(ชงให้ยูนะจังได้เสมอเลยย🥰🥰🫳🤏)

(ยูนากะจังกินชาม้ายย แบ่งๆให้🥰)

(เก่งมาก ด.ช.ชุนยะ ลูบๆน้าา🫳🫳)

"แต่เห็นชอบหนังสืออยู่ด้วย หรือจะเป็นชมรมวิชาการซักชมรมเหรอ??"

แม้จะเห็นว่าอีกฝ่ายชอบหนังสืออยู่ แต่ก็ยังไม่ค่อยแน่ใจว่าหนังสือที่อ่านเป็นแนวๆไหน

จะวรรณกรรมหรือวิชาการไปเลยกันนะ?

"ยากจัง มาถูกทางรึเปล่านะ?"

ความคิดในหัวเห็นภาพรุ่นน้องสดใสของขนมในร้านทุกครั้งกับบางทีที่มีหนังสือติดตัวมาบ้างทำเอาความคิดในหัวของเธอตีกันจนไม่ค่อยจะแน่ใจเท่าไร

การได้กอดจากเด็กๆน่ารักทำให้รุ่นพี่ยิ่งแฮปปี้ๆขึ้นไปอีก อยากมีรุ่นน้องน่ารักๆแบบยูนากะจังเยอะๆจังนะะ☆

"จะต้อนรับอย่างดีเลยล่ะ แวะมาหาได้บ่อยๆเลยนะะ!"

เมื่ออีกฝ่ายปล่อยกอดแล้วถามคำถามมาทำให้ฮารูกะนิ่งขึ้นไปนิดนึงหูลู่ลงเล็กน้อยขณะใช้ความคิด

"ยูนากะจัง..สดใสๆชอบขนม จะอยู่คหกรรมรึเปล่านะ?"

ว่าเสร็จก็นิ่งคิดไปอีกนิดหน่อย

"อ่ะ..!"

(+)

ยิ่งได้เห็นรุ่นน้องน่ารักๆสนใจตนเองจนตาเป็นประกายก็ยิ่งทำให้เจ้าตัวแอบเขินจนหางฟูๆส่ายเบาๆอย่างดีใจ

"ถ้าอยากเห็น ไว้ว่างๆแวะมาหาที่ชมรมได้นะ!

ฮารูกะกล่าวชวนด้วยน้ำเสียงสดใส แม้จะเป็นรุ่นพี่ที่ตัวเล็กกว่านิดหน่อย แต่ด้วยความเป็นครอบครัวแมวพอมีอะไรน่ารักอบอุ่นหัวใจเข้ามาใกล้

ทำให้เธอเผลอกล่าวชวนไปด้วยพลางเอาหัวแนบรุ่นน้องที่เข้ามาประชิดตัวไปแบบนุ่มๆ แบบแมวจุ่ม

(แอบหนีจะไปฟ้องคุณแม่นะ🫳🫳👻💦)

"ยูนากะะจังงง~"

หันไปเจอรุ่นน้องก็ยิ้มทักทายอย่างร่าเริง

"ใช่มั้ยล่ะๆ เท่สุดๆเลยล่ะสิ!"

"คาดไม่ถึงสินะ แต่เห็นอย่างนี้เซมไปเป็นถึงประธานชมรมเลยนะ"

ว่าพลางขยิบตาให้(?)

(สสวกนะคะคนสวย😭😭😭😍🫳✨🤟🏻🎂🎁🎀 จะแบ่งของอร่อยๆให้เยอะๆเลย หม่ำๆแฮปปี้ๆ🥺🤟🏻🎂✨)

(ยอมให้ยูนากะจังคนเดียวละกัน😤🫳✨ ได้เลยคับบ!)

(เซมไปยึดชมรมแล้ว ถึงเวลาเรียกประธานฮารุกะ แค่คุนเป็นเด็กคิวโด🥺🤟🏻✨✨😘)

( อ เอ๊ะ😧😧😧😧😧!!!???)

(ให้ยืมพีจังหนึ่งวันเลยยย)

(ส สวยเหลือเกิน😭😭😭 แฮปๆนะคะ น่ารักใจเจ็บ😭😘🫳👉👈✨😍)