(กริ๊ด- เพิ่งเห็นข้อความ😭🙏)

(ไม่ขาหักแน่นอนมายุจัง เซนเซย์รับประกันความปลอดภัย 100% มาเลยฮึบ!*\⁠0⁠/⁠*)

เขาก็เลิกคิ้วและมองเจ้าลูกแมวในมือของเขา ก่อนจะตาประกายสดใส

"แมวน้อยยย~! โอ้! ผมเข้าใจแล้วเพราะแบบนี้นี่เอง ใจดีมากเลย"

เขาก็ยิ้มตาหยี หูแพนด้าของเขาก็ขยับเล็กน้อยราวกับว่าเขาคิดอะไรบางอย่าง

เขาก็เริ่มทำสีหน้าห่วง

"แต่การห้อยหัวแบบนั้นเสี่ยงต่อร่างกายมากเลยนะ ลงมาเถอะ ให้ผมช่วยไหม?"

" อะจ๊ากกกกกก!! ผี!!!! "

เขาก็สะดุ้งโหยงจนแว่นเกือบหลุดจากเป้าหน้าเหมือนโดนผีหลอก(?) ไม่นานนักก็เริ่มหายกลัวเมื่อเขารู้ว่านั่นไม่ใช่ผี แก้มก็เริ่มชมพูจางๆ ทำให้เขินอายพอสมควร ร้องเสียงดังแบบนี้ในที่สาธารณะด้วย

เขาก็ยืนตัวตรงปกติ ขยับแว่นตานิดหน่อยและกระแฮ่มในลำคอกลบเกลื่อนความน่าอาย

"ขอโทษทีครับ.. ผมนึกว่าคุณเป็นผีต้นไม้"

เขาก็หัวเราะแห้ง

"ทำไมถึงห้อยหัวแบบนั้นล่ะครับ?"

(ขึ้นไปอยู่บนนั้นได้ยังไงล่ะนั่น ไม่ต้องกลัวนะมายุจัง เซนเซย์จับรับไว้เองงง)