"อ๋า แบบนี้นี่เอง~" ลูบคางครุ่นคิด

"อืมม แถวนี้มีร้านโคโรเกะอร่อยๆอยู่น้า" พึมพำออกมา "เป็นร้านลับสุดยอดที่ฉันกับคุณอามาซื้อบ่อยๆล่ะ!"

"สนใจม๊า? เดี๋ยวฉันพาไป" หันมาหาพร้อมกำหมัด ลมออกจากจมูกฮึ

(มาคับพ่อหนุ่ม!)

หันมาตามเสียงเรียก ตาเป็นประกายพอเห็นน้องหมาตัวจิ๋วก่อนจะเงยขึ้นมองเจ้าของ

"โองาวะคุงนี่เอง~"
"อื้ม! รอเพื่อนน่ะ แต่กำลังคิดว่าน่าจะโดนเทนัดแหง" หัวเราะออกมาอารมณ์ดี

"เพิ่งรู้ว่านายเลี้ยงหมาด้วย ชื่ออะไรเนี่ย? น่ารักจัง" ยื่นมือไปหาน้องแบบขอเล่นด้วยสิๆๆ

รอพนักงานชงโกโก้ให้แล้วถือมาด้วยเลย ก่อนจะโผล่มาด้านข้างโยทสึบะพอดี

"จ๊าง!!" ส่งเสียงนำมาก่อนพร้อมกับยิ้มยิงฟันให้ "สวัสดี! ที่ตรงนี้ว่างไหม? ขอนั่งด้วยสิ~"

"...?" และตอนนั้นถึงเห็นว่าอีกคนกำลังปักด้ายอยู่พอดี? ตาโตลุกวาว มือนึงชี้ๆ "ก็ว่าทำอะไรอยู่! ปักเองหมดเลยเหรอเนี่ย?"

ครู่เดียวก็รัวไปหลายคำถามแล้ว-

เงยหน้าขึ้นมาก่อนจะส่งยิ้มร่าพอเห็นเป็นคนคุ้นตา

"ไง~" ชูไม้ชูมือโบกให้

"อ่า.. ใช่แล้วล่ะ นั่งรอมาสักพักแล้ว แต่ฉันว่าหมอนั่นน่าจะสายนะ"โคลงหัวไปมาท่าทางไม่ได้ซีเรียสอะไร

"แล้วเธอล่ะ มาเดินเล่น? หรือว่า!? คาเฟ่? หาของกิน? หรือหาของขวัญคริสต์มาส!?" ถามต่อรัวดูสนใจมั่กๆๆ

โชคดีจังที่ไม่ชน เลยทักทายตามปกติได้

"เซมไปซัง?"
จำถูกแล้วละ 😊
"ออกกำลังกายหรือไปนัดสายแล้วคะ-ถ้าเป็นอย่างหลังคงไม่ทักสิ เนอะ?"

(ไหนอะไรนู่มอีกฮึ- ฮี่ๆ ตาถึงมากไอ้น้อง!)

ยิ้มกว้างให้คุณพนักงาน มือยกขึ้นลูบท้ายทอยต่อแหะๆ

"ไม่เป็นไรๆ ไม่ต้องห่วง! ได้อะไรอุ่นๆสักหน่อยก็โอเคแล้ว" ว่าพลางเดินไปที่เคาน์เตอร์ด้านในเพื่อสั่งอะไรอุ่นๆที่ว่า

ในขณะที่สายตามองไปรอบร้านจนมาสะดุดกับคนคุ้นตา

"อ๊ะ!" ร้องออกมาพอเห็นคนคุ้นตา แต่ก็ร้องออกมาแค่นั้น เธอหันไปสั่งโกโก้ร้อนให้ตัวเองแล้วเดินมาทางโยทสึบะ?

(นี่นาย!! หึ คิดว่าจะตีลูฟเสิร์ฟทรงพลังของฉันได้เหรอ!!)

(อ๋อย หวานละมุนมากเลยพ่อหนุ่ม!)