(...)
"เห็นพี่สาวเคยทำไฮไลต์สองสีล่ะ สีชมพูนี่น่าจะเหมาะน้า~"
แต้มสีชมพูท้ายขนตาเบาๆ ถึงเขาจะอารมณ์ดีอย่างนี้ ถ้าโคโมริมีโอกาสได้เห็นสายตาของเขานั้นแน่วแน่และตั้งใจมากๆ เลยล่ะ!
"เสร็จแล้วล่ะ~ ฮิฮิ มาปัดแก้มต่อดีกว่าน้า~"
"มิกะจัง~มาช่วยฮิบิจังเร็ว~"
ไม่รู้หนักสำหรับฮิบิและโคโมริคุงเท่ากันหรือไม่ แต่สีเขียวแฟรี่สุดฟรุ้งฟร้ิงนั้นเลยเปลือกตาไปไกลพอสมควร(...)
"เห็นพี่สาวเคยทำไฮไลต์สองสีล่ะ สีชมพูนี่น่าจะเหมาะน้า~"
แต้มสีชมพูท้ายขนตาเบาๆ ถึงเขาจะอารมณ์ดีอย่างนี้ ถ้าโคโมริมีโอกาสได้เห็นสายตาของเขานั้นแน่วแน่และตั้งใจมากๆ เลยล่ะ!
"เสร็จแล้วล่ะ~ ฮิฮิ มาปัดแก้มต่อดีกว่าน้า~"
"มิกะจัง~มาช่วยฮิบิจังเร็ว~"
ยกมือจับคางครุ่นคิด ก่อนจะเหลือบมองไปยังเสียงกระป๋องหล่นกระจาย จนตาวาวขึ้นมาอย่างสนใจ
"ว้าา~ นึกออกแล้วล่ะ! ไปบูธเกมส์ยิงกระป๋องกันมั้ยล่ะ?"
"ฉันอยากลองอยู่พอดีเลย"
เขายิ้มกว้างเมื่อยังเหลือเว้นที่ว่างไว้อยู่ อย่างนี้ก็ดีน่ะซี จะได้ไม่ต้องต่อแถว~
"ยังเหลือที่ว่างให้เล่นอยู่นี่ รีบไปกัน~!"
ว่าจบก็เดินนำอีกฝ่ายไปก่อนอย่างอารมณ์ดี
ยกมือจับคางครุ่นคิด ก่อนจะเหลือบมองไปยังเสียงกระป๋องหล่นกระจาย จนตาวาวขึ้นมาอย่างสนใจ
"ว้าา~ นึกออกแล้วล่ะ! ไปบูธเกมส์ยิงกระป๋องกันมั้ยล่ะ?"
"ฉันอยากลองอยู่พอดีเลย"
เขายิ้มกว้างเมื่อยังเหลือเว้นที่ว่างไว้อยู่ อย่างนี้ก็ดีน่ะซี จะได้ไม่ต้องต่อแถว~
"ยังเหลือที่ว่างให้เล่นอยู่นี่ รีบไปกัน~!"
ว่าจบก็เดินนำอีกฝ่ายไปก่อนอย่างอารมณ์ดี
"โคโมริคุง~เชื่อมือฉันได้เลย ชั้นชอบไปแต่งหน้าให้พี่สาวบ่อยๆ รับรองว่าออกมาดีแน่!"
ความจริงแล้วพี่สาวของฮิบิโตะไม่ค่อยบอก ว่าผลออกมาเป็นยังไง แต่ให้ดีอย่าให้ฮิบิโตะจับเครื่องสำอางจะดีกว่า(...)
"ฮิฮิ~เริ่มตรงไหนก่อนดีน้า ที่ตาก่อนเป็นไง? หลับตาน้าโคโมริคุง~"
ว่าจบก็ลงมือแต้มสีเขียวแฟรี่ ลงบนเปลือกตาของแพนด้ามัดจุกเบาๆ อย่างอารมณ์ดี
"โคโมริคุง~เชื่อมือฉันได้เลย ชั้นชอบไปแต่งหน้าให้พี่สาวบ่อยๆ รับรองว่าออกมาดีแน่!"
ความจริงแล้วพี่สาวของฮิบิโตะไม่ค่อยบอก ว่าผลออกมาเป็นยังไง แต่ให้ดีอย่าให้ฮิบิโตะจับเครื่องสำอางจะดีกว่า(...)
"ฮิฮิ~เริ่มตรงไหนก่อนดีน้า ที่ตาก่อนเป็นไง? หลับตาน้าโคโมริคุง~"
ว่าจบก็ลงมือแต้มสีเขียวแฟรี่ ลงบนเปลือกตาของแพนด้ามัดจุกเบาๆ อย่างอารมณ์ดี
ผ่านบูธแล้วบูธเล่า หมาป่าสีส้มก็ยังดูสนใจสิ่งรอบตัวอย่างตื่นเต้นไม่เปลี่ยน
ของหวานติดไม้ติดมือมาสองอย่างในตอนแรกนั้นหมดไปแล้ว ถึงตอนนี้ก็ยังไม่อิ่มท้องอยู่ดี จนกระทั่งสายตาจับสังเกตเห็นคนนึง
"หื้ม~ กำลังเหงาอยู่หรือป่าวน้า"
ฮิบิโตะเอ่ยทักคนไม่คุ้นหน้า เพราะเห็นหู่ลู่หางตกไม่ไกลตน
"กำลังสนใจบูธไหนอยู่มั้ย~"
ทักทายครั้งนี้ถือว่าได้เพื่อนใหม่ไปด้วยล่ะนะ!
ผ่านบูธแล้วบูธเล่า หมาป่าสีส้มก็ยังดูสนใจสิ่งรอบตัวอย่างตื่นเต้นไม่เปลี่ยน
ของหวานติดไม้ติดมือมาสองอย่างในตอนแรกนั้นหมดไปแล้ว ถึงตอนนี้ก็ยังไม่อิ่มท้องอยู่ดี จนกระทั่งสายตาจับสังเกตเห็นคนนึง
"หื้ม~ กำลังเหงาอยู่หรือป่าวน้า"
ฮิบิโตะเอ่ยทักคนไม่คุ้นหน้า เพราะเห็นหู่ลู่หางตกไม่ไกลตน
"กำลังสนใจบูธไหนอยู่มั้ย~"
ทักทายครั้งนี้ถือว่าได้เพื่อนใหม่ไปด้วยล่ะนะ!
"มิกะจังอยากแต่งหน้าให้เหรอ"
"ชุดสีดูสดใจจังน้า~ เอาซีๆ มาแต่งหน้าให้ฉันเร็ว~"
มีหรือเจ้าตัวจะไม่เข้าร่วม(...) ไม่วายฮิบิโตะหันไปมองโคโมริคุงตาวาว
"เดี๋ยวฉันช่วยมิกะจังแต่งหน้าด้วยอีกคน!"
"ต้องสนุกแน่ๆ เลยล่ะ!~"
"มิกะจังอยากแต่งหน้าให้เหรอ"
"ชุดสีดูสดใจจังน้า~ เอาซีๆ มาแต่งหน้าให้ฉันเร็ว~"
มีหรือเจ้าตัวจะไม่เข้าร่วม(...) ไม่วายฮิบิโตะหันไปมองโคโมริคุงตาวาว
"เดี๋ยวฉันช่วยมิกะจังแต่งหน้าด้วยอีกคน!"
"ต้องสนุกแน่ๆ เลยล่ะ!~"