เขาพยักหน้ารับพลางเดินลงบันไดอย่างระมัดระวัง ไม่นานพวกเขาก็ลงบันไดจนถึงย่านที่อยู่อาศัยจนได้ "ตอนเด็กมีงานอดิเรกแบบนั้นสินะ ดีเหมือนกันนะ สัตว์พวกนั้นต้องขอบคุณนายแน่ๆ"

เขายิ้มชื่นชมอีกฝ่ายพลางมองเจ้าโนริที่ยืดตัวยาวเมื่อโดนหยำพุง "ฮืม...บางที คิดเล่นๆ นะ เจ้าโนริอาจจะมาจากนายรึเปล่าถึงได้เชื่องขนาดนี้" เขาเดาเล่นๆ พลางขำออกมาเบาๆ

ตัวอย่างเหตุการณ์ประหลาดที่สระว่ายน้ำโรงเรียน

- รู้สึกเหมือนมีคนจับขาทั้งที่ไม่มีใคร
- ตอนที่มองลงไปในน้ำเห็นใบหน้าของคนบนพื้น
- เงาที่สะท้อนในน้ำบิดเบี้ยว/ไม่ใช่เงาของเรา (ภาพหลอน)
- น้ำในสระค่อย ๆ ลดจนเหลือแค่ครึ่งเดียว/หมดสระ
- ดำน้ำได้นานกว่าปกติ
- เห็นน้ำสีแดงเจือในน้ำ
- พบกลุ่มก้อนเส้นผม
- เก็บดาว(พลาสติก)ขึ้นมาเท่าไม่ก็ไม่หมด

vv ชุดว่ายน้ำโรงเรียน vv

"อา...ไม่เป็นไรหรอก" เขาไม่ได้ถือสาเรื่องที่อีกฝ่ายไม่เรียบร้อย จริงๆ ควรเป็นเขามากกว่าที่มารบกวนเวลาของยูริด้วยซ้ำ เลยตอบพลางเดินตามมานั่งที่โต๊ะตามที่อีกฝ่ายพามา

"ขอบใจนะ" เขาพูดพลางวางถุงกระดาษไว้บนโต๊ะแล้วมองดูบรรยากาศรอบๆ ยิ่งเห็นพื้นที่สีเขียวแซมทั่วคาเฟ่ก็รู้สึกสงบใจอย่างบอกไม่ถูก

"แต่งร้านสวยดีนะ"

มือหนาลูบหลังปลอบยูริเบาๆ ฮารุกิพูดพลางกระชับกอดขึ้นเล็กน้อย "ไม่เป็นไรนะ นายทำดีแล้วล่ะ ฉันเชื่อว่าตากับยายของนายก็คิดแบบเดียวกับฉัน"

เขาครุ่นคิดตามคำพูดของอีกฝ่ายที่บอกว่าดูคนอื่นชอบคุณตาคุณยาย เขาเลยพูดต่ออีกนิด "อย่างน้อย ฉันคนนึงละที่ชอบนาย นายเป็นคนจิตใจดียูริ คนอื่นก็น่าจะชอบนายเพราะแบบนั้นเหมือนกัน"

(ชูโทโร่อร่อยนะ แต่ป่าวนึกถึงตอนอุ้มยูริแล้วคุยกันว่ายูริเป็นชูโทโร่ต่างหาก😂)

เขาหัวเราะตอบก่อนจะตั้งใจฟังอีกคนพูดถึงคุณตาคุณยาย ยิ่งฟังเขาก็ยิ่งเข้าใจอีกฝ่ายมากขึ้น

ฮารุกิมองอีกฝ่ายลังเลก็คิดว่าเขานั้นถามไปโดยไม่ได้คิดไตร่ตรองจนทำให้อีกฝ่ายลำบากใจรึเปล่า แต่พอหนุ่มร่างเล็กขยับตัวเข้าใกล้และกอดเขานั้น ฮารุกิจึงถอนหายใจโล่งอกแล้วโอบกอดอีกฝ่ายกลับ+

"เป็นแมวตัวสีดำน่ะ คิดว่านายน่าจะเคยเห็นตอนที่ถอดสร้อยนะ" ระหว่างฮารุกิอธิบาย เจ้าโนริที่โดนหยำพุงก็ส่งเสียงครางครืดพึงพอใจ

"ตั้งแต่เป็นวิญญาณ โนริไม่ค่อยมากวนคนอื่นนอกจากฉันน่ะ จำได้ว่ามันเป็นแมวถูกทิ้งเลยสนิทกับคนไม่กี่คน"
เขานึกย้อนตอนที่เขารับโนริมาเลี้ยงก่อนจะยิ้มออกมา

"โชคดีเหมือนกันนะที่มีคนเจอโนริแล้วประกาศหาคนรับเลี้ยงน่ะ ฉันเลยได้เจ้าโนริมาเป็นสมาชิกในบ้านเลย"

เขาเลิกคิ้วมองสภาพชายหนุ่มที่ดูรีบร้อนไม่เบา "อา...โอเค แต่ฉันไม่ได้มารบกวนใช่มั้ย?"

เขาเดินมาหาแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าให้เช็ดมือไปพลางๆ ก่อน

โดนทักกลับเลยหัวเราะออกมา "ซูชิน่ะเป็นส่วนนึงของครอบครัวไปแล้วล่ะ ไม่ทันได้คบหรอก อีกอย่างคิดภาพนายใส่ชุดชูโทโร่ยังคิดภาพง่ายกว่าซูชิในชุดเจ้าสาวซะอีก"

"อย่างงี้นี่เองเพราะแบบนั้นเลยพยายามทำเพื่อคนอื่นเต็มที่เลยสินะ" พอฟังที่อีกฝ่ายเล่าเขาก็ครุ่นคิดตามแล้วพูดขึ้น

"ถ้างั้นนายอยากลองกอดดูมั้ยล่ะ?" เขาอ้าแขนเล็กน้อยเป็นการสื่อสารภาษากายเพิ่ม

เขาตั้งใจฟังพลางเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับสาวเจ้าของร้าน ฮารุกิกวาดสายตาไปรอบๆ สำรวจว่ามีเกมอะไรที่น่าสนใจบ้าง

"คอนโซลครับ มีเกมของ PSvita แนะนำมั้ยครับ" จริงอยู่ที่เขามี PC กับ Ps3 ที่บ้านแต่ตอนนี้เขาอยากได้เกมที่เอาไปเล่นนอกบ้านได้มากกว่า

ได้ยินว่าอีกฝ่ายอ่านจูลส์ เวิร์นก็เลิกคิ้วขึ้น "รสนิยมดีนี่"

เขาเห็นว่าอีกฝ่ายเหล้าหมดขวดแล้วก็พยักหน้ารับ "ด้วยความยินดี แต่หมดขวดแบบนั้นนายกลับไหวรึเปล่านั่น"

(55555 เดี๋ยวสิแล้วฉันล่ะ😂//มองเจ้าโนริกับยูริเป็นของกันและกันตรงนั้นนะ)

จบการอบรมแล้วนำแต้มที่ทำได้มาแลกของรางวัลจากชมรมคิวโดและสปอนเซอร์ใจดีได้เลย 🎁
หมายเหตุ : เลือกได้แค่อย่างใดอย่างนึงจากในรายการ

เขาหัวเราะออกมา เมื่อเห็นยูริพยายามสัมผัสแมวที่มองไม่เห็น เจ้าโนริที่กำลังนอนสบายอยู่ โดนจับหน้า จับพุงก็ผลิกตัวนอนหงายยืดตัวเลยโดนอีกฝ่ายจับพุงไปอีกรอบ "ตรงนั้นแหล่ะ"

เจ้าโนริทำหน้าเหลอหลาแล้วเอาอุ้งเท้าวางทับมือของยูริอีกที "นายกำลังจับพุงพอดีเลย แปลกดี โนริดูสนิทกับนายดีนะ" เขาพึ่งเห็นเจ้าโนริเข้าใกล้คนอื่นนอกจากเขาหลังจากที่กลายเป็นวิญญาณไปแล้ว ปกติโนริจะไม่ค่อยทำแบบนั้นเท่าไหร่