در لحظه‌ای خاص از درد هیچ‌کس نمی‌تواند کاری برای آدمی انجام دهد.
رنج همیشه تنهاست.

آلبر کامو

تو،
نه دوری تا انتظارت کشم
و نه نزدیکی، تا دیدارت كنم
و نه از آن منی،
تا قلب‌ام آرام گیرد
و نه من، محروم از توام
تا فراموش‌ات کنم
تو در میانه‌ی همه چیزی..

محمود درویش

أيها الحزن!
ألم تؤلمك ركبتاك من الجثو فوق صدورنا؟
آه ای غم!
آیا زانوانت  که بر سینه‌های ما نشسته، به درد نیامده؟
أمين معلوف

‏چه با مرام شما کرده‌اند بی‌دینان
هزار بار تو را سر بریده‌اند اینان
چه سود بعد تو چون برده زندگی کردن
حباب‌وار یزیدانه زندگی کردن
حسین گفتن و دل‌باختن به خوی یزید
بدا به غیرت ما کوفیان عصر جدید

سعید بیابانکی

می‌خواستم باور کنم که می‌توانم مردم این‌جا را با حرف متقاعد کنم.
تو دیدی چه شد؟ آن‌ها درد خود را دوست دارند،
به زخم مانوسی احتیاج دارند که با ناخن‌های کثیف‌شان آن را بخراشند و به دقت حفظش کنند.
فقط با خشونت است که می‌توان مداوایشان کرد!
زیرا درد را جز با درد دیگری نمی‌توان مغلوب کرد!

ژان پل سارتر
مگس ها

تا زمانی که
از عمق دوست‌داشتنِ طرف مقابلت
مطمئن نشدی
عمیقانه دوست نداشته باش
چرا که عمق عشق امروز
همان عمق زخم فردای توست...

نزار قبانی

چرا شب حجم دردها چند برابر می شود؟

شب که می شود تصاویر تلخی که ظرف این چند سال در خاطره‌‌ام نقش بسته است زنده می شوند و جان می گیرند. تصاویری که شایسته نیست هیچ انسانی بار آنها را به دوش بکشد. ما روایتگر دردیم. روایتگر خون‌های شتک زده بر کف خیابان، تصاویر تلخ، گورهای بی نشان، کابوس های شبانه. درد را از هر طرف که بخوانی درد است.

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیال‌ها گذر کرد چو گذر نکرد خوابی

دریغا که مردم در بندِ آن نیستند که چیزی بدانند
‏بلکه در بندِ آنند که خلق در ایشان اعتقاد کنند که عالِمند.

عین القضات همدانی

از خاکم و هم خاک من از جان و تنم نیست
انگار که این قوم غضب هموطنم نیست

ای غایب از این محضر از مات سلام الله

وی از همه حاضرتر از مات سلام الله

ای نور پسندیده وی سرمه هر دیده

احسنت زهی منظر از مات سلام الله

ای صورت روحانی وی رحمت ربانی

بر مؤمن و بر کافر از مات سلام الله

ای جوشش می از تو وی شکر نی از تو

وز هر دو تویی خوشتر از مات سلام الله

سلام بر همه‌ی دوستان