“พาต้นนะจังมาเดินเล่นนี่เอง…”

ฮารินนิ่งไปสักพักก่อนหยิบอะไรบางอย่างจากกระเป๋าของเธอออกมา

“ไม่นึกว่าจะมาเจอต้นนะจังเลยไม่เตรียมอะไรมาให้ แต่อันนี้น่าจะพอให้ได้นะ…”

เธอหยิบกล้วยหอมขึ้นมาถือไว้ด้านหน้า

“ว่าแต่น้องหมานี่กินกล้วยได้ไหมนะ”

ฮารินเอียงคอมองยูซุกิเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ดูสงสัยใคร่รู้

ฮารินหลุดหัวเราะออกมาเบาๆกับภาพตรงหน้า ทำให้ทั้งสาวผมชมพูและต้นนะจังหันมามองพร้อมกัน

“อ่า…ดูท่าว่าต้นนะจังคงจะไม่ยอมลุกง่ายๆสินะ”

เธอย่อตัวลงก่อนเริ่มลูบหัวเจ้าคอร์กี้เบาๆ

ฮารินหันขึ้นไปสบตาสาวหัวชมพูพร้อมรอยยิ้มแล้วจึงเริ่มเอ่ยปากพูดต่อ

“ไม่คิดว่าจะมาเจอยูซุกิจังที่นี่เลย บังเอิญจริงๆ”