Velhasıl, iktidarıyla beraber devlet, bir sözleşmenin küçük ortağıdır; büyük ortak (halk) bu sözleşmeyi her an feshedebilir veya alışverişimizi yaptığımız süpermarketi değiştirivermemiz gibi değiştirebilir onu. #zizek #güpegündüzhırsızgibi

Brecht kurnazca sorar; halkı fesh etmek ve hükümetin başka bir halk seçmesine olanak tanımak daha kolay olmaz mı?

Özgürlüğümüz, bizi hakiki değişim seçeneğinden mahrum bırakan bir yüktür

Bir şeyleri değiştirmenin yolu, mevcut düzende hiçbir seyin aslında değiştirilemeyeceğini kabul etmekten geçer. Jean-Luc Godard şu düsturu dillendirmistir: "Ne change rien pour que tout soit différent" (Hiçbir şeyi değiştirme ki her şey farklı olsun");

Despotizmden kurtuluş ancak despotizmin despotizm olarak tanınmasıyla gerçekleşebilir

Özgúr olmak sadece şunu veya bunu yapma gücüne sahip olmaktan ya da şunu veya bunu yapmayı reddetme gücüne sahip olmaktan ibaret degildir. Özgür olmak... kişinin kendi potansiyeli-gerçeklestirmemesine muktedir olması, kendi yoksunluğuyla ilişki içinde olması demektir.

"Özgür irade" diye bir şey yoktur. Her şeyin bir nedeni olduğuna göre iradenin de nedeni vardır. Sırf ardinda yatan duygulanımlar ağından bihaber olduğumuz için iradenin olumsal olduğunu zannederiz. "Gönüllü kulluk diye bir şey yoktur. Yalnızca ihtiraslı kulluk vardr"

Dinde "mutluluk" denen şey, aslında doğal bir şeydir, hoşnutluktur ve o da sevgi üzerine kuruludur.
Fiilen, "mutluluk" artık egemen bir Tanrının mülkü olarak kabul edilemez ve içkin olan, ortak, evrensel bir erdem haline gelir. Mutluluk, esasen özgürlükten başka bir şey değildir.

Hoş gelin 😀