@ferbras-mkg.bsky.social
@mkgmutsunokami.bsky.social
@steam-slinverlance.bsky.social

น้ำเสียงเรียบแต่ฟังดูนุ่มนวลออกเสียงช้าเหมือนกำลังชั่งใจว่าจะปฏิเสธหรือไม่ แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธไป

“ได้ค่ะ”

“เออิบะ แฟร์บราส ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”

เสียงทักเรียบ ๆ แต่มั่นใจดังขึ้นจากด้านข้า ทำให้แฟร์บราสละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์ เธอเงยหน้าขึ้นเพียงนิดก่อนจะสบตากับหญิงสาวในชุดยูนิฟอร์มสีเขียวสะดุดตา รู้ได้ทันทีว่ามาจากอีกแผนก อีกฝ่ายดูมีมารยาทและมั่นใจในจังหวะการพูดพอสมควร

เธอไม่ได้ตอบทันที มีเพียงเสี้ยววินาทีของความนิ่งก่อนที่ริมฝีปากจะขยับเบา ๆ

“อ้อ... บิงโกเหรอ”

+

สายตาของแฟร์บราสกวาดมองอีกฝ่ายเพียงครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบแต่สุภาพ

“ใช่... มีอะไรหรือเปล่า?”

น้ำเสียงไม่ได้เย็นนัก หากแต่ฟังดูเหมือนคนที่ยังไม่แน่ใจว่าควรยิ้มให้หรือยังไง พออีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้ขึ้น เธอเลยเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าเบา ๆ แล้วเอนตัวจากกำแพงเล็กน้อย เพื่อไม่ให้ดูเสียมารยาท

เสียงฝีเท้าที่เบาและระมัดระวังทำให้แฟร์บราสละสายตาจากหน้าจอ มือที่ถือโทรศัพท์ชะงักกลางอากาศ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาสีแดงเข้มเหลือบฟ้าสดค่อยกะพริบช้า ๆ เมื่อได้ยินชื่อของตัวเองหลุดออกมาจากเสียงนั้น

ซากุรากิ โมโมกะ ปีสองสาขาเดียวกัน จำได้เพราะเป็นชื่อรูมเมทที่เพิ่งถูกจับคู่ด้วยกันเมื่อวันย้ายเข้าหอ แต่ถึงอย่างนั้นก็แทบไม่ได้คุยกันเลยแม้แต่คำเดียวตั้งแต่ตอนรับกุญแจห้องมา

+

“มีอะไรเหรอ?”

เสียงนุ่มทุ้มต่ำเอ่ยเรียบ ๆ แต่ไม่ได้เย็นชาเสียทีเดียว พร้อมพับเก็บเครื่องมือสื่อสารลง เพราะคงจะเสียมารายาทน่าดูหากยังเล่นต่อ

แฟร์บราสละสายตาจากหน้าจอมือถือเมื่อเสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังใกล้เข้ามา เธอไม่ได้ตั้งใจจะมองขึ้นแต่เงาเล็ก ๆ ที่ทอดผ่านแสงไฟทำให้ต้องเงยหน้าขึ้นโดยอัตโนมัติ

เป็นนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่เดินเข้ามา คิ้วหนาขมวดเล็กน้อยกับใบหน้าที่ดูไม่คุ้นตานักพร้อมเสียงทักทายปนคล้ายพึมพำของอีกฝ่ายที่ดูจะผิดแผกไป

เจ้าตัวกะพริบตาช้า ๆ ขณะสบตา ยกคิ้วขึ้นน้อย ๆ เหมือนจะถามโดยไม่พูดออกมา

+

(เปิดโอกาสให้คนที่อยากได้ช่อง ลูกครึ่ง/ผมสองสี/170+/สภา/ชื่อขึ้นขึ้นต้อง อ/ เด็กฮอกไกโด)

แต่ทั้งหมดนั้นกลับกลายเป็นฉากหลังอันพร่าเบลอในสายตาของแฟร์บราส หล่อนไม่ได้รังเกียจหรอกเพียงแค่ยังไม่เห็นความจำเป็นจะต้องเข้าร่วมตอนนี้เลย

มือถือสั่นเตือนอีกครั้ง นั้นเป็นข้อความจากผู้เป็นพ่อ สายตาเหลือบมองก่อนจะปิดแจ้งเตือนด้วยปลายนิ้วพร้อมเสียงถอยหายใจเบา ๆ อย่างเหนื่อยหน่าย

คงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่หากคุณจะเข้าไปคุยกับหล่อนตอนนี้

ร่างสูงในชุดเครื่องแบบเรียบร้อยยืนพิงกำแพงแถวประตูทางออก มือถือในมือส่องแสงวาวสะท้อนดวงตาสีฟ้าเย็นเหลือบแดงสด ดวงหน้าไม่แสดงอารมณ์มากนัก ขณะที่นิ้วเรียวเลื่อนหน้าจอราวกำลังสนใจอะไรบางอย่างในโลกที่ต่างออกไปจากตรงนี้

เด็กหลายคนเริ่มวิ่งเข้าหากัน บางคนจับมือแนะนำตัวเสียงดังร่าเริง บางคนหัวเราะกับความผิดพลาดในการอ่านชื่อ

+

(พร้อม👊)

| Character Sheet |

(จ้า😔❓)

(หนูอยากให้พี่ลงเหรอ😔)