Bazen güzel şeyler de oluyor. Afyon'da bir sahafta Kapak Kızı'nın ilk baskısı karşıma çıkıyor mesela.

2000'lerin başında meraklı bir lisans öğrencisiyken yazıları zihnimi açmıştı. Edebiyatla akademik alanda ilgilenme hevesimde de payı vardır. Bilkent'te yolumuz kesişmese de katkılarıyla hep bir ufuk olmuştu Süha Hoca. Huzurla uyusun.

"baran-ı elmas" (Halid Ziya bunu beğendi.)

Akademik alandaki tahakkümü inceleyen bir yazı: “Konuşursam koltuğum olur” ile “konuşursam koltuğumdan olurum” kaygısı bile, bireylerin kendilerini sınıflandırmalarında önemli bir fark oluşturur. (Makuliyet Rejimi ve İtiraz Etiği-Büşra Nur Topal) birikimdergisi.com/guncel/11952...

Hayat hep başka şehirleri özleyerek geçiyor. İskenderun'dayken Ankara'yı, Ankara'dayken İskenderun ve Hatay'ı, şimdi de bütün şehirleri özlüyoruz. En çok da Ankara'yı.

Kimin kendi hayatına dair neyi ne kadar riske ettiğini bilemem, bununla ilgilenmiyorum da. Lakin.. tutuklu olduğu için sınava giremeyen öğrencilerin fotoğrafları önüme düştükçe keşke akademide olsaydım, bir kişi daha yanlarında olabilirdi demeden edemiyorum. Belki bu yüzden de çember-dışıyım bi dk.🫢

bakalım mavi gök burada mı?