𓉸ྀི ✦ https://bit.ly/40h89WD
, https://open.spotify.com/playlist/0zVh9245HtNPtkOamGbj0Y?si=Q1xzGSaeTF-B9P093YKwjQ&pi=a-uNMmGjevRe6H
—แอคทีฟไม่เป็นเวลา ผปค.แรงน้อย
ครั้งที่จะเก็บซากุระสุดท้ายเอาไว้ในกล้อง "ยินดีด้วยนะ" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับม่านหมอกที่โผล่พ้นเลนส์กล้องเข้ามา ฉันยั้งมือ ชะเง้อหน้ามอง เธอคงว้าวุ่น ฉันคงเศร้าโศก ทว่าเราต่างยิ้มแย้ม ยินดีให้กับการลาจาก ยินดีให้กับการเติบโต
ภาพสุดท้ายที่พี่อยากถ่ายก็คงเป็นภาพของเธอ
"ขอบคุณนะ ไคคุง"
"เป็นพี่ปีสองไปซะแล้ว"
พี่คงเฝ้ารอวันที่เธอจะยืนหยัด
จากนี้ ตลอดไป
ครั้งที่จะเก็บซากุระสุดท้ายเอาไว้ในกล้อง "ยินดีด้วยนะ" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับม่านหมอกที่โผล่พ้นเลนส์กล้องเข้ามา ฉันยั้งมือ ชะเง้อหน้ามอง เธอคงว้าวุ่น ฉันคงเศร้าโศก ทว่าเราต่างยิ้มแย้ม ยินดีให้กับการลาจาก ยินดีให้กับการเติบโต
ภาพสุดท้ายที่พี่อยากถ่ายก็คงเป็นภาพของเธอ
"ขอบคุณนะ ไคคุง"
"เป็นพี่ปีสองไปซะแล้ว"
พี่คงเฝ้ารอวันที่เธอจะยืนหยัด
จากนี้ ตลอดไป
แดดหน้าร้อนหลังเลิกเรียน สายลมเย็นยามพัดผ่าน ถึงกระนั้นก็ไม่ได้ช่วยให้เธอสบายตัว หยดเหงื่อไหลผ่านผิวกาย เหนอะหนะ ถุงพลาสติกจากร้านค้าใส่วัตถุดิบสำหรับมื้อเย็นอยู่เต็มกับกระเป๋านักเรียนวางไว้ข้างตัว
หญิงสาวที่เหม่อลอยกับการิการิคุงรสโซดาที่กำลังละลาย ฤดูร้อนหลอมเธอให้เหลวไปทีละน้อยในสวนสาธารณะ ไม่ทันได้สังเกตถึงคุณ
"...ทานุกิอุด้ง" เธอพึมพำ
แดดหน้าร้อนหลังเลิกเรียน สายลมเย็นยามพัดผ่าน ถึงกระนั้นก็ไม่ได้ช่วยให้เธอสบายตัว หยดเหงื่อไหลผ่านผิวกาย เหนอะหนะ ถุงพลาสติกจากร้านค้าใส่วัตถุดิบสำหรับมื้อเย็นอยู่เต็มกับกระเป๋านักเรียนวางไว้ข้างตัว
หญิงสาวที่เหม่อลอยกับการิการิคุงรสโซดาที่กำลังละลาย ฤดูร้อนหลอมเธอให้เหลวไปทีละน้อยในสวนสาธารณะ ไม่ทันได้สังเกตถึงคุณ
"...ทานุกิอุด้ง" เธอพึมพำ
เธอเดินตามไป วางถุงขนมลงบนม้านั่งข้างชายหนุ่มแล้วจับปลายคาง ครุ่นคิดอย่างหนัก “คง…แค่เราล่ะมั้งคะ”
“ก็แบบว่า ถ้าวันรุ่งขึ้นจะต้องออกไปข้างนอกแต่ผมหน้าม้าดันยาวรุงรังขึ้นมาก็ไม่สวยสิคะ! แถมถ้าจะให้มาตัดเอาตอนเช้าก็คงจะรีบซะจนตัดเบี้ยว ถ้ามีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นจะต้องเป็นเรื่องแน่ๆเลยค่ะ…“
“ปัญหาระดับโลก!”
เธอเดินตามไป วางถุงขนมลงบนม้านั่งข้างชายหนุ่มแล้วจับปลายคาง ครุ่นคิดอย่างหนัก “คง…แค่เราล่ะมั้งคะ”
“ก็แบบว่า ถ้าวันรุ่งขึ้นจะต้องออกไปข้างนอกแต่ผมหน้าม้าดันยาวรุงรังขึ้นมาก็ไม่สวยสิคะ! แถมถ้าจะให้มาตัดเอาตอนเช้าก็คงจะรีบซะจนตัดเบี้ยว ถ้ามีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นจะต้องเป็นเรื่องแน่ๆเลยค่ะ…“
“ปัญหาระดับโลก!”
อีกทั้งเป้ายิงอันกลมนั้นเองที่งอกขาแล้ววิ่งหนีไปเสียอย่างนั้น!?
"เอ้ะ?"
มันก็คงเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ เป้ายิงธนูที่ไหนก็มีขางอกออกมาทั้งนั้นแหละ เธอคงคิด
อีกทั้งเป้ายิงอันกลมนั้นเองที่งอกขาแล้ววิ่งหนีไปเสียอย่างนั้น!?
"เอ้ะ?"
มันก็คงเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ เป้ายิงธนูที่ไหนก็มีขางอกออกมาทั้งนั้นแหละ เธอคงคิด
"หน้าดื้อจัง" ว่าแล้วยิ้ม หัวเราะคิกคัก
"หน้าดื้อจัง" ว่าแล้วยิ้ม หัวเราะคิกคัก
#KMI_3BmaidNbutler
"ยินดีต้อนรับ"
"เรามีเมนูพิศดารที่เลือกเองไม่ได้ ไม่อร่อยไม่ยินดีคืนเงิน"
"แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอก ที่นี่มีหน่วยพยาบาลเตรียมพร้อมให้อยู่แล้วล่ะ ◠‿◠ "
คุริคาวะ ฮันเอย์ในมาดบัทเลอร์ดูแตกต่างไปจากทุกวัน!? แม้จะไม่คุ้นชิน ทว่าเธอยังคงยิ้มรอต้อนรับคุณอยู่
#KMI_3BmaidNbutler
"ยินดีต้อนรับ"
"เรามีเมนูพิศดารที่เลือกเองไม่ได้ ไม่อร่อยไม่ยินดีคืนเงิน"
"แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอก ที่นี่มีหน่วยพยาบาลเตรียมพร้อมให้อยู่แล้วล่ะ ◠‿◠ "
คุริคาวะ ฮันเอย์ในมาดบัทเลอร์ดูแตกต่างไปจากทุกวัน!? แม้จะไม่คุ้นชิน ทว่าเธอยังคงยิ้มรอต้อนรับคุณอยู่
อีกครั้งที่ลืมตา หล่อนอยู่ในห้องเรียน
ก้มลงมองความเจ็บปวดในฝ่ามือ ปรากฏรอยเล็บและด้ายหนึ่งเส้นที่เป็นประกายเรืองรองในความมืด ฮันเอย์กอบกุมแผ่วเบาราวเสี้ยวเศษสำคัญที่ไม่อยากทำหล่นหายเมื่อยามเช้ามาเยือน อรุณสวัสดิ์ คำกล่าวที่ถูกเหลือทิ้งเอาไว้
ฝันประหลาด
อีกครั้งที่ลืมตา หล่อนอยู่ในห้องเรียน
ก้มลงมองความเจ็บปวดในฝ่ามือ ปรากฏรอยเล็บและด้ายหนึ่งเส้นที่เป็นประกายเรืองรองในความมืด ฮันเอย์กอบกุมแผ่วเบาราวเสี้ยวเศษสำคัญที่ไม่อยากทำหล่นหายเมื่อยามเช้ามาเยือน อรุณสวัสดิ์ คำกล่าวที่ถูกเหลือทิ้งเอาไว้
ฝันประหลาด
"เราเองก็กำลังคิดอยู่เลยว่าถ้าคนรู้จักจับคู่กันไปหมดแล้วจะทำยังไงดี จินคุงเป็นฮีโร่เลยนะ"
ว่าแล้วก็เดินนำออกไป ยกมือขึ้นผูกผ้าเหนือเส้นผมให้แน่นขึ้น ดูราวรวบรวมพลังในการสุ่มหาภารกิจอย่างไรอย่างนั้น ทว่าคิ้วสวยกลับวิ่งชนเข้าหากันเมื่อเธอคลี่กระดาษอ่านภารกิจในมือ
"แหงะ.."
"เราเองก็กำลังคิดอยู่เลยว่าถ้าคนรู้จักจับคู่กันไปหมดแล้วจะทำยังไงดี จินคุงเป็นฮีโร่เลยนะ"
ว่าแล้วก็เดินนำออกไป ยกมือขึ้นผูกผ้าเหนือเส้นผมให้แน่นขึ้น ดูราวรวบรวมพลังในการสุ่มหาภารกิจอย่างไรอย่างนั้น ทว่าคิ้วสวยกลับวิ่งชนเข้าหากันเมื่อเธอคลี่กระดาษอ่านภารกิจในมือ
"แหงะ.."
จับคู่ลุยภารกิจกับ @chikaojin-kmi.bsky.social !
สิ้นคำอธิบายในฐานกิจกรรม หญิงสาวกำชับเสื้อนอก สายลมฤดูใบไม้ผลิกลางสนามเย็นขึ้นอย่างน่าประหลาด
จับคู่กับใครดี ฮันเอย์คิด
มองตามผู้คนรอบกายที่เริ่มพูดคุย ฝ่ามือหล่อนชื้นเหงื่อ
ใครยังไม่มีคู่ไหมนะ เธอคิดอีกครั้ง
จับคู่ลุยภารกิจกับ @chikaojin-kmi.bsky.social !
สิ้นคำอธิบายในฐานกิจกรรม หญิงสาวกำชับเสื้อนอก สายลมฤดูใบไม้ผลิกลางสนามเย็นขึ้นอย่างน่าประหลาด
จับคู่กับใครดี ฮันเอย์คิด
มองตามผู้คนรอบกายที่เริ่มพูดคุย ฝ่ามือหล่อนชื้นเหงื่อ
ใครยังไม่มีคู่ไหมนะ เธอคิดอีกครั้ง
ถึงแม้ส่วนสูงจะไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอเศร้าใจ อาจเป็นเพราะน้ำหนักที่ลดลงไปเล็กน้อย หรืออาจเป็นเพราะได้เห็นน้องชายของหล่อนเติบโตขึ้นไปอีกหน่อย
เด็กผู้ชายนี่ขี้โกงจริง ๆ
ถึงแม้ส่วนสูงจะไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอเศร้าใจ อาจเป็นเพราะน้ำหนักที่ลดลงไปเล็กน้อย หรืออาจเป็นเพราะได้เห็นน้องชายของหล่อนเติบโตขึ้นไปอีกหน่อย
เด็กผู้ชายนี่ขี้โกงจริง ๆ
เหตุใดจึงไม่ใส่หมวก เขาเอ่ยถาม หล่อนจึงหัวเราะ ยกปลายนิ้วขึ้นแตะริมฝีปาก ชู่ว เธอว่า ซ่อนดวงแก้วสีฟ้าใสดั่งผืนมหาสมุทรเอาไว้หลังจันทร์เสี้ยว จึงยิ้มซุกซนอย่างแสบสัน ราวไม่ต้องการให้เขาแพร่งพรายความลับนี้ออกไป "ผมจะยุ่ง"
"ไม่สวย"
เมื่อหล่อนตอบ เขาจึงหัวเราะ หากถือกล้องอยู่ในมือ หญิงสาวคงบันทึกรอยยิ้มแรกแย้มยามใบไม้ผลิปีที่สิบแปดมาเยือนอย่างไร้ลังเล
เหตุใดจึงไม่ใส่หมวก เขาเอ่ยถาม หล่อนจึงหัวเราะ ยกปลายนิ้วขึ้นแตะริมฝีปาก ชู่ว เธอว่า ซ่อนดวงแก้วสีฟ้าใสดั่งผืนมหาสมุทรเอาไว้หลังจันทร์เสี้ยว จึงยิ้มซุกซนอย่างแสบสัน ราวไม่ต้องการให้เขาแพร่งพรายความลับนี้ออกไป "ผมจะยุ่ง"
"ไม่สวย"
เมื่อหล่อนตอบ เขาจึงหัวเราะ หากถือกล้องอยู่ในมือ หญิงสาวคงบันทึกรอยยิ้มแรกแย้มยามใบไม้ผลิปีที่สิบแปดมาเยือนอย่างไร้ลังเล
เมื่อแว่วเสียงของรุ่นน้องลอยล่อง กลีบซากุระผลิดอกเบ่งบาน หญิงสาวกำลังเฝ้ารอสายลมแรกให้พัดผ่าน เฝ้ารอยามฤดูหนาวจางหายให้ใบไม้ผลิมาเยือน กล้องถ่ายรูปในมือของเธอเป็นประกายสะท้อนแดดยามสาย
หล่อนหัวเราะคิกคักจากชั้นบนของตึกเรียน "ยิ้มหน่อยสิ เป็นของขวัญน่ะ"
"ยินดีต้อนรับ"
( แวะมาให้เอย์จังถ่ายรูปต้อนรับวันเปิดเรียนกันได้นะคะ🥺📷 )
เมื่อแว่วเสียงของรุ่นน้องลอยล่อง กลีบซากุระผลิดอกเบ่งบาน หญิงสาวกำลังเฝ้ารอสายลมแรกให้พัดผ่าน เฝ้ารอยามฤดูหนาวจางหายให้ใบไม้ผลิมาเยือน กล้องถ่ายรูปในมือของเธอเป็นประกายสะท้อนแดดยามสาย
หล่อนหัวเราะคิกคักจากชั้นบนของตึกเรียน "ยิ้มหน่อยสิ เป็นของขวัญน่ะ"
"ยินดีต้อนรับ"
( แวะมาให้เอย์จังถ่ายรูปต้อนรับวันเปิดเรียนกันได้นะคะ🥺📷 )
มาเปิดโคให้เอย์จังค่ะ! อ่านดอคประกอบการตัดสินใจได้ที่นิ่ (*ᴗ͈ˬᴗ͈)↓
꒰ bit.ly/40h89WD
rt—ช่วยหาเพื่อน
fav, mention, dm—สนใจโค
จะเป็นนักเรียน อาจารย์ หรือ npc ก็มาโคกันได้นะคะ มาคุยกัน!🐋🫧🤍 )
มาเปิดโคให้เอย์จังค่ะ! อ่านดอคประกอบการตัดสินใจได้ที่นิ่ (*ᴗ͈ˬᴗ͈)↓
꒰ bit.ly/40h89WD
rt—ช่วยหาเพื่อน
fav, mention, dm—สนใจโค
จะเป็นนักเรียน อาจารย์ หรือ npc ก็มาโคกันได้นะคะ มาคุยกัน!🐋🫧🤍 )