İnşa sırasındaki hafriyatın tahliyesi, yitip giden habitat, artan rantın peşine takılıp gelecek küçük ticaret bu hesapta yok.

Fakat bu kentin ekonomisi ve altyapısı 15milyonluk İstanbul'a bağımlı olacak. Su havzalarını, tarım alanlarını ve rüzgar sirkülasyonunu zaten bitirecekleri ve bu inşaatlar 24bin konutla sınırlı kalmayacağı için İstanbul'un ilave nüfusu karşılayacak kaynağı da kalmamış olacak.

Deprem yaşamış bir kentte, halkın yaşamla ve kentle yeniden kuracağı tek bağa, toprağına, tarımına göz dikmişler. Bu mu yeniden inşa?

Kadastro geçti diyelim, yılların kullanım hakkından doğan detaylar ve sınırlar dikkate alınmamışsa yine dava ederdiniz. Kamu yararına, toplum vicdanına, rıza üretimine, hakkın korunmasına dayalı bir süreç yürütülmemişse işlem ne meşrudur ne hukuki.

Fakat bu çocuklar, bu sistemde, bu aydınlık zihinlere, kendiliğinden nasıl ulaştı çok şaşırtıcı. Teknoloji, sosyal medya, ebeveynlik sitilleri, etkileşim, folik asit, hangisi?

Temel haklar ve hukuk konusunda diyalog bile kuramamak adaletsizliğin arşa çıktığı bir ülkede gerçekten çok korkutucu ve bu diyalogu kuramayan iki taraf da aslında adaletsizlikten musdarip muhalefet!