เป็นราวินโญ่ที่เอ่ยทักขึ้นมา ซึ่งโนอากับคนอื่น ๆ ก็รู้สึกเห็นด้วยอยู่เหมือนกัน

"ก็นั่นน่ะสิ แต่ฉันก็คิดว่ามันไม่น่าจะเป็นเรื่องร้ายแรงอะไรหรอก ฉันก็เลยไม่ค่อยกังวลมากเท่าไหร่"

เมื่อได้ยินโนอาพูดออกมาแบบนี้ สนัฟฟี่จึงหันไปแอบยิ้มขำอยู่คนเดียว ก่อนที่เจ้าตัวจะคิดขึ้นมาอยู่ภายในใจว่า

'แกได้ช็อกแน่โนอา' (258)

แล้วรุ่น limited edition ที่มาพร้อมลายเซ็นสดของอิซางิ มันก็มีเพียงแค่ 100 คู่เท่านั้น

เพราะฉะนั้นแกกับคริสแล้วก็ราวินโญ่มาช่วยฉันกดหน่อยนะ' เมื่อจับเหยื่อผู้โชคร้ายคนแรกได้แล้ว โนอาจึงลากสนัฟฟี่ไปกับตัวเองให้เดินตามตัวเองไปทันที

'โนอา! ไอ้เวร! ฉันจะนอน แกได้ยินไหมว่าฉันจะนอน!' (247)

'จะซื้อไม่ซื้อ ไม่ซื้อก็หลบไป เสียเวลา' ว่าแล้วเอโกะก็เก็บตั๋วในมือของตัวเองลงไปในกระเป๋า พร้อมกับตั้งท่าที่จะเดินผละออกไป

'โอเค ขายอัปขนาดนี้จะเก็บไปสร้างบ้านรึไง' โนอาพูดแขวะออกมา แต่มือก็กำลังกดเข้าแอปธนาคารอยู่ดี

'เออ พอดีฉันกำลังอยากได้บ้านใหม่อยู่ ปากดีนักแกโอนมาเพิ่มอีก 100 ดอลล่าห์เลยโนอา' (237)

ซึ่งตัวโนอาก็รู้เหตุผลของอิซางิดีเลยว่าเป็นเพราะอะไร ทำไมคนเด็กกว่าถึงได้ตัดสินใจเลือกแบบนี้

"เฮ้อ โดนจินแซะเข้าให้อีกจนได้ แต่รอบนี้ก็มาแปลก เห็นปกติขายอัปราคาแทบจะสร้างบ้านได้ แล้วทำไมคราวนี้ถึงให้มาฟรี ๆ เลย"

โนอาพูดบ่นกับตัวเองขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจ จากนั้นเจ้าตัวก็เดินมุ่งหน้าไปหาสนัฟฟี่ที่ห้องพัก (220)

'ใครมันมาเคาะวะ!' จากนั้นไกเซอร์ก็เดินตึงตังไปเปิดประตูอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่

"ดูท่าว่าแกยังอารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่เนอะ ถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยมาหาแกใหม่" ว่าแล้วอิซางิก็เตรียมที่จะเดินผละออกไป แต่ไกเซอร์กลับเข้ามาขวางเอาไว้ทัน

"เดี๋ยวก่อนสิโยอิจิ! ฉันปกติแล้วจริง ๆ นะ" (192)

ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าคิดถูกแล้วที่ยังไม่ยอมแพ้ไปง่าย ๆ มันสะใจแบบพูดไม่ถูกเลย..." แล้วหลังจากนั้นเอโกะก็นั่งฟังอิซางิพูดออกมาไปเกือบ 1 ชั่วโมงเต็ม

"เออ มันต้องแบบนี้สิ แล้วหลังจากนี้ก็ใจแข็งเข้าไว้ล่ะอิซางิ เพราะโนอามันจะมาหาแกอีกแน่นอน" (171)

หนิงหนิงคุณชายตกอับ