Sorunun kaynağı olan büyüme ve tüketim odaklı ekonomi sorgulanmadan, “yeşil enerji”, “temiz üretim”, “sürdürülebilir kalkınma” gibi kavramlarla sistemin sadece rengi değiştiriliyor. Oysa esas mesele nasıl yaşadığımız, ne kadar tükettiğimiz.

Birçok şirket ve devlet, iklim değişikliği söylemini kullanarak kendini “çevreci” gibi gösteriyor. Ancak bu yalnızca bir imaj düzeltmesi: Reklamlarda güneş paneli gösterip arka planda hâlâ kömürle çalışan fabrikalar var. Bu da “greenwashing” yani yeşil yıkama olarak bilinir

Sistemsel çözümler yerine, iklim sorununun çözümü bireylerin üzerine yıkılıyor: “Daha az duş al, et yeme, bez çanta kullan.” Bu söylem, esas sorumluluğu olan büyük şirketlerin, orduların, fosil yakıt lobilerinin görünmez kalmasına yol açıyor

Bu kadar planlı programlı olurken ben hep hep son dk işler nasıl da darmadağın ediyor beni. Son dk suprizi ve taşınma hengamesi, hadi buyur bakalım