ได้เพียงแต่พยักศีรษะลงน้อยๆ ยอมทิ้งตัวลงนั่งตรงที่ว่างอย่างที่อีกคนบอกอย่างว่าง่าย เขาหาวออกมาเบาๆ ก่อนจะหรี่ตามองเพื่อนของตนที่ดูมีอะไรต้องทำตั้งแต่เช้า

“มันเช้าเกินไปอ่า” หน้าบูดลงเล็กน้อยแล้วเอียงคอจ้องคนด้านข้าง

“แมธเขียนอะไรแต่เช้าเลย? ขยันจัง”

แถมยังอยู่ในสภาพที่ดูดีกว่าตัวเองเป็นร้อยเท่า ปกติฟลอริสก็ใช่ว่าจะกล้าออกมาเดินทั้งๆ ที่ยังไม่ได้แต่งหน้าบ่อยนักหรอก..

เพราะยังไม่เคยชินกับสถานที่ในเมืองนี้เท่าไหร่นัก การตื่นนอนจึงรวนไปหมด จากเด็กที่ตื่นสาย, วันนี้กลับลืมตามองแสงอาทิตย์ในยามรุ่งเช้าทันเสียงั้น

”…?“

ดวงตาปรือหรี่มองภาพตรงหน้า ผมเผ้าที่ยังคงรุงรังอยู่น้อยๆ ทำให้สภาพในตอนนี้ดูมอมแมมสุดๆ(…)

“..แมธ?”

ขยี้ตาเบาๆ ก่อนรอยยิ้มจะยกขึ้นเชิงทักทายไปในตัว

“โหย เราตื่นมาแมธเป็นคนแรกของวันเลยอะ โชคดีจัง” หัวเราะน้อยๆ ตาม

(จ แจมทันมั้ยคะ😭🙏)

🩵🌷: พูดแบบนี้ได้ไงฮึ😠 ตีๆ เราจัดให้แต่คนสวยๆ มาตลอดนะ แล้วริซก็เป็นคนที่เราไม่เคยปฏิเสธ เตรียมตัวเลย!

🩵🌷: ใครอนุญาตให้ริซสวยขนาดนี้ ㅠㅠ

🩵🌷: งั้นถ้าเราทำความสะอาดเก่งๆ ไมก้าจะชมมั้ย🥺