“Gülce, mucize bir çocuk. Depremde yıkıntıların arasından sağ salim çıkarılmış. Tüm ailesi ölmüştü.”

“Gerçekten çok benziyor, bu kadar olur; inanamıyorum.” Artık başka bir kitapla ilgilenmiyorlardı, buraya gelmelerinin nedenin bu küçük çocuk kitabına rastlamak olduğuna karar vermişlerdi. Ödeme yaparken coşkusu dinmemişti:

Kitabı elinde tutan üzerine biraz daha eğildi, diğeri de onun üzerinden baktı kitabın kapağındaki çocuk çizimine.
Şaşkınlığımı fark etmişti: “Gülce, benim kardeşim,” dedi, “tam da bu yaşlarda.” Dokuz on yaşında olacak bir kardeşten söz ediyordu otuz yaş civarındaki abla.

Şöyle soralım:

İrfan Yalçın okuyan var mı?

Şöyle soralım:

İrfan Yalçın okuyan var mı?

Acaba güç başka bir yer de mi?

İpucu: Üretimden gelen de olamaz...

Örneğin biz: Yazarlarımızla onca kitap yayınladık ama bir gücümüz olduğunu görmedik, hissetmedik.

#BoykotaDevamEdiyoruz #2nisantüketimboykotu