باریکلا بهار جان. اساسا اگر آدم تکرار نداشته باشه، چه جوری از چیزهای جدید هیجان زده بشه؟ می‌دونی چی می‌گم؟
هادی هستم، مرد میان‌سال از سابرب 🥹😅😅

😁😁😁

چی شده ؟ 🤣🤣🤣

هر روز دلم در غم تو زارتر است
وز من دلِ بی‌رحم تو بی‌زارتر است

بگذاشتیم، غم تو نگذاشت مرا
حقا که غمت از تو وفادارتر است

بهار جون این حس همیشه تابع شرایط نیست. مثلا من الان چند ساله کشف کردم که در فامیل من کلا یک حالت
melancholy
دائمی وجود داره. انگار که یک کدی هست که از همدیگه یاد گرفتیم. لذا منم بعضا همینجوری غمگین می‌شم؛ بی‌دلیل. بعد هم که به نظرم به غم و دلتنگی خیلی بی‌معرفتی شده. بسیار عواطف باوفایی هستن 🥲

من می‌رفتم و خیلی خوب بود برام. حوصله سر می‌رفت ولی بازم خوب بود برام. قشنگ احساس می‌کردم بهبود فیزیکیم ر. لذا دیگه نرفتم 🥹🥲

متشکرم 😇

ممنونم 😇

ممنونم ازت 🌸🌸

پادکست ژیان قمیشی هم هست. باید اونجا هم بره جمشیدی حتما. فکر کنم دیگه تا الان برنامه ریزی کردن و شرایط ردیفه.

ممنونم ازتون 🌸

ممنون نازنین جان 🌸

سلامت باشین. ممنون 🌸

قربانت. امیدوارم همینطور باشه.

ممنونم ازت

😅😅😅
برهان قاطع 😃

سلامت باشین. هم کتاب هست و هم پادکست خوب. حقیقتش چون این قضایا ر من تو دوران فوق لیسانس خوندم عنوان کتابی یادم نمیاد الان. پادکست‌های خوب هم زیادن. یکی بود به اسم
Rock N Roll Archaeology
که این چیزها ر هم بحث می‌کرد. یک کُرسی من گذروندم اون موقع‌ها که کاش می‌شد اون ر شما هم بشنوین :)

پرورشش دادن. عموم مردم مثلا ران اند رل ر با الویس می‌شناسن ولی الویس خودش تقریبا کمر ماجرا بود، نه اولش.
الان مع الاسف حافظه یاری نکرد که اسم ببرم از پیشا-الویسیان در راک اند رل :)

تقریبا امروز دیگه بین پژوهشگران موسیقی اتفاق نظر هست در این مورد که اون چه که ما امروز به عنوان موسیقی پاپ آمریکایی می‌شناسیم نه فقط ریشه‌هاش در فرهنگ افریکن-امریکن‌هاست بلکه اصلا مستقیما تا حد زیادی محصول خلاقیت‌های خودشونه. یعنی نه فقط مثلا ریشه راک اند رل در موسیقی اوناست بلکه خود اون‌ها هم /