Çoğu kişi, kutsal saydığı fikri değil; teslim olduğu, parçası olduğu ve onu koruyan sistemi savunur. Tıpkı Lut'un karısının, kavminin düzenine teslim olması gibi. Bu açıdan bakınca, günümüz siyasetindeki pek çok ‘anlaşılmaz’ sadakat ve ‘omurgasız’ görünen dönüş aniden anlam kazanır.

“Kafanıza taş mı düştü, bu nasıl değişim” diye sorduk. Bugün de başka dönüşler için “bu nasıl bir omurga” diye sormuyor muyuz?

Halbuki Kuran'ın bu kavramsal ayrımı, bize farklı bir bakış açısı sunar: Gördüğümüz şey çoğu zaman bir imanın değil, bir dinin, yani bir düzenin ve kimliğin savunmasıdır.

Bu durumu en net, yakın tarihimizdeki keskin dönüşlerde gördük. Örneğin, bir zamanlar en katı Atatürkçü kimliğiyle bilinen bazı tiplerin, güç odağı değişince bir günde Fethullah Gülen'e “hoca efendimiz” diyerek en sadık savunucuları haline gelmelerine şaşırdık.

Oysa bu, imanın tanımıdır ve o, hem Allah'a hem de başka ideolojilere olsun, herkeste kolayca bulunmaz. Kural basittir: Çoğunluk iman etmez, teslim olur!

İşte bu ayrımı yapamadığımız için, kitlelerin veya o kitleleri yönlendiren kişilerin bağlılıklarında rasyonel bir temel bulamayınca şaşırıyoruz.

Çünkü zihnimiz, bir davaya gösterilen mutlak sadakati, otomatik olarak iman kategorisine yerleştiriyor. Biz bu bağlılığı: Kişinin düşünüp taşınarak, delilleriyle ikna olduğu ve uğruna bedel ödediği sarsılmaz bir inanç sanıyoruz.

Oysa bu, "İMAN"ın tanımıdır!

Bu ayrımı anlamak neden mi önemli?

Çünkü günümüzde din sözcüğünün anlamı daralmış olabilir ama onun işaret ettiği olgu, yani bir düzene, otoriteye, ideolojiye teslim olma dinamiği, hayatımızda aynen devam ediyor.

Peki bu tarihsel ayrımı anlamak bugün ne işimize yarayacak?

Buradaki kilit nokta, Lut'un karısının ihanetidir. Bu cinsel bir aldatma değil, kocasına ve temsil ettiği düzene bağlılığını bırakıp, kavminin düzenine (dinine) itaat etmesidir.

İşte bu yüzden Kuran, teslimiyeti (İslam'ı) iman meselesi olarak değil, siyasi ve toplumsal bir bağlılık olarak tanımlar.

Hucurat 49:14
Araplar iman ettik dediler, de ki: Siz henüz iman etmediniz ama teslim olduk/Müslüman olduk deyin...

Hatta Kuran, helak olan Lut'un karısını bile Müslümanlardan sayar.

Zariyat 51:35, 36
Orada iman edenlerden kim varsa çıkardık.
Zaten orada bir evin dışında Müslüman bulamadık.

İslam ve Müslüman kelimeleriyle aynı kökten gelen “teslim” sözcüğünü bilerek seçtim. Çünkü Kuran'a göre Müslüman olmak ile Mümin olmak aynı şey değildir. Kuran, İslam ile İman kavramının farkını net bir şekilde gösterir:

Değil! Çünkü o gün DİN denilince akıllara sadece bir inanç sistemi gelmiyordu. DİN: Bir düzen, hukuk, otorite ve yargı sistemiydi.

Mekkeliler o gün ‘Allah'ın dinine’ girdiklerinde, bağlı oldukları Kureyş'in dininden (yargısından) çıkıp, Allah'ın dinine (yargısına/kurallarına) teslim oluyorlardı.

- Allah'tan başka ilah yokmuş!
- Kuran O'nun yolladığı kitapmış!
- Muhammed O'nun Rasul'ü imiş!
- Öldükten sonra dirilip hesap verecekmişiz!

Tüm bu gerçeklerin Mekke'nin fethinde anlaşılması, bu ani aydınlanma sizce de tuhaf değil mi?

Şayet rekabet bu şekilde devam ederse, 5 yıl sonra isteyen herkes kendi evinde Hollywood ayarında film üretebilir diye düşünüyorum.

____________
(*) Videonun başlangıç karesini Flux'ta oluşturdum. Videoyu da Frame Pack'te ürettim.

Rekabet sayesinde (özellikle Çin), öyle olmayacak şeyleri açık kaynak yayınlıyor ki, ortalama bir bilgisayara sahip herkes evinde bu tür şeyler üretebilir hale geldi. Nitekim kullandığım sistem epey eski, üzerinde 5 yıllık bir ekran kartı var mesela.

Baktım şimdi, iki ay geçmiş kalp sünneti videomun üzerinden. İki ay önce beceremediğim şeyleri artık yapabilir hale gelmişim. (Evet, o zamanlar da localde çalışan sistemler vardı ama ürettikleri kullanılabilecek kalitede değildi.)

Mesela şu benim meşhur sünnet videomda, hayalimdeki çoğu sahneyi video üreten AI servislerine ürettirememiştim. Sakıncalı bulunmuştu isteklerim.

Onlar da haklı, istediğiniz videoda çocuk var, bıçak var, nasıl olacak o iş? Ama localde bu tür kısıtlamalar yok.

Bu doğal yolla gelişen, birebir bilgi aktarımının gücü o kadar büyük ki; etki alanı yüksek bir Ak Partilinin "çocuklar, anne babalarının kafalarını karıştırıyor" dediğini duydum.

Bu defa baltayı taşa vurmuş olabilirler.

Tek bir örnek: "Ekrem gibi bir hırsızı neden savunuyorsunuz? Adam çalmış işte" diye söze başlıyor klasik Ak Partili aile. Bu yalanın tutulacak hiçbir yanı yok ama inanmışlar işte. Ne de olsa aksini duymuyorlar. Ama çocukları 2-3 soruyla bu gibi propagandaların tutarsızlıklarını gösterebiliyorlar.

Koyu Ak Partili ailelerinin çocuklarının ezici çoğunluğu Ak Partili değil ve bu son protestolara ya katılıyorlar, ya da destekliyorlar. Sosyal medyadan değil, gerçek hayattan bahsediyorum.

İlk defa Ak Partili anne babaların çocuklarından etkilendiklerini gördüm.