[ วาด80% | เวิ่น10% | โรล10% ]
(ผปค.ติดฝึกงาน)
Doc : https://bit.ly/4fh38BJ
“….”
เขาหยุดพูดพร้อมๆมองตามไอติมที่ลงไปนอนอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าเรียบนิ่งก่อนจะมองอีกฝ่ายนิ่งๆ
“จะไปซื้อใหม่ไหม?”
เขาถามพร้อมชี้ไปที่ร้านที่พึ่งเดินออกมาก่อนเอาไอติมตัวเองเข้าปาก
กินอร่อยต่อหน้าอีกคนสุดๆ
“….”
เขาหยุดพูดพร้อมๆมองตามไอติมที่ลงไปนอนอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าเรียบนิ่งก่อนจะมองอีกฝ่ายนิ่งๆ
“จะไปซื้อใหม่ไหม?”
เขาถามพร้อมชี้ไปที่ร้านที่พึ่งเดินออกมาก่อนเอาไอติมตัวเองเข้าปาก
กินอร่อยต่อหน้าอีกคนสุดๆ
ตอนแนกก็นึกว่าลูกค้าออกไปแล้วเพราะหลังจากเสียงกระดิ่งก็ผ่านไประยะนึงก็ไม่เห็นว่าลูกค้าจะเข้ามาใกล้หรือพูดอะไร
สงสัยต้องตั้งใจทำงานสักหน่อยแล้วมั้งเรา🗿
"รับอะไรดีครับ?"
เขาถามคนตรงหน้าไปพร้อมดึงเมนูที่แมวทับอยู่ยื่นให้ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นขนมในร้านคาเฟ่ตามปกติแต่ช่วงนี้ช่วงซากุระออกดอกเลยเป็นเมนูแนวๆนั้นซะส่วนใหญ่
ตอนแนกก็นึกว่าลูกค้าออกไปแล้วเพราะหลังจากเสียงกระดิ่งก็ผ่านไประยะนึงก็ไม่เห็นว่าลูกค้าจะเข้ามาใกล้หรือพูดอะไร
สงสัยต้องตั้งใจทำงานสักหน่อยแล้วมั้งเรา🗿
"รับอะไรดีครับ?"
เขาถามคนตรงหน้าไปพร้อมดึงเมนูที่แมวทับอยู่ยื่นให้ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นขนมในร้านคาเฟ่ตามปกติแต่ช่วงนี้ช่วงซากุระออกดอกเลยเป็นเมนูแนวๆนั้นซะส่วนใหญ่
"อา.. ครับ"
เขาพูดด้วยความรู้สึกที่ว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อออกมาทางสีหน้าด้วยหน่อยนึง
"ก็.. หวังว่าผมจะไม่น่ารำคาญในสายตารุ่นพี่ก็แล้วกันนะครับ"
เขาก็ไม่ใช่คนกวนโอ้ยอะไรแต่บางทีความซื่อของเขาก็อาจจะทำให้คนอื่นรำคาญได้โดยไม่ตั้งใจ
"อา.. ครับ"
เขาพูดด้วยความรู้สึกที่ว่ากึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อออกมาทางสีหน้าด้วยหน่อยนึง
"ก็.. หวังว่าผมจะไม่น่ารำคาญในสายตารุ่นพี่ก็แล้วกันนะครับ"
เขาก็ไม่ใช่คนกวนโอ้ยอะไรแต่บางทีความซื่อของเขาก็อาจจะทำให้คนอื่นรำคาญได้โดยไม่ตั้งใจ
เขาสะดุ้งนิดหน่อยที่อีกฝ่ายยื่นมือมาเฉียดเเก้มเขาก่อนจะเห็นอีกคนชักมือกลับ
"..มะ ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอโทษก็ได้"
เขาบอกอีกฝ่ายไปก่อนจะเอามาลูบๆบริเวณที่อีกฝ่ายมาแตะเเล้วเช็ดน้ำตาไปด้วย
"ขอบใจนะที่จะเช็ดน้ำตาให้"
เขาสะดุ้งนิดหน่อยที่อีกฝ่ายยื่นมือมาเฉียดเเก้มเขาก่อนจะเห็นอีกคนชักมือกลับ
"..มะ ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอโทษก็ได้"
เขาบอกอีกฝ่ายไปก่อนจะเอามาลูบๆบริเวณที่อีกฝ่ายมาแตะเเล้วเช็ดน้ำตาไปด้วย
"ขอบใจนะที่จะเช็ดน้ำตาให้"