"อะ- ครับ! ขอบคุณรุ่นพี่สึโยชิเช่นกันครับ"

ตอนแรกเขาตกใจเล็กน้อยที่อยู่ๆเธอลูบหัวเขาแบบไม่บอกกล่าว แต่เขาก็ไม่ได้รังเกลียดอะไร

"ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวผมต้องไปทำของฐานอื่นต่อน่ะ แล้วเจอกันใหม่นะครับ!"

เขาโค้งให้ผู้เป็นรุ่นพี่ และวิ่งไปหาฐานอื่นต่อ ถึงจะคิดว่ามันเสียมารยาทไปหน่อยก็เถอะที่อยู่ๆก็ขอออกไปแบบนี้แต่มันก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ...

(จบรูทตรงนี้นะคะะ ขอบคุณค่ะ!🥺)

'โห!...ยกได้สบายๆเลยเหรอเนี่ย!'

ฮิบาริคิดในใจด้วยความรู้สึกทึ่งในพละกำลังของเธอ ถ้าเป็นเขาล่ะก็คงล้มไม่เป็นท่าแน่ๆ

"ผมว่าเท่านี้ก็พอแล้วล่ะมั้งครับ.."

เขาพูดขึ้นหลังจากอีกฝ่ายเดินวนได้ซักพักหนึ่ง ตอนแรกก็ไม่ได้อะไรมากหรอกนะแต่พอทำนานๆเข้าเขาเองก็รู้สึกเขินแปลกๆยังไงก็ไม่รู้

"ถ้าว่าแบบนั้นผมเชื่อครับก็ได้ครับ"

เขาค่อยๆนำแขนโอบรอบคอและขึ้นขี่หลังของอีกฝ่ายอย่างกล้าๆกลัวๆ

"ยังไงก็ค่อยๆลุกขึ้นนะครับ!"

เขาพูดด้วยเสียงหวั่นๆ เขาเชื่อนะว่ารุ่นพี่ไม่น่าทำเขาตกหรอก แต่ยังไงก็ยังกลัวอยู่ดี

"ฮึ่ม! ผมไม่เชื่อหรอก ต้องโกงแน่ๆ!"

เขาพองแก้มพร้อมกอดอกอย่างไม่พอใจ แต่สุดท้ายหลังจากโดนลูบหัวเขาก็ได้ถอนหายใจและเลือกที่จะไม่อารมณ์เสียต่อ

"ภารกิจต่อไปงั้นเหรอ...รุ่นพี่ห้ามทำผมตกเด็ดขาดนะครับ! ผมไม่อยากเจ็บตัวตั้งแต่ต้นเทอมหรอกนะ"

เขาชี้ไปยังรุ่นพี่ที่อยู่ตรงหน้าพร้อมพูดกำชับด้วยด้วยนํ้าเสียงจริงจังในขณะที่เธอยังลูบหัวเขาอยู่

(ดีใจที่ชอบนะคะ!🥺✨)

ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้างเขาเท่าไหร่ ทำให้ในรอบที่2เขาก็แพ้เช่นกัน

"วันนี้ดวงไม่ดีเลยแฮะ..."

"รุ่นพี่ชนะแล้วนั่นแหละนะ...แต่ยังไงก็คงต้องเล่นให้ครบสามรอบสินะครับ"

เขาพูดด้วยท่าทีผิดหวังแต่อย่างน้อยถ้าเขาต้องแพ้ ใน3ตานี้ต้องมีสักตาแหละน่าที่เขาชนะ!

"จัง- เคน- ปง!"

เขาออกกระดาษ ซึ่งเขาแพ้อีกครั้ง ทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก

"เอ๋! สามตาติดเลยเหรอ! รุ่นพี่โกงรึเปล่าเนี่ย!"

(ไม่เป็นไรค่ะ ทางนี้บลูสกายไม่เด้งเลยตอบช้าค่ะ 😭👉👈)

"จัง- เคน- ปง-!"

หลังจากทั้งสองคนเปร่งเสียงพร้อมกัน เขาได้กำมือและเหวี่ยงออกไปข้างหน้า เขาลงค้อนนั่นเอง

"อะ...รอบแรกผมแพ้แฮะ"

เขาดูผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะยังไงก็ยังมีโอกาศอีกตั้งสองครั้งนี่นา!

"งั้นรอบสองเลยนะครับ!"

"จัง- เคน- ปง!"

เขาพูดขึ้นเสียงดังพร้อมชูนิ้วสองนิ้วขึ้นและเหวี่ยงไปข้างหน้าอีกครั้ง รอบนี้ฮิบาริลงกรรไกรไปล่ะ

"โอ้! ถ้าแบบนั้นก็ดีเลยครับ กำลังคิดพอดีเลยว่าจะทำยังไง!"

เขาพูดด้วยท่าทีดีใจราวกับยกภูเขาออกจากอกได้ พร้อมยื่นกำปั้นขวาออกมาข้างหน้าทำท่าเตรียมเป่ายิงฉุบเพื่อเริ่มภารกิจแรก

"ถ้างั้นเริ่มจากเป่ายิงฉุบก่อนนะครับ! เอาล่ะนะะ"

(เดี๋ยวขออนุญาตทักทางนั้นไปสุ่มแพ้ชนะกันนะคะๆ)

"หา? ผมไม่เอาด้วยหรอกครับ เดี๋ยวถ้าถูกจับได้อาจถูกลงโทษหนักกว่าเดิมเอานะ"

ถึงจะพูดแย้งอีกคนไป ในใจกลับคิดว่าถ้าเกิดไม่ถูกจับได้ก็น่าจะสบาย แต่ไม่เอาดีกว่า

"อืมม ถ้าเอาที่ทำง่ายๆก่อนก็น่าจะของผมสินะ?"

เขาพูดพลางคิดถึงภารกิจของอีกคน ถ้าเกิดให้รุ่นพี่มาขี่หลังเขาก็คงไม่ไหวด้วยสิ จะขอขี่หลังเองได้มั้ยนะ

"อ-เอ๋! เป็นรุ่นพี่งั้นเหรอ? เสียมารยาทซะแล้วสิ... ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ รุ่นพี่สึโยชิ!"

ฮิบาริพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงขัดเขินเล็กน้อยที่เผลอทักอีกฝ่ายแบบเป็นเพื่อนไป

"มิชชั่นของผมอันนี้น่ะ"

เขายื่นใบภารกิจให้สึโยชิเช่นกันและอ่านภารกิจของอีกคนที่ยื่นให้ หลังจากอ่านข้อความในกระดาษเขาก็ได้พูดขึ้นเสียงเบาเหมือนพูดกับตัวเอง

"ของฝั่งนั้นคือขี่หลังเหรอ..."

'เหมือนจะได้ภารกิจแปลกๆมารึเปล่านะ...'

ฮิบาริบ่นกับตัวเองในใจพร้อมมองแผ่นจับฉลากที่พึ่งได้มาพลันมองหาคนรอบๆ เพื่อจะจับคู่ด้วยจนได้สบตากับอีกคนเข้า ที่ดูเหมือนเธอเองก็ยังไม่มีคู่เหมือนกัน เขาจึงได้รีบเดินเข้าไปหาเธอเพื่อที่จะชวนจับคู่ทันที

"นี่ๆ ขอโทษนะ ยังไม่มีคู่เหมือนกันใช่มั้ย ผมยามาโมโตะ ฮิบาริ อยู่ปี 1นะ! เรามาจับคู่กันมั้ย?"