โนอากับพวกเนสที่ได้เห็นแบบนี้จึงรู้สึกมีความสุขและดีใจตามไกเซอร์ไปด้วยแบบมาก ๆ ดีใจเสียจนโนอาพูดขึ้นมาเสียงดังเลยว่า
"เอาล่ะ! เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงพิซซ่านะทุกคน!" (213)
โนอากับพวกเนสที่ได้เห็นแบบนี้จึงรู้สึกมีความสุขและดีใจตามไกเซอร์ไปด้วยแบบมาก ๆ ดีใจเสียจนโนอาพูดขึ้นมาเสียงดังเลยว่า
"เอาล่ะ! เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงพิซซ่านะทุกคน!" (213)
ส่วนทางด้านไกเซอร์ที่เห็นว่าบรรยากาศเงียบไป และคนตรงหน้าก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมา เจ้าตัวจึงเตรียมที่จะวิ่งหนีไป
แต่ทว่า...
"เดี๋ยวก่อน! ไกเซอร์ใช่ไหม?" (194)
ส่วนทางด้านไกเซอร์ที่เห็นว่าบรรยากาศเงียบไป และคนตรงหน้าก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมา เจ้าตัวจึงเตรียมที่จะวิ่งหนีไป
แต่ทว่า...
"เดี๋ยวก่อน! ไกเซอร์ใช่ไหม?" (194)
.
.
.
.
.
.
.
ไกเซอร์สะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงเช้ามืด เจ้าตัวรีบใช้มือควานหามือถือของตัวเองอย่างเร่งรีบ จากนั้นก็กดไปที่แอปบันทึกเสียง ก่อนที่จะพูดออกไปว่า
"ยจจัง ฉันในวัยเด็กเรียกเด็กคนนั้นว่ายจจัง" (115)
.
.
.
.
.
.
.
ไกเซอร์สะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงเช้ามืด เจ้าตัวรีบใช้มือควานหามือถือของตัวเองอย่างเร่งรีบ จากนั้นก็กดไปที่แอปบันทึกเสียง ก่อนที่จะพูดออกไปว่า
"ยจจัง ฉันในวัยเด็กเรียกเด็กคนนั้นว่ายจจัง" (115)
"มา-แปรง-ฟัน-กัน-เดี๋ยว-นี้" อิซางิแกล้งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำลง ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าไปกอดไกเซอร์ไว้ แล้วลากให้ไกเซอร์ไปที่อ่างล้างหน้าด้วยกัน (88)
"มา-แปรง-ฟัน-กัน-เดี๋ยว-นี้" อิซางิแกล้งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำลง ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าไปกอดไกเซอร์ไว้ แล้วลากให้ไกเซอร์ไปที่อ่างล้างหน้าด้วยกัน (88)
อิซางิบอกให้ไกเซอร์ถอดเสื้อผ้าที่เปื้อนคราบสกปรกออก แล้วให้ลงไปแช่ตัวอยู่ในอ่าง จากนั้นอิซางิก็ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออกตาม แล้วก็ปีนลงไปแช่น้ำอยู่ข้าง ๆ ไกเซอร์
"มา! เดี๋ยวฉันจะซักนายให้สะอาดเลย!" (72)
อิซางิบอกให้ไกเซอร์ถอดเสื้อผ้าที่เปื้อนคราบสกปรกออก แล้วให้ลงไปแช่ตัวอยู่ในอ่าง จากนั้นอิซางิก็ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออกตาม แล้วก็ปีนลงไปแช่น้ำอยู่ข้าง ๆ ไกเซอร์
"มา! เดี๋ยวฉันจะซักนายให้สะอาดเลย!" (72)
ภาพในความทรงจำมันก็ตัดสลับไปมาจนน่าปวดหัว แต่ไกเซอร์ก็อยากที่จะจำเด็กคนนั้นให้ได้
และออกตามหาเพื่อขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจสำคัญที่ทำให้ไกเซอร์เติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ได้ (57)
ภาพในความทรงจำมันก็ตัดสลับไปมาจนน่าปวดหัว แต่ไกเซอร์ก็อยากที่จะจำเด็กคนนั้นให้ได้
และออกตามหาเพื่อขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจสำคัญที่ทำให้ไกเซอร์เติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ได้ (57)
แล้วอีกอย่างความทรงจำที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้น มันก็เริ่มชัดเจนขึ้นมาเรื่อย ๆ
ผมอยากจำทุกอย่างที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้นได้จริง ๆ ครับโค้ช" (44)
แล้วอีกอย่างความทรงจำที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้น มันก็เริ่มชัดเจนขึ้นมาเรื่อย ๆ
ผมอยากจำทุกอย่างที่เกี่ยวกับเด็กคนนั้นได้จริง ๆ ครับโค้ช" (44)
"แค่แฮมเบอร์เกอร์ก็พอแล้ว ฉันเกรงใจ"
อิซางิจึงยืนคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จะพูดออกไปว่า "งั้นนายมาช่วยฉันกินหน่อยได้ไหม ฉันกินไม่หมดอะ เดี๋ยวแม่ดุ" (32)
"แค่แฮมเบอร์เกอร์ก็พอแล้ว ฉันเกรงใจ"
อิซางิจึงยืนคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จะพูดออกไปว่า "งั้นนายมาช่วยฉันกินหน่อยได้ไหม ฉันกินไม่หมดอะ เดี๋ยวแม่ดุ" (32)
ส่วนอิซางินั้น เจ้าตัวก็กำลังรู้สึกกลัวขึ้นมาจนแทบจะหายใจไม่ทัน เพราะรินคือคนที่น่ากลัวมากที่สุดสำหรับอิซางิในตอนนี้แล้ว
"ว่าไงน้องรักไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" (330)
ส่วนอิซางินั้น เจ้าตัวก็กำลังรู้สึกกลัวขึ้นมาจนแทบจะหายใจไม่ทัน เพราะรินคือคนที่น่ากลัวมากที่สุดสำหรับอิซางิในตอนนี้แล้ว
"ว่าไงน้องรักไม่ได้เจอกันนานเลยนะ" (330)
แล้วอิซางิก็รู้สึกว่าช่วงเวลาในตอนนี้มันดีแบบมากๆ มันดีเสียจนอิซางิไม่อยากให้ช่วงเวลานี้หมดไปเลย...
"นี่อิซางิ เดี๋ยววันหลังเรามาเที่ยวแบบนี้ด้วยกันอีกนะ คราวหน้าชวนพวกสนัฟฟี่กับเอโกะมาด้วย (322)
แล้วอิซางิก็รู้สึกว่าช่วงเวลาในตอนนี้มันดีแบบมากๆ มันดีเสียจนอิซางิไม่อยากให้ช่วงเวลานี้หมดไปเลย...
"นี่อิซางิ เดี๋ยววันหลังเรามาเที่ยวแบบนี้ด้วยกันอีกนะ คราวหน้าชวนพวกสนัฟฟี่กับเอโกะมาด้วย (322)
"จินก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ถ้าจินไม่รู้สึกผิดจริง ๆ คนแบบจินไม่มีทางพูดขอโทษออกมาหรอก"
"แล้วคนแบบฉันมันทำไมโนอา โทษทีนะ ที่ฉันก็ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่น่ะ" (291)
"จินก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ถ้าจินไม่รู้สึกผิดจริง ๆ คนแบบจินไม่มีทางพูดขอโทษออกมาหรอก"
"แล้วคนแบบฉันมันทำไมโนอา โทษทีนะ ที่ฉันก็ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่น่ะ" (291)
"พวกแกอย่ามาทำให้ฉันจะต้องหมดความอดทนนะ เพราะแต่เดิมฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากมายอยู่แล้ว
ถ้าฉันหมดความอดทนขึ้นมาเมื่อไหร่ ฉันจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แม้กระทั่งอนาคตของพวกแก" (276)
"พวกแกอย่ามาทำให้ฉันจะต้องหมดความอดทนนะ เพราะแต่เดิมฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากมายอยู่แล้ว
ถ้าฉันหมดความอดทนขึ้นมาเมื่อไหร่ ฉันจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แม้กระทั่งอนาคตของพวกแก" (276)
"ขอบคุณนะทั้ง 2 คนเลย ถ้าไม่มีพวกแกอยู่ด้วย ฉันคงแย่กว่านี้แน่ ๆ เลย" (262)
"ขอบคุณนะทั้ง 2 คนเลย ถ้าไม่มีพวกแกอยู่ด้วย ฉันคงแย่กว่านี้แน่ ๆ เลย" (262)
ตอนที่ 22: กี่ร้อยปีก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
อ่านได้ที่ #yaomic
ปล. เดือนนี้จะมีเปิดพรีโดจินและกู๊ดสำหรับงาน Y book fair ปีหน้าด้วยนะฮะ
ช่วงนี้เลยปั่นงานกันหนักมากค่ะ 🥺
ตอนที่ 22: กี่ร้อยปีก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
อ่านได้ที่ #yaomic
ปล. เดือนนี้จะมีเปิดพรีโดจินและกู๊ดสำหรับงาน Y book fair ปีหน้าด้วยนะฮะ
ช่วงนี้เลยปั่นงานกันหนักมากค่ะ 🥺
ฉันก็แค่จะไปเที่ยวกับพวกเพื่อน ๆ ที่เคยเจอกันเมื่อตอนที่ฉันไปปืนเขาเมื่อปีก่อน ฉันพยายามมาตลอด
พยายามที่จะเข้าใจพวกนายแต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า มันโคตรเปล่าประโยชน์เลย ถ้าพวกนายทำเพื่อฉันจริง ๆ พวกนายจะไม่มีทางทำแบบนี้กับฉันแน่ ๆ' (250)
ฉันก็แค่จะไปเที่ยวกับพวกเพื่อน ๆ ที่เคยเจอกันเมื่อตอนที่ฉันไปปืนเขาเมื่อปีก่อน ฉันพยายามมาตลอด
พยายามที่จะเข้าใจพวกนายแต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า มันโคตรเปล่าประโยชน์เลย ถ้าพวกนายทำเพื่อฉันจริง ๆ พวกนายจะไม่มีทางทำแบบนี้กับฉันแน่ ๆ' (250)
พอได้ยินโนอาพูดออกมาแบบนี้ เอโกะก็เตรียมที่จะพุ่งตัวเข้าไปหยุมหัวโนอา
แต่ทว่า...
"เอโกะซังครับ พอดี--- เอ่อ...นี่กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอครับ?" (283)
พอได้ยินโนอาพูดออกมาแบบนี้ เอโกะก็เตรียมที่จะพุ่งตัวเข้าไปหยุมหัวโนอา
แต่ทว่า...
"เอโกะซังครับ พอดี--- เอ่อ...นี่กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอครับ?" (283)
โนอาอยู่คุยกับทั้ง 3 คนนี้อยู่อีกสักพัก แล้วเจ้าตัวถึงได้ขอตัวกลับไป แต่โนอาก็ไม่ได้ไปไหนไกล เพราะเจ้าตัวคอยดูความเรียบร้อย และความปลอดภัยของอิซางิ (227)
โนอาอยู่คุยกับทั้ง 3 คนนี้อยู่อีกสักพัก แล้วเจ้าตัวถึงได้ขอตัวกลับไป แต่โนอาก็ไม่ได้ไปไหนไกล เพราะเจ้าตัวคอยดูความเรียบร้อย และความปลอดภัยของอิซางิ (227)